มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2586

หลัวซิวใช้โอสถแก่นแท้ที่เหลืออยู่ในมือจนหมดและผลการฝึกฝนของเขาก็ได้รับการยกระดับจากการจ้าวมหาเทพขั้น 1 เป็นจ้าวมหาเทพขั้น 3 ความคืบหน้าของผลการฝึกฝนนี้ดูเหมือนจะเร็วมาก แต่เป็นสะสมโดยทรัพยากรขึ้นมา ผลการฝึกฝนของเขาใช้ทรัพยากรในระดับอุกอาจ

ยกเว้นทรัพยากรผลการฝึกตนที่เขาต้องการ เช่นทรัพยากรแก้วเทวชั้นสูงแก้วเทวชั้นยอด หลัวซิวมอบให้แก่เหยียนเยว่เอ๋อร์และเหยียนซีโรว่ นอกจากนี้ เขายังใช้เวลาในการกลั่นยาเซียนจำนวนมากในมือของเขา หลังจากกลั่นเป็นโอสถเซียนแล้ว หลัวซิวยังได้แจกจ่ายโอสถเซียนขั้น 5 ให้กับอสูรดูดจิต เพราะอสูรดูดจิตก็บรรลุถึงแดนจักรพรรดิเทพและต้องการบรรลุ ก็ต้องการทรัพยากรจำนวนมาก

ทรัพยากรเป็นปัญหาที่หนักใจที่สุดสำหรับหลัวซิวจนถึงตอนนี้ ไม่เพียงแต่เขาจะเป็นผู้ใช้ทรัพยากรรายใหญ่เท่านั้น แต่ผู้คนที่อยู่รอบตัวเขาก็ต้องการทรัพยากรจำนวนมากเพื่อฝึกฝน หากเขาไม่สนใจผู้คนรอบข้าง เขาก็ต้องการฝึกฝนจนถึงระดับที่ติดตามเขาไปยังโลกมหาศักดิ์ ต้องใช้เวลาอย่างน้อยหลายร้อยล้านปี

เวลานี้นานเกินไป หลัวซิวไม่สามารถรอได้ ดังนั้นเขาจึงต้องหาวิธีด้วยตัวเองเท่านั้น

ตำหนักวัฏสงสารเป็นของขลังของหลัวซิว ดังนั้นตัวสำนึกของเขาจึงสามารถครอบคลุมทุกซอกทุกมุมที่นี่ได้อย่างง่ายดาย อสูรดูดจิต เหยียนเยว่เอ๋อร์และเหยียนซีโรว่ต่างกำลังปิดกั้นฝึกตน แต่ลาร์เท่านั้นที่ไม่จำเป็นต้องฝึกฝน

“ยังไม่มาถึงโลกาวิหารเทวเหรอ?” หลัวซิวเดินออกจากห้องฝึกตน มองออกไปข้างนอกผ่านประตูตำหนัก และเห็นท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวมากมายที่ยังคงมืดและเย็นชา

“บูม!”

ในขณะนี้ เสียงดังอึกทึกดังมาจากท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวข้างนอก ตัวสำนักของหลัวซิวก็แผ่ซ่านออกไปในทันที จากนั้นเขาก็พบนักยุทธ์สองคนต่อสู้กันอย่างดุเดือดบนดารา

นักยุทธ์สองคนนี้คือชายและหญิง ทั้งคู่มีผลการฝึกฝนระดับจ้าวมหาเทพ ผลพวงของการต่อสู้กวาดล้างอุกกาบาตที่อยู่ใกล้ ๆ และเสียงคำรามก็ไม่มีที่สิ้นสุด