ตอน บทที่ 2602 จาก มหายุทธ์ สะท้านภพ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 2602 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายประวัติศาสตร์ มหายุทธ์ สะท้านภพ ที่เขียนโดย หลงเซียว-มังกรคำราม เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
“เจ้าคือหลัวซิวหรือ? ได้ยินมาว่าเจ้าเป็นผู้ล้มล้างตำหนักเสินหยู?”คนดังกล่าวคือชายลักษณะวัยกลางคน อยู่ในชุดคลุมยาวสีเทา น้ำเสียงมีความเย็นเยือกปนอยู่เล็กน้อย
“ข้ารู้จักเจ้าหรือ? ข้าเป็นผู้ใด ทำเรื่องอะไร มันมีความเกี่ยวข้องกับเจ้าหรือ?”หลัวซิวถามด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา เขาสามารถสัมผัสได้อยู่ว่าฝ่ายตรงข้ามประสงค์ร้ายต่อตนเอง เพราะฉะนั้นน้ำเสียงในการพูดจึงไม่มีความจำเป็นต้องเกรงใจอะไร
“ฮ่าฮ่า สมกับที่เป็นท่านชายซิวหลัวผู้สามารถล้มล้างตำหนักเสินหยูได้เสียจริง เจ้าทราบหรือไม่ว่าผู้ที่กำลังคุยกับเจ้าอยู่คือผู้ใด? เขาคือคนในตำหนักเสินหยูเชียวนะ!”และในเวลานี้เอง ก็มีเสียงอีกเสียงหนึ่งสะท้อนมา ราวกับดังมาจากทั่วทุกสารทิศยังไงอย่างนั้น ทำให้คนไม่ทราบว่าเสียงดังกล่าวมาจากทิศทางใด ในส่วนของเจ้าของเสียงนั้น ก็ไม่ได้ปรากฏตัวเช่นกัน
“แสร้งเป็นเทพเป็นผีต่อหน้าข้า มันสนุกมากเลยรึ?”หลัวซิวทำเสียงหึอย่างเยือกเย็นทีหนึ่ง ผู้พูดคนที่สองชำนาญกฎปริภูมิ ซ่อนตัวอยู่ในอนัตตา อุบายประเภทนี้สามารถทำให้ผู้อื่นตกใจกลัวได้อยู่ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าหลัวซิว มันก็เป็นการสอนจระเข้ว่ายน้ำแล้วล่ะ
มีรัศมีเทวสองดวงพุ่งออกมาจากดวงตาของเขา เงาร่างหนึ่งจึงถูกเขาบีบให้ออกจากอนัตตา มีรัศมีความแปลกใจปรากฏบนใบหน้า “ไม่นึกเลยว่าเจ้าจะทราบตำแหน่งของข้าอย่างนั้นหรือ?”
คนดังกล่าวคือชายหนุ่มที่ดูวัยรุ่นมาก ๆ กำลังกวาดตามองหลัวซิวตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยแววตาที่น่าสนใจพลางพูด: “ขอแนะนำตัวก่อน ข้าคือซือถูเซิ่งเจี๋ยจากเขาดึกดำบรรพ์ ส่วนเจ้าหมอนั่นคือหรงเทาจากตำหนักเสินหยู”
ชายหนุ่มคนนั้นเป็นฝ่ายบอกความเป็นมาของตัวเองออกมาด้วยตนเอง สำหรับเขาดึกดำบรรพ์นั้น หลัวซิวย่อมต้องคุ้นเคยอยู่แล้ว ทว่าตำหนักเสินหยูกลับทำให้หลัวซิวนึกถึงตำหนักเสินหยูที่เขาเพิ่งล้มล้างไปเมื่อไม่นานมานี้อย่างอดไม่ได้
ซือถูเซิ่งเจี๋ยมองความสงสัยของหลัวซิวออก จึงอธิบายอีกว่า: “สหายหลัวไม่ทราบสินะ? ตำหนักเสินหยูคือการถ่ายทอดสืบสานที่มหาจักรพรรดิยุทธ์เฉินหยูทิ้งไว้ในมหาโลกาพันสาม ส่วนตำหนักเสินหยูเป็นการถ่ายทอดสืบสานที่มหาจักรพรรดิยุทธ์เฉินหยูทิ้งไว้ในโลกร้าง”
เมื่อเห็นว่าหลัวซิวและซือถูเซิ่งเจี๋ยทั้งสองคนคุยตอบโต้กัน หรงเทาที่รู้สึกว่าตัวเองถูกมองข้ามก็ทำเสียงหึอย่างเยือกเย็นทีหนึ่ง “ข้าไม่อยากพูดจาไร้สาระมาก ตำหนักเสินหยูเหมือนดั่งสำนักที่อยู่เบื้องล่างตำหนักเสินหยูของเรา ที่ข้าเดินทางมาในครั้งนี้ ก็เพื่อมาเอากะโหลกและช่องจิตของเจ้ากลับไปรายงานผลปฏิบัติงาน”
ในระหว่างที่พูดอยู่นั้น ก็มีจิตสังหารที่สะเทือนฟ้าระเบิดออกมาจากร่างหรงเทาแล้ว ผลการฝึกตนของเขาแข็งแกร่งกว่าประมุขเขาของเขาดึกดำบรรพ์อย่างซือถูเซิ่งเจี๋ยมาก มีผลการฝึกตนมหาจักรพรรดิยุทธ์ช่วงปลาย!
ผลการฝึกตนเช่นนี้ อย่าว่าแต่นายแห่งเผ่าจี้ที่เพิ่งบรรลุเป็นมหาจักรพรรดิยุทธ์ได้ไม่นานเลย มาตรแม้นว่าเปรียบเทียบกับมหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิ ก็แตกต่างกันไม่น้อยเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...