มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2603

ในฐานะที่เป็นผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์ช่วงปลายคนหนึ่ง หรงเทาไม่ได้นำหลัวซิวมาไว้ในสายตาเลยด้วยซ้ำ ยิ่งกว่านั้นคือเขาก็ไม่ยี่หระมหาจักรพรรดิยุทธ์คนอื่น ๆ ในมหาโลกาพันสามเช่นกัน 

เนื่องจากเขามาจากโลกร้าง ในฐานะที่เป็นหนึ่งในโลกมหาศักดิ์ทั้งแปด การถ่ายทอดสืบสานของโลกร้างไม่ใช่สิ่งที่ห้วงดาราที่เกณฑ์ไม่สมบูรณ์ครบถ้วนอย่างมหาโลกาพันสามสามารถเทียบเคียงได้ เมื่อผลการฝึกตนอยู่ในแดนเดียวกัน จอมยุทธ์ที่กำเนิดจากโลกมหาศักดิ์จะแข็งแกร่งกว่าเล็กน้อย 

มิหนำซ้ำเท่าที่เขาทราบมา กระทั่งปัจจุบัน ในมหาโลกาพันสามไม่มีมหาจักรพรรดิยุทธ์ช่วงปลายเลยแม้แต่คนเดียว เขาที่อยู่ที่นี่นั้นสามารถพูดได้เลยว่าเป็นการคงอยู่ที่ไร้เทียมทาน

ลักษณะท่าทีของหรงเทาดูเย่อหยิ่งสูงส่งมาก แต่หลัวซิวกลับทราบอยู่ว่าเทพมารระดับหกที่อยู่ในโลกมหาศักดิ์ทั้งแปดนั้น ไม่มีค่าอะไรเลยด้วยซ้ำ

เวลานี้ซือถูเซิ่งเจี๋ยไม่ได้พูดอะไรอีก อีกทั้งเงาร่างเขาได้ถอยกลับไปในตำแหน่งที่อยู่ห่างออกไปไกลมาก ๆ ราวกับไม่มีท่าทีที่จะเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้

หากไม่ใช่เพราะตัวตนของหรงเทาเป็นคนใหญ่คนโตแห่งโลกาชั้นฟ้า เขาอาจจะไม่พาหรงเทามาหาหลัวซิวด้วยซ้ำ พวกที่มาจากโลกาชั้นฟ้า แต่ละคนหยิ่งผยองมาก ไม่ว่าผู้ใดมองเห็นก็ต้องไม่ชอบขี้หน้ากันทั้งนั้นแหละ

ลาร์ยืนอยู่ด้านหลังหลัวซิว มีกระบองเหล็กสีดำขลับเล่มหนึ่งปรากฏในมือเขา

ตั้งแต่ที่เขาถูกหลัวซิวช่วยออกมาจากมหาค่ายกักชีวีเทวโทษเวหากาล ลาร์ยังไม่เคยใช้อาวุธของตัวเองเลย ซึ่งกระบองเหล็กเล่มนี้ ฝึกเซ่นมาจากเหล็กเซียนชิ้นหนึ่งในตรีภพที่หล่อเลี้ยงเขาออกมา มีนามว่ากระบองเหล็กเซียนตรีภพ

การที่สามารถทำให้ลาร์เอาอาวุธออกมาได้นั้น แสดงให้เห็นเลยว่าหรงเทานี่ทำให้ลาร์จำเป็นต้องทุ่มสุดกำลังสามารถแล้ว

อย่างไรเสียแม้นลาร์จะเป็นเพียงเทพมารระดับเจ็ด ทว่ากลับมีเพียงพลังร่างเนื้อ ไม่สามารถใช้ผลการฝึกตนและตัวสำนึกได้เลย กำลังรบที่แท้จริงจึงถูกลดทอนลงไปเยอะมาก 

ลาร์สามารถสังหารมหาจักรพรรดิยุทธ์ทั่วไปได้อย่างง่ายดาย แต่หรงเทากลับไม่ใช่มหาจักรพรรดิยุทธ์ทั่วไป