มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2606

แน่นอนอยู่แล้วว่าหลัวซิวไม่มีทางคิดว่ามหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิเดินทางมาจากที่ไกลเพียงเพราะจะเรียกตนว่าสหาย

“มหาจักรพรรดิยุทธ์พูดเช่นนี้ข้าแบกรับไม่ไหวหรอกนะ ปัจจุบันผลการฝึกตนของข้าเป็นเพียงจ้าวมหาเทพ ระยะเวลาที่ฝึกตนก็ไม่ถึงหนึ่งพันปี แต่ท่านกลับเป็นผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์ที่มีชื่อเสียงโด่งดังในโลกหล้าตั้งแต่เมื่อหลายร้อยล้านปีก่อนแล้ว สรรพนามสหายมันไม่ค่อยเหมาะสมกระมัง?”หลัวซิวกล่าว

ในทางตรงกันข้าม กลับมีความดูหมิ่นปรากฏบนใบหน้าลาร์ที่ยืนอยู่ข้างกายหลัวซิว เทพมารระดับหกกระจอก ๆ คนหนึ่ง ก็มีสิทธิ์เรียกนายท่านว่าสหายอย่างนั้นหรือ?

ในมุมมองของลาร์ อย่าว่าแต่เทพมารระดับหกเลย ต่อให้เทพมารระดับเก้ามาถึงก็ไม่มีคุณสมบัตินั้น

“สหายหลัวพูดเช่นนี้มันไม่ถูกเลยนะ จอมยุทธ์ในยุคข้า ผู้แข็งแกร่งเป็นเจ้ามาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ระยะเวลาในการฝึกตนไม่นาน ไม่ได้หมายความว่าศักยภาพไม่แข็งแกร่ง แม้ปัจจุบันผลการฝึกตนของเจ้าจะเทียบเคียงกับข้าไม่ได้ แต่ข้าเชื่อว่าใช้เวลาอีกไม่นาน สหายหลัวก็จะอยู่เหนือข้าแล้ว”มหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิยิ้มพลางพูด

ทั้งหมดที่เขากล่าวมานั้นก็เป็นความจริงอยู่ หลังจากผ่านการคบค้าสมาคมกันมาหลายครั้ง เขาสามารถสัมผัสได้ถึงความลึกลับของหลัวซิว ต่อให้เป็นอัจฉริยะที่ปราดเปรื่องมากเพียงใด ก็ไม่มีทางฝึกตนถึงขั้นนี้ได้ภายในระยะเวลาสั้น ๆ เพียงร้อยปีแน่นอน 

เพราะฉะนั้นในใจมหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิจึงมีการคาดเดาที่กล้าหาญตั้งนานแล้ว นั่นก็คือมีความเป็นไปได้สูงมากว่าหลัวซิวนี่เป็นร่างที่ผู้แข็งแกร่งแห่งยุคกลับชาติมาเกิด!

การกลับชาติมาเกิดผ่านวัฏสงสารนั้นดูเหมือนเป็นเรื่องเพ้อฝัน ทว่าเมื่อบรรลุถึงแดนอย่างมหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิ ก็ต่างทราบอยู่ว่าการกลับชาติมาเกิดผ่านวัฏสงสารคงอยู่จริง ซึ่งมีเพียงคำอธิบายอย่างการกลับช่างมาเกิดผ่านวัฏสงสารเท่านั้น ถึงจะสามารถอธิบายได้ว่าเหตุใดผลการฝึกตนศักยภาพของหลัวซิวถึงยกระดับได้เร็วปานปีศาจเช่นนี้