มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2607

พูดขนาดนี้แล้ว หลัวซิวจึงพยักหน้า ก่อนจะคารวะพลางพูด: “ในเมื่อมหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิจริงใจเช่นนี้ เช่นนั้นข้าก็ขอเรียกเจ้าว่าสหายโยหมิงก็แล้วกัน”

“ฮ่าฮ่า การที่ได้เป็นมิตรสหายกับคนอย่างสหายหลัวนั้น เป็นเกียรติของโยหมิงข้า!”มหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิหัวเราะดังลั่นแล้วพูด

แต่พวกเขาทั้งสองต่างเข้าใจดีมาก ๆ ว่าพวกเขายังไม่ถือเป็นสหายที่แท้จริง อย่างน้อยจากความหมายในใจหลัวซิว สหายเป็นผู้ที่สามารถฝากฝังความเป็นความตายให้กันและกันได้ อย่างนั้นถึงจะเรียกว่ามิตรสหายที่แท้จริง ในส่วนของความสัมพันธ์ที่เกิดจากผลประโยชน์แล้วแทนกันและกันว่าสหายนั้น หลัวซิวไม่คิดว่านั่นคือสหาย แต่เป็นเพียงพันธมิตร

อย่างน้อยภายในจิตใจหลัวซิว ณ วินาทีนี้ มากสุดมหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิก็มีคุณสมบัติเป็นเพียงพันธมิตรเท่านั้น

“สหายโยหมิงเดินทางมาด้วยตนเอง น่าจะไม่ได้มาเพื่ออยากเป็นสหายกับข้าหรอกกระมัง?”หลัวซิวยิ้มพลางถาม

เมื่อได้ยินหลัวซิวถามเช่นนี้ มหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิจึงรีบตอบกลับว่า: “ข้าเคยบอกบุญคุณความแค้นระหว่างข้าและเขาดึกดำบรรพ์ให้เจ้าฟังแล้ว เพราะฉะนั้นในมหาโลกะดึกดำบรรพ์จึงมีเส้นสายที่ข้าส่งไปเยอะมาก ซึ่งจะคอยสำรวจทุกกิริยาท่าทางของเขาดึกดำบรรพ์มาโดยตลอด”

“หลังจากทราบมาว่าเจ้าลงมือล้มล้างตำหนักเสินหยูด้วยตนเอง ข้าก็รู้แล้วว่าตำหนักเสินหยูไม่มีทางจบเรื่องนี้ง่าย ๆ แน่นอน เพราะฉะนั้นขณะที่หรงเทาและซือถูเซิ่งเจี๋ยออกจากมหาโลกะดึกดำบรรพ์ ข้าจึงทราบข่าวเป็นเวลาแรก ทราบว่าพวกเขาจะมาจัดการเจ้า”

คำอธิบายนี้ของมหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิ สามารถพูดได้เลยว่าสมเหตุสมผลมาก แม้แต่ตัวหลัวซิวเองก็หาจุดบกพร่องอะไรไม่ได้

ถึงแม้เมื่อปีนั้นมหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิจะไม่สามารถเข้าไปในเส้นทางดาราแล้วมุ่งหน้าไปสู่โลกมหาศักดิ์ แต่เขากลับรู้อยู่ว่าเส้นทางดาราของเขาดึกดำบรรพ์ได้เชื่อมต่อไปยังโลกร้าง หลังจากผ่านพ้นยุคสมัยของมหาจักรพรรดิยุทธ์ดึกดำบรรพ์ไป เมื่อผู้แข็งแกร่งระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ในทุกยุคอยากเดินทางผ่านเส้นทางดาราเพื่อมุ่งหน้าไปยังโลกร้าง ก็ล้วนจะถูกควบโดยเขาดึกดำบรรพ์ อีกทั้งเมื่อไปถึงฝั่งโลกร้างแล้ว ก็จะถูกเขาดึกดำบรรพ์ผูกมัดเช่นกัน