มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2608

“เหอะ ๆ อันที่จริงการเดินทางมามหาโลกายอดอัมพรในครั้งนี้ของข้า นอกจากวัตถุประสงค์หลักที่มาให้การช่วยเหลือสหายหลัวแล้ว ข้ายังวางแผนที่จะเชื้อเชิญหลัวซิวเดินทางไปภูเขาถูหลิงพร้อมกันด้วย!”จู่ ๆ มหาจักรพรรดิยุทธ์แห่งนรกภูมิก็เอ่ยปากพูด  

“ภูเขาถูหลิง?”หลัวซิวรู้สึกคุ้นชื่อนี้เล็กน้อย แผ่ตัวสำนึกเข้าไปในม้วนหยกแผนที่ดาว ก่อนจะเจอคำแนะนำของภูเขาถูหลิงที่อยู่ด้านบนอย่างรวดเร็ว 

ภูเขาถูหลิงตั้งอยู่บนดาราดวงหนึ่งที่อยู่ค่อนข้างไกลบนโลกาโกลาหล ส่วนความเป็นมาของเขาดังกล่าวนั้น เล่ากันว่ามหาจักรพรรดิยุทธ์โกลาหลเคยสังหารญาณโหดสุดสยองตัวหนึ่งที่เคยดูดกลืนผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิเทพไปเยอะมากอยู่บนดาราดวงนั้น

เมื่อ 30 กว่าล้านปีก่อน มีคนเห็นรุ้งเทวดวงหนึ่งฉีกกระชากอนัตตาร่วงหล่นลงมาในภูเขาถูหลิง เมื่อนั้นทำให้ผู้แข็งแกร่งที่นับไม่ถ้วนต่างแตกตื่นแล้วพากันไปสำรวจ ทว่ากลับไม่ได้รับอะไรกลับมาเลย 

มีคนบอกว่ารุ้งเทวที่ร่วงหล่นลงมานั้นคือสมบัติล้ำค่า และมีคนบอกว่ามันคือศัสตราวุธที่ไม่สามารถประมาณค่าได้ แต่ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม หลังจากรุ้งเทวดวงนั้นร่วงหล่นลงมาในภูเขาถูหลิงแล้ว มันก็หายวับไป ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่ามีผู้ใดค้นพบมัน 

แต่มีปรากฏการณ์ที่แปลกประหลาดอย่างหนึ่ง นั่นก็คือหลังจากรุ้งเทวดวงนั้นร่วงหล่นลงมาในภูเขาถูหลิงแล้ว ก็มีค่ายกลต้องห้ามจำนวนมากปรากฏในภูเขาถูหลิง หลังจากผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิเทพบุกเข้าไปแล้ว ก็ถึงกับติดอยู่ภายในหลายล้านปีถึงจะออกมาได้

อดีตเคยมีมหาปรมาจารย์ค่ายเทพอนุมานอยู่ภายในภูเขาถูหลิงนานหลายปีมาก ท้ายที่สุดก็ยืนยันได้ว่าค่ายต้องห้ามที่นับไม่ถ้วนที่ปรากฏในภูเขาถูหลิงเกิดประสิทธิผลด้านการอำพราง ของล้ำค่าที่คนจำนวนมากต่างใฝ่ฝันก็ซ่อนอยู่ในภูเขาถูหลิงนี่แหละ

การอนุมานของมหาปรมาจารย์ค่ายเทพคนหนึ่งถือว่ามีความน่าเชื่อถือมาก ๆ ด้วยเหตุนี้จึงเกิดกระแสนิยมที่ล้นหลามอีกครั้ง แต่ท้ายที่สุดผู้คนก็ไม่ได้รับอะไรเลย

กาลเวลาค่อย ๆ เปลี่ยนแปลงไป บัดนี้ก็ผ่านไป 30 ล้านกว่าปีแล้ว ภูเขาถูหลิงก็ค่อย ๆ เงียบหายไปจากความทรงจำของผู้คนแล้ว