สรุปตอน บทที่ 2619 – จากเรื่อง มหายุทธ์ สะท้านภพ โดย หลงเซียว-มังกรคำราม
ตอน บทที่ 2619 ของนิยายประวัติศาสตร์เรื่องดัง มหายุทธ์ สะท้านภพ โดยนักเขียน หลงเซียว-มังกรคำราม เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
“อีกไม่นานข้าก็จะทำให้เจ้าได้รู้เองว่าข้ามีศักยภาพนั้นหรือไม่”
ในระหว่างที่พูดอยู่นั้น เงาร่างของหลัวซิวก็ร่วงลงบนเวทีประลองยุทธ์เป็นที่เรียบร้อย ระหว่างเขาและตระกูลหงไม่มีทางมีพื้นที่ให้ญาติดีกันได้อีก เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่มีความคิดที่จะออมมือต่อการแข่งขันในครั้งนี้
เมื่อเห็นหลัวซิวปรากฏบนเวทีประลองยุทธ์ รอยยิ้มเยาะเย้ยบนใบหน้าหงเว่ยก็หายวับไปภายในพริบตา สิ่งที่เข้ามาทดแทนคือจิตสังหารที่เข้มงวดและรวดเร็วดุดันอย่างยิ่ง
เขาดูเหมือนดูแคลนคู่ต่อสู้ แต่แท้จริงแล้วมันเป็นเพียงบุคลิกลักษณะหนึ่งเท่านั้น อย่าว่าแต่ไม่มีผู้ใดสามารถคาดเดาศักยภาพที่แท้จริงของหลัวซิวนี่ได้เลย ต่อให้หลัวซิวเป็นเพียงจ้าวมหาเทพธรรมดาทั่วไปคนหนึ่ง เขาก็จะทุ่มสุดกำลังสามารถเช่นกัน
เนื่องจากนี่ไม่ได้เกี่ยวโยงถึงความเป็นความตายของตัวเองเท่านั้น ยังเกี่ยวโยงถึงภาพลักษณ์หน้าตาของทั้งตระกูลหงด้วย
การถ่ายทอดสืบสานของตระกูลหงคือเคล็ดตรีภพโกลาหล ทันทีที่หงเว่ยโคจรวรยุทธ์ ทั้งเวทีประลองยุทธ์ก็ประกอบเป็นอาณาจักรตรีภพ
เวิ่ง!
หลัวซิวทำการเผาผลาญพลังและเลือดอย่างไม่ลังเลใจ ผลการฝึกตนจากจ้าวมหาเทพขั้น 4 เพิ่มขึ้นถึงจ้าวมหาเทพขั้น 7 ในรวดเดียว บรรลุสูงถึงจ้าวมหาเทพช่วงปลาย
และสำหรับหลัวซิวแล้ว จ้าวมหาเทพช่วงปลายก็หมายความว่าเขาสามารถปลดปล่อยศักยภาพที่เทียบเท่าจักรพรรดิเทพช่วงปลายออกมาได้
พลานุภาพประเภทหนึ่งที่มากมายมหาศาลแผ่คลุมมา หลัวซิวยื่นมือออกไปขยำทีเดียว กระบี่ร่องฟ้าก็ปรากฏในมือ ผนึกรวมกฎความตายและปริภูมิสองประเภทเข้าด้วยกัน ก่อนจะง้างมือแล้วฟาดฟันกระบี่ออกไป
ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม! ……
ร่างกายของหลัวซิวถอยหลังกลับไปติดต่อกันสามก้าว บริเวณหน้าอกเขาถูกฉีกกระชากจนเกิดเป็นแผลหนึ่งจุด ทำให้มีเลือดสีแดงสดพุ่งกระฉูดออกมา
ฝั่งตรงข้ามของเขา เงาร่างหงเว่ยได้เดินออกมาจากตรีภพ บนใบหน้าไม่มีความรู้สึกใด ๆ เลย พลางพูดอย่างเยือกเย็น: “นี่คือศักยภาพของเจ้าหรือ? ก็พอถูไถสามารถเทียบเคียงกับจักรพรรดิเทพช่วงปลายได้แล้ว ทว่าเมื่อเปรียบเทียบกับข้า ก็ยังห่างไกลมาก ๆ!”
“สวรรค์ปราบ!”
หลัวซิวตะคอกเสียงดังลั่น กระบี่ร่องฟ้าถูกย้อมเต็มไปด้วยเลือดสีแดงหนึ่งชั้นภายในพริบตา ร่างกายเขาราวกับหลอมรวมเข้ากับกระบี่ร่องฟ้าจนเป็นอันหนึ่งเดียวกันยังไงอย่างนั้น แล้วกลายเป็นหอกโลหิตสีแดงฉานหนึ่งเล่ม
ยากที่จะต้านทานน้ำหนักของตรีภพ เช่นนั้นจึงทำได้เพียงอาศัยพลังโจมตีที่แข็งแกร่งมาทลายมัน เนื่องจากการโจมตีก็คือเกราะป้องกันที่ดีที่สุด
ในขณะเดียวกัน หลัวซิวก็โคจรพลังเกณฑ์เวลาไปด้วย เพลาไหลรวยสายหนึ่งพรั่งพรูปรากฏ ณ เสี้ยววินาทีนี้ ทำให้ทุกสิ่งอย่างที่อยู่บริเวณรอบ ๆ ได้รับผลกระทบจากการลดเวลา เพราะผลการฝึกตนของหงเว่ยสูงกว่าหลัวซิวมาก ๆ ดังนั้นจึงไม่บรรลุประสิทธิผลเรื่องเวลาหยุดนิ่ง แต่ความเร็วของเขาก็ช้าลงเยอะมาก
ตู้มม!
ร่างกายของหลัวซิวถูกโจมตีจนกระเด็นออกไปอีกครั้ง ทว่าภายใต้ผลกระทบจากพลังอมตะอย่างเพลาไหลรวย หงเว่ยก็ไม่สามารถหลบเลี่ยงการโจมตีของหอกโลหิตสังหารสวรรค์ได้เช่นกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
Good...
ทำไมอ่านต่อไม่ได้...
นี้ก็หายไปเป็นปีเลย แอแ...
รออ่านยุ...
มาต่อๆ...
มีต่อไหมครับรออยู่นะครับ...
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...