มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2620

เสี้ยงปั้งดังขึ้น ร่างหลัวซิวร่วงลงบนพื้น แรงกดอัดจากพลังตรีภพทำให้เขากระอักเลือดสามครั้ง โครงกระดูกตามร่างกายแตกหักหลายจุด แต่สภาพอาการบาดเจ็บเช่นนี้กลับไม่ถือว่าสาหัสมากเท่าไหร่นัก ภายใต้การโคจรกฎชีวิต มันจึงเริ่มฟื้นฟูกลับคืนสู่สภาพเดิมด้วยระดับความเร็วที่รวดเร็วมาก 

ทว่าหงเว่ยกลับไม่มีภูมิต้านทานที่ดีเลิศเช่นนี้ ตัวเขาเองไม่ใช่จอมยุทธ์กลั่นร่างแต่อย่างใด เมื่ออยู่ต่อหน้าหอกโลหิตสังหารสวรรค์ เกราะป้องกันบนร่างกายก็แทบจะไม่มีประโยชน์ในการต้านทานอะไรได้เลยแม้แต่น้อย ร่างกายครึ่งซีกถูกหอกโลหิตทะลวง ฉีกกระชาก 

จากผลการฝึกตนของหงเว่ย เขาบรรลุถึงแดนที่ตราบใดที่วิญญาณดั้งเดิมไม่มอดไหม้ก็จะไม่ตาย แม้นร่างกายครึ่งซีกจะกลายเป็นฝุ่นผงไปแล้ว แต่เขากลับยังไม่ตาย ก่อนจะหยิบยาเซียนรักษาตัวออกมาแล้วกลืนกินมันเข้าไปอย่างรวดเร็ว ร่างกายที่ถูกทำลายจึงงอกกลับคืนมาด้วยระดับความเร็วที่สามารถมองเห็นได้ด้วยเนื้อตาเปล่า

ขณะที่ร่างกายกำลังฟื้นฟูกลับคืนสู่สภาพเดิม หงเว่ยก็ถอยหลังกลับอย่างรวดเร็ว ในขณะเดียวกันตรงหลังคิ้วเขาก็แยกออก มีรัศมีเทวดวงหนึ่งบินออกมา เฉือนสังหารไปทางหลัวซิวปานกระบี่ 

ซึ่งนี่คือเศษณ์มหาจักรพรรดิยุทธ์ชิ้นหนึ่ง เล่ากันว่ามันคือศัสตราวุธชีวีของมหาจักรพรรดิยุทธ์โกลาหล 

“วัฏสงสาร!”

เงาลวงวัฏสงสารที่โบราณและเรียบง่ายถูกหลัวซิวปล่อยออกมา เขาเรียกเพลาไหลรวยออกมาผนึกร่างหงเว่ยเอาไว้อีกครั้ง 

หงเว่ยตกตะลึงมากจนหน้าถอดสี ทุ่มแรงโคจรกฎตรีภพอย่างสุดกำลังสามารถ อยากหลุดพ้นการพันธนาการและการผนึกจากเพลาไหลรวย 

แต่หลัวซิวกลับง้างมือกดอัดตรงมาแล้ว ไม่ว่าเขาจะโคจรผนึกรวมกฎตรีภพอย่างไร พลังกฎทั้งหมดก็เหมือนหายเข้าไปในกลีบเมฆ ไม่มีลาดเลาใด ๆ เลยแม้แต่น้อย หายไปอย่างไร้ร่องรอย 

ซึ่งนี่ก็คือสรรพวิถีล้วนว้างของหลัวซิว เมื่อใช้วิถีไร้ลักษณ์ ก็จะสามารถทำลายกฎทั้งปวงให้กลายเป็นไร้รูป!

หงเว่ยทำได้เพียงมองดูหลัวซิวประชิดใกล้เข้ามาต่อหน้าต่อตา ถึงแม้เขายังมีอุบายทรงพลังที่ยังไม่ได้ใช้อีกเยอะมาก ทว่าอุบายทั้งหมดนั้นล้วนต้องปลดปล่อยออกมาผ่านกฎตรีภพ เมื่ออยู่ภายใต้การแผ่คลุมจากสรรพวิถีล้วนว้าง เขาก็ไม่สามารถระดมกฎใด ๆ ได้เลย 

กระทั่งเวลานี้ หงเว่ยถึงจะรู้ซึ้งถึงจุดน่ากลัวที่แท้จริงของหลัวซิว