มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2631

“คนจริงไม่ชอบอ้อมค้อม เห็นได้ชัดเจนเลยว่าทั้งสามท่านมาเผ่าจี้ของข้าด้วยความบริสุทธิ์ใจ หากตระกูลมู่ยินดีร่วมมือกับเผ่าจี้เรา เช่นนั้นมันก็ต้องเป็นเรื่องที่น่ายินดีอยู่แล้ว”

หลัวซิวรู้อยู่ว่าตระกูลมู่อยากแสวงหาโอกาสในการเข้าสู่โลกมหาศักดิ์ทั้งแปดผ่านเผ่าจี้ แม้นมหาจักรพรรดิยุทธ์สรรพสิทธิ์ในอดีตจะมุ่งหน้าไปยังโลกร้างผ่านเส้นทางดารา ทว่าดูเหมือนจะไม่ได้บุกเบิกฟ้าดินแห่งหนึ่งออกมา อีกทั้งหลังจากไปถึงโลกร้างแล้ว ก็ไม่ได้รับข่าวคราวจากมหาจักรพรรดิยุทธ์สรรพสิทธิ์อีกเลย

ตลอดช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ สาเหตุที่ตระกูลมู่สามารถมีจุดยืนอันน้อยนิดอยู่ในมหาโลกาพันสามได้นั้น ล้วนเป็นเพราะอาศัยพลังสามัคคีของผู้คนในตระกูลมู่ ทว่าเมื่อเปรียบเทียบกับเหล่าตระกูลสำนักจักรพรรดิที่มีที่พึ่งพิงในโลกร้าง ตระกูลมู่ก็ยังแตกต่างจากกองกำลังเหล่านั้นไม่น้อยเลย อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่มีความมั่นใจในตนเองเลยสักนิด

สำหรับการคัดเลือกพันธมิตรนั้น หลัวซิวก็มีการตรึกตรองของตนเองเช่นกัน หากตระกูลมู่ไม่ยอมเสี่ยงภัยแม้แต่น้อยละก็ แล้วจะมีพันธมิตรประเภทนี้ไว้เพื่ออะไร? แล้วจะคุ้มแก่การเชื่อใจได้อย่างไร?

เพราะฉะนั้นถึงแม้เขาจะมีความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยมว่าสามารถต้านทานการโจมตีจากเขาดึกดำบรรพ์และกองกำลังทั้งหลาย เขาก็จะไม่พูดออกมาเช่นกัน เพราะเขาจะดูว่าตระกูลมู่จะตัดสินใจอย่างไร 

สีหน้าของนายแห่งตระกูลมู่ดูอึดอัดเล็กน้อย เขาย่อมฟังนัยยะแฝงในคำพูดของหลัวซิวออกอยู่แล้ว ตระกูลมู่ของพวกเขาไม่ยอมเสี่ยงภัยจริง ๆ เนื่องจากทันทีที่ตัดสินใจผิดพลาด ติดอยู่บนรถรบเครื่องเดียวกับเผ่าจี้ ถ้าเกิดเผ่าจี้ถูกล้มล้างแล้ว เช่นนั้นเป้าหมายต่อไปที่เหล่ากองกำลังเขาดึกดำบรรพ์จะโจมตีก็ต้องเป็นตระกูลมู่ของพวกเขาอย่างแน่นอน

เมื่อเดินผิดพลาดก้าวหนึ่ง ก็จะไม่มีทางที่จะฟื้นคืนได้ตลอดไป ตระกูลมู่จึงจำเป็นต้องพิจารณาในเรื่องนี้อย่างลึกซึ้ง

แต่ตระกูลมู่ก็ทราบเช่นกันว่าหากพลาดโอกาสในการได้ร่วมมือกับเผ่าจี้ไป อนาคตเมื่อเผ่าจี้รุ่งโรจน์ขึ้นมาแล้วหวนกลับไปยังโลกมหาศักดิ์ทั้งแปด ตระกูลมู่ก็จะสูญเสียโอกาสอันดีงามไปด้วย มาตรแม้นว่าบรรพอาจารย์มหาจักรพรรดิยุทธ์ในตระกูลก็สามารถใช้ราคาอันสูงลิ่วเพื่อแลกกับการข้ามผ่านเส้นทางดาราแล้วมุ่งหน้าไปยังโลกมหาศักดิ์ ทว่าความหวังนั้นกลับริบหรี่มาก