“ท่านชายหลัว ท่านนี้คือบรรพอาจารย์ตันเม่ยแห่งวังเซียนมหาวาลของเราเจ้าค่ะ”เสิ่นปิงหยูแนะนำ
“ชื่อเสียงของท่านชายซิวหลัวโด่งดังไปทั่วโลกหล้า ข้าเคยได้ยินตั้งนานแล้ว และเคยพบเห็นรู้จักเช่นกัน”ตันเม่ยหัวเราะเบา ๆ เมื่อปีนั้นนางเป็นคนแรกที่หลบหนีไปก่อน ทว่าต่อมานางก็ได้ยินเช่นกันว่าหลัวซิวใช้วิถีค่ายกดอัดหงหวู้
ไม่ว่าหลัวซิวคนนี้จะหนุ่มมากเพียงใด เมื่ออยู่ในโลกยุทธ์ที่ศักยภาพเป็นเจ้า จักไม่มีผู้ใดสนใจเลยว่าฝ่ายตรงข้ามอายุเท่าไหร่ ฝึกตนมากี่ปีแล้ว อย่างน้อยหลัวซิวนี่ที่อยู่บนวิถีค่ายก็เป็นมหาปรมาจารย์ระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์อย่างแน่นอน แค่จุดนี้ก็สามารถทำให้นางมองว่าเขาเป็นผู้แข็งแกร่งที่อยู่ในระดับเดียวกันกับตัวเองแล้ว
“ผู้เพื่อนยุทธ์ตันเม่ยชมเกินไปแล้วขอรับ”หลัวซิวทำท่าคารวะเอามือทั้งสองประสานกันแล้วยกขึ้นในระดับหน้าอก
ตัวตน ณ ปัจจุบันของเขาคือกรรมาปะเผ่าอารักษ์ของเผ่าจี้ ไม่ว่าจะมองจากมุมใด เขาก็ไม่มีทางเรียกตันเม่ยว่าท่านผู้อาวุโส
อันที่จริงตำแหน่งของกรรมาปะเผ่าอารักษ์อยู่สูงกว่านายแห่งเผ่าจี้เสียอีก เพราะฉะนั้นทุกคำพูดทุกกริยาของหลัวซิวล้วนสามารถเป็นตัวแทนของเผ่าจี้ได้
สำหรับสรรพนามผู้เพื่อนยุทธ์ที่หลัวซิวเรียกนั้น ตันเม่ยย่อมไม่ใส่ใจอยู่แล้ว อีกทั้งยังรู้สึกสมเหตุสมผลด้วย
“ท่านชายซิวหลัวถ่อมตัวเกินไปแล้ว ครั้งนี้ข้ามาเยือนเผ่าจี้ในนามวังเซียนมหาวาลของเรา เผ่าจี้กำลังจะเผชิญหน้ากับภัยพิบัติครั้งใหญ่ วังเซียนมหาวาลของข้ายินดีทุ่มสุดกำลังสามารถเพื่อให้การช่วยเหลือ”
คำพูดคำจาของตันเม่ยตรงไปตรงมามาก ไม่มีการอ้อมค้อมใด ๆ เลยแม้แต่น้อย ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นผู้มีความสามารถยอดเยี่ยมในหมู่สตรี
หลัวซิวก็ถือว่าเข้าใจบ้างแล้วว่าเหตุใดสตรีในวังเซียนมหาวาลจึงแข็งแกร่งกว่าบุรุษ บรรพอาจารย์และผู้สืบทอดที่แข็งแกร่งยอดเยี่ยมที่สุดต่างเป็นสตรี จึงไม่มีทางเลยที่สตรีจะอ่อนกว่าบุรุษ
“ผู้เพื่อนยุทธ์ตันเม่ยให้การสนับสนุนเผ่าจี้ของเราเช่นนี้ ไม่กังวลเลยหรือว่าเผ่าจี้ของเราจะต้านทานการรุมโจมตีจากเหล่ากองกำลังของเขาดึกดำบรรพ์ไม่ได้?”หลัวซิวยิ้มพลางถาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...
เค้ายังแปลอยู่ไหมครับ...
ไม่ลงให้อ่านซักที...
รออานยุ...
รอต่อไปครับ...