มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2821

เพียงพริบตาเดียว หลัวซิวก็หลบหนีมาหลายวัน บัดนี้เจ้าศักดิ์สิทธิ์สิงเทียนที่กำลังไล่ล่าเขาหายไปอย่างไร้ร่องรอยตั้งนานแล้ว ตัวสำนึกของเขาสามารถแผ่ขยายจนครอบคลุมพื้นที่สามล้านกว่าไมล์ ภายในเขตพื้นที่ที่ตัวสำนึกของเขาสามารถสัมผัสได้นั้น ไม่มีพลังออร่าของอสูรจิตใด ๆ คงอยู่เลย

ตัวสำนึกของเจ้าศักดิ์สิทธิ์สิงเทียนก็ต้องถูกกดอัดด้วยแน่นอน เพราะตนมีข้อได้เปรียบด้านการวิวัฒนาการของวิถีไร้ลักษณ์ ดังนั้นหลัวซิวสันนิษฐานว่าพื้นที่ที่ตัวสำนึกของเจ้าศักดิ์สิทธิ์สิงเทียนสามารถครอบคลุมได้ ก็น่าจะไม่ค่อยต่างอะไรจากตัวเองมากเท่าไหร่ 

ถ้าเกิดเขาถูกตัวสำนึกของเจ้าศักดิ์สิทธิ์สิงเทียนสัมผัสได้ นั่นก็หมายความว่าเจ้าศักดิ์สิทธิ์สิงเทียนได้ปรากฏในขอบข่ายที่ห่างจากตน ณ ปัจจุบันสามล้านไมล์ ซึ่งระยะห่างนี้เพียงพอที่จะสามารถทำให้เขามีเวลาตอบสนองกลับมาได้แล้วหลบหนีไป

ทว่าสิ่งที่หลัวซิวต้องทำ ณ วินาทีนี้ก็คือตระหนักรู้เกณฑ์ทวยเทพธรรมที่เคยถูกปรับปรุงแก้ไขของพสุธาห้วงดาราแห่งนี้ ทันทีที่ศักยภาพของเขาสามารถฟื้นฟูกลับไปถึงระดับขั้นอย่างโลกาภายนอก เช่นนั้นเขาก็ไม่มีความจำเป็นต้องหลบหน้าเจ้าศักดิ์สิทธิ์สิงเทียนนั่นแล้ว

……

สถานแหล่งเต๋าปิดไปแล้ว แต่สำหรับเรื่องราวที่เกิดขึ้นภายในสถานแหล่งเต๋ากลับไม่เคยสงบลงเลย

ร่างของไท่ซ่างฉิงที่กลับชาติมาเกิดปรากฏตัวที่นี่ ซึ่งใช้ชื่อปลอมว่าเหวิ้นเต้า ทำการสังหารอัจฉริยะแห่งเผ่าฟ้าไปเยอะจนนับไม่ถ้วน ยิ่งทำให้ยอดฝีมืออันดับหนึ่งในหมู่วัยรุ่นยุคใหม่ของเผ่าฟ้าอย่างสิงซาหนีหัวซุกหัวซุน

ตั้งแต่โบราณกาลมา ในดาราจักรวาลของโลกมหาศักดิ์ทั้งแปดเคยมีผู้สูงส่งอุบัติขึ้นมาเยอะมาก และถึงแม้ชื่อเสียงของไท่ซ่างฉิงจะโด่งดังมากก็ตาม ทว่าท้ายที่สุดแล้วเขาก็เป็นเพียงผู้สูงส่งขั้นปฐมภูมิ เมื่อพูดตามหลักแล้ว ร่างที่ผู้แข็งแกร่งผู้สูงส่งขั้นปฐมภูมิคนหนึ่งกลับชาติมาเกิดน่าจะไม่ได้รับความสนใจมากเช่นนี้

แต่ว่าทันทีที่มีข่าวคราวหนึ่งแพร่งพรายออกไป ทุกคนก็ล้วนตามหาหลัวซิว เพราะข่าวคราวที่ถูกแพร่พรายออกไป ก็คือเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับหอคอยฮวง

มีข่าวลือเล่ากันว่าครั้นเมื่อหอคอยฮวงเปิดออก หลัวซิวร่างที่ไท่ซ่างฉิงกลับชาติมาเกิดก็ได้รับการยอมรับจากหอคอยฮวงแล้ว!

หลังจากข่าวคราวเช่นนี้แพร่งพรายออกไป แม้แต่เฒ่าประหลาดระดับผู้สูงส่งจำนวนมากก็ล้วนตื่นตกใจไปด้วย อย่างไรเสียหอคอยฮวงก็มีความหมายที่ไม่ธรรมดาอย่างยิ่ง เมื่อได้รับการยอมรับจากหอคอยฮวง ขอแค่ไม่มีอะไรผิดพลาดละก็ ทันทีที่บรรลุถึงแดนผู้สูงส่ง ก็จะสามารถควบคุมหอคอยฮวงได้อย่างแท้จริง แค่อาศัยพลานุภาพของอัญสมบัติอย่างหอคอยฮวง เขายิ่งสามารถขึ้นมาทดแทนผู้สูงส่งโลกร้างในยุคปัจจุบัน กลายเป็นผู้แกร่งเลิศรุ่นใหม่ของโลกร้าง

แต่ทว่าเมื่อข่าวคราวแพร่งพรายออกไป หลัวซิวก็หายตัวไปแล้ว ผู้ที่หายไปพร้อมกับเขายังมีเจ้าศักดิ์สิทธิ์แห่งวังสิงเทียนด้วย นี่จึงทำให้ผู้แข็งแกร่งจำนวนมากล้วนสันนิษฐานว่าเจ้าศักดิ์สิทธิ์สิงเทียนทราบข่าวคราวดังกล่าวเร็วกว่าพวกเขา ซึ่งได้เป็นฝ่ายชิ่งลงมือก่อนแล้ว 

หลังจากผ่านไปไม่นานนัก วังสิงเทียนก็มีการตอบสนอง สำหรับเรื่องราวที่เจ้าศักดิ์สิทธิ์มุ่งหน้าไปไล่ล่าหลัวซิวนั้น ระดับสูงของวังสิงเทียนให้การยอมรับโดยตรงเลย เพราะจากตำแหน่งอำนาจของวังสิงเทียน พวกเขาไม่มีความจำเป็นต้องโกหกในเรื่องทำนองนี้ด้วยซ้ำ

อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้ผู้คนต่างรู้สึกแปลกใจคือ จากคำตอบของวังสิงเทียน กลับบอกว่าเจ้าศักดิ์สิทธิ์มหาจักรพรรดิยุทธ์ของพวกเขาได้เข้าไปในพสุดารานอกนภาขณะไล่ล่าหลัวซิว!

เมื่อได้ยินพสุดารานอกนภา สีหน้าของผู้แข็งแกร่งจำนวนมากก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างควบคุมไม่ได้ เพราะมาตรแม้นว่าเป็นผู้แข็งแกร่งระดับผู้สูงส่ง หากเข้าไปในพสุดารานอกนภาแล้ว ผลการฝึกตนทั้งหมดก็จะหายไปภายในพริบตาเช่นกัน ไม่สามารถสัมผัสและโคจรเกณฑ์พลังเต๋าใด ๆ อีกทั้งสถานที่อย่างพสุดารานอกนภาเข้าไปง่าย แต่หากต้องการออกมานั้นกลับทำได้ยากมาก อดีตก็เคยมีผู้แข็งแกร่งระดับผู้สูงส่งเข้าไปเช่นกัน ทว่าหลังจากเข้าไปแล้วก็ไม่เคยกลับออกมาอีกเลย 

ในมุมมองของคนจำนวนมาก อย่าว่าแต่หลัวซิวเลย ต่อให้เจ้าศักดิ์สิทธิ์สิงเทียนที่มีผลการฝึกตนมหาจักรพรรดิยุทธ์ระดับเก้า เมื่อบุกเข้าไปในพสุดารานอกนภาอย่างมุทะลุแล้ว ก็มีแนวโน้มไปทางร้ายมากกว่าดีสูงมาก มาตรแม้นว่าโอกาสในการถูกหอคอยฮวงยอมรับจะดีมากเพียงใดก็ตาม หากทิ้งชีวิตตัวเองอยู่บนนั้นละก็ เช่นนั้นทั้งหมดทั้งมวลก็จะเป็นเพียงการคุยฟุ้งและเพ้อฝัน

……

ณ หุบเข่าสยบปีศาจแห่งโลกร้าง เนื่องจากหุบเขาสยบปีศาจซ่อนเร้นอยู่ในอนัตตา นอกเสียจากมีผู้แข็งแกร่งไร้เทียมทานทำการค้นหาเป็นวงกว้าง มิเช่นนั้นต่อให้จะตั้งใจหามากเพียงใด ก็ตามหาตำแหน่งที่ตั้งที่แท้จริงของหุบเขาสยบปีศาจได้ยากมาก 

ดังนั้นตลอดช่วงเวลาที่หลัวซิวจากมานี้ สถานการณ์ในหุบเขาสยบปีศาจก็ค่อนข้างสงบสุข 

แต่เมื่อใช้ชีวิตอย่างสงบสุขมานานเกินไป ไม่ว่ายังไงจิตใจก็ต้องมีความรู้สึกเหมือนล้อมคอกก่อนวัวหายเช่นกัน เพราะไม่ว่าจะเป็นคนในเผ่าจี้หรือภูเขาว่านเริ่น ต่างก็เข้าใจดีมาก ๆ ว่าสาเหตุที่พวกเขาได้รับชีวิตที่สงบสุขเช่นนี้นั้น ล้วนเป็นเพราะหลัวซิววิ่งเต้นบากบั่นและสู้อยู่ด้านนอกคนเดียว

ทั้งหมดที่พวกเขามีอยู่ในตอนนี้ ล้วนเป็นสิ่งที่จ้าวหุบเขาประทานให้ 

บนพระราชวังที่ตั้งอยู่บนยอดเขาที่อยู่ใจกลางหุบเขาสยบปีศาจ ถูกหลัวซิวตั้งชื่อว่าวังซิวหลัว ภายในวังซิวหลัว ณ เวลานี้ ผู้คนกำลังรวมตัวกันอยู่ในนี้โดยมีเหยียนซีโรว่และเหยียนเยว่เอ๋อร์เป็นผู้นำ

ในบรรดาผู้คนทั้งหมดที่ติดตามหลัวซิวในภพชาตินี้ ผลการฝึกตนของเหยียนซีโรว่และเหยียนเยว่เอ๋อร์ไม่ถือว่าแข็งแกร่งมากเท่าไหร่นัก ทว่าเนื่องจากพวกนางทั้งสองเป็นคู่ครองที่ถูกหลักทำนองคลองธรรมของหลัวซิว ดังนั้นพวกนางที่อยู่ในหุบเขาสยบปีศาจย่อมต้องมีตำแหน่งที่พิเศษอยู่แล้ว นอกเหนือจากกลุ่มคนที่พวกนางสนิทด้วย เมื่อคนอื่นพบเจอพวกนาง ล้วนต้องเรียกพวกนางว่าฮูหยินอย่างเคารพนอบน้อม 

กาลเวลาผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็ว ระยะเวลาที่หลัวซิวออกจากหุบเขาสยบปีศาจในครั้งนี้ยาวนานกว่าครั้งก่อนมาก ผลการฝึกตนของผู้คนในหุบเขาสยบปีศาจทยอยบรรลุถึงจุดตีบตันแล้ว การฝึกตนอยู่ในหุบเขาสยบปีศาจต่อก็เกิดการพัฒนายากมาก แต่หลัวซิวกลับไม่กลับมาสักที นี่จึงทำให้ผู้คนยากที่จะตัดสินใจ ฉะนั้นถึงได้มาปรึกษาหารือร่วมกับเหยียนซีโรว่และเหยียนเยว่เอ๋อร์ 

“ระยะเวลาที่ท่านสวามีจากไปในครั้งนี้ค่อนข้างยาวนานก็จริง แต่เชื่อว่าจากศักยภาพของท่าน น่าจะถูกเรื่องราวบางอย่างพันธนาการอยู่ ทุกคนไม่ต้องกังวลไป”

ในฐานะที่เหยียนเยว่เอ๋อร์เป็นผู้ควบคุมสถานการณ์ใหญ่ของที่นี่ แม้นภายในใจนางก็เป็นห่วงและคิดถึงหลัวซิวมากเช่นกัน ทว่ากลับไม่แสดงออกมาผ่านสีหน้าแม้แต่น้อย 

ตลอดช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ ภายใต้การจัดการของนาง กิจธุระทุกอย่างในหุบเขาสยบปีศาจล้วนเป็นระเบียบเรียบร้อยมาก นางเข้าใจดีมาก ๆ ว่าผลการฝึกตนของตนไม่สามารถช่วยเหลืออะไรท่านสวามีได้ สิ่งที่นางสามารถทำเพื่อท่านสวามีได้ ก็คือจัดการแนวหลังให้ดี ทำให้เขาไร้เรื่องที่ต้องพะวงหน้าพะวงหลัง