มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2948



หลัวซิวได้รับสมบัติสามชิ้นมาจากสถานปรักเซียน ในจำนวนทั้งสามชิ้น เข็มทิศสาสน์เต๋าคือตัวอ่อนภัณฑ์เซียนชิ้นหนึ่งที่ถูกหล่อเลี้ยงออกมาเองโดยธรรมชาติ อนาคตหากสามารถบรรลุถึงระดับภัณฑ์เซียน มันต้องอยู่เหนือขวดเซียนอัคคีหลอมจิตอย่างแน่นอน

ในไข่มุกสาส์นเต๋ามีวรยุทธ์วิถีเซียน ทั้งยังเป็นวรยุทธ์ระดับเซียนวิชาหนึ่งด้วย ซึ่งระดับขั้นของมันก็อยู่เหนือขวดเซียนอัคคีหลอมจิตเช่นกัน

เทพธิดาหยุนเซวียนไม่ได้ถามถึงเข็มทิศสาสน์เต๋า และไม่ได้ถามถึงไข่มุกสาส์นเต๋าเช่นกัน แต่ดันถามถึงรากเซียนน้ำไฟ นี่จึงทำให้หลัวซิวตระหนักได้ว่ามีโอกาสสูงมากที่เทพธิดาหยุนเซวียนอาจจะมีวิธีการบางอย่าง ซึ่งสามารถดูดซับกลั่นแปรพลังเซียนที่บริสุทธิ์ในรากเซียนน้ำไฟแล้วยกระดับผลการฝึกตนได้เหมือนเขา

โดยส่วนใหญ่แล้ว นอกเสียจากเป็นผู้แข็งแกร่งที่ฝึกวิถีน้ำไฟ คนอื่นจะไม่สามารถกลั่นแปรพลังเซียนน้ำไฟได้ สาเหตุที่หลัวซิวทำเช่นนั้นได้ ก็เป็นเพราะเขาได้เปรียบเรื่องยึดกุมวิถีไร้ลักษณ์

แต่ทว่าหลัวซิวก็ไม่เคยคิดเลยว่ามีเพียงตนเท่านั้นที่ทำเช่นนี้ได้ เนื่องจากในโลกที่มีผู้ฝึกยุทธ์มากมายมหาศาลนี้ มันลึกลับกว่าที่เขารู้จักมาก และมีความเป็นไปได้ที่นับไม่ถ้วนคงอยู่เช่นกัน

เพียงพริบตาเดียว ทั้งสองแค่พูดคุยกันอย่างเรียบง่ายไม่กี่ประโยค ก็มีข้อมูลและการคาดเดาจำนวนมากกระพริบผ่านไปในหัวหลัวซิว

“รากเซียนมีประโยชน์ต่อข้าอยู่ ฉะนั้นจึงไม่สามารถแลกเปลี่ยนกับเจ้าได้”หลัวซิวส่ายหน้าพลางตอบกลับ

“เจ้าไม่กลัวข้าแตกหักกับเจ้าหรือ?”สีหน้าของเทพธิดาหยุนเซวียนหม่นหมองลงไป

……

เพียงพริบตาเดียว นับตั้งแต่หลัวซิวและเทพธิดาหยุนเซวียนร่วมมือกันสังหารผู้สูงส่งอัมพรเทว ปัจจุบันเวลาก็ล่วงเลยไปสามเดือนกว่าแล้ว

เมื่อนนั้นเทพธิดาหยุนเซวียนอยากแลกเปลี่ยนรากเซียนน้ำไฟ แต่กลับจบลงด้วยความล้มเหลว อย่างไรเสียภายในรากเซียนน้ำไฟก็มีพลังเซียนที่บริสุทธิ์แฝงซ่อนอยู่ ทั้งระดับของพลังงานยังอยู่เหนือพลังดั้งเดิมบริสุทธิ์ที่แฝงเร้นอยู่ร่างกายในประมุขเต๋าด้วย

รากเซียนน้ำไฟเป็นกุญแจสำคัญที่จะบอกว่าหลัวซิวสามารถบรรลุสู่แดนผู้สูงส่งภายในระยะเวลาอันสั้นได้หรือไม่ ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางนำมันไปแลกเปลี่ยนกับเทพธิดาหยุนเซวียนอยู่แล้ว แม้นเขาจะรู้อยู่ว่าบนตัวเทพธิดาหยุนเซวียนต้องมีสมบัติที่ไม่ธรรมดาแน่นอน

แน่นอนอยู่แล้วว่าแม้เขาจะปฏิเสธในการแลกเปลี่ยน เทพธิดาหยุนเซวียนก็ไม่ได้ลงมือแตกหักกับเขาจริง ๆ ผลลัพธ์สุดท้ายก็แค่แยกจากกันอย่างไม่สบอารมณ์

หลังจากโลกร้างถูกข้าศึกยึดครองไปแล้ว สามารถพูดได้เลยว่าผู้สูงส่งอัมพรเทวที่อยู่ในสำนักศักดิ์สิทธิ์เสวียนหวงแห่งโลกร้างเป็นหมากที่มีความสำคัญอย่างยิ่ง ฉะนั้นการดับสลายสูญสิ้นของผู้สูงส่งอัมพรเทวก็ทำให้โลกร้างวุ่นวายไม่น้อยเช่นกัน

ทว่าหลัวซิวกลับซ่อนเร้นไปตั้งนานแล้ว ตลอดช่วงเวลาสามเดือนที่ผ่านมานี้เขาก็ไม่ได้ปล่อยให้เวลาสูญเปล่า พลางใช้ไฟอมฤตชูหยวนชุบร่างเนื้อต่อ พลางอาศัยหินบรรพไท่ชูและไข่มุกเต๋ามาผนึกรวมพลังเซียนในร่างกาย

ผลการฝึกตนของเขาอยู่ในแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์เก้ากงล้อขั้นสูงแล้ว ต่อจากนี้สิ่งที่เขาต้องทำก็คือเตรียมพร้อมสำหรับการบรรลุสู่แดนผู้สูงส่ง ซึ่งสิ่งแรกที่เขาต้องทำก็คือยกระดับผลการฝึกตนให้ถึงขีดสูงสุด

ร่างเนื้อยิ่งแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ ก็สามารถรองรับผลการฝึกตนได้มากเท่านั้น เพราะฉะนั้นหลัวซิวจึงอยากสะสมผลการฝึกตนให้อยู่ในสภาวะที่เต็มอิ่มจนถึงขีดสุด ซึ่งต้องใช้ระยะเวลาหนึ่งมาตกตะกอน

นอกจากนี้แล้วยังมีอีกหนึ่งเรื่องที่สำคัญมาก นั่นก็คือหอคอยฮวงที่อยู่ในตัวหยั่งรู้ของเขายังคงร้องเรียกออร่าดั้งเดิมเสี้ยวหนึ่งที่ผนึกร่วมอยู่ในทุกแห่งหนของห้วงดาราโลกร้างอย่างไม่หยุดหย่อน

ซึ่งออร่าดั้งเดิมเหล่านี้ก็คือดั้งเดิมของมกุฎเต๋าบรรพฮวงนั่นเอง

ระยะเวลาสามเดือนล่วงเลยไป ไม่ว่าจะเป็นร่างเนื้อหรือผลการฝึกตนของหลัวซิว ต่างก็มีการยกระดับอย่างมั่นคง เขาไม่ได้รีบทลายพันธนาการของแดนใหญ่แต่อย่างใด เนื่องจากเขาเข้าใจดีมาก ๆ ว่ายิ่งแดนในปัจจุบันสั่งสมได้ลึกซึ้งมากเท่าไหร่ ถึงแม้ระดับความยากในการบรรลุแดนใหญ่จะเพิ่มขึ้น แต่กลับจะทำให้รากฐานของเขาแข็งขันมากกว่าเดิม ความสามารถในการเจริญเติบโตและความสามารถในการบ่มเพาะในอนาคตก็จะเพิ่มขึ้นมากเท่านั้น

เขาเตรียมพร้อมที่จะยกระดับศักยภาพของตัวเองให้ขึ้นไปถึงขีดสูงสุด รอหลังจากที่ศักยภาพของเขาไม่สามารถเพิ่มขึ้นได้แล้ว เขาก็จะเลือกที่จะทลายพันธนาการของแดนใหญ่

ดังนั้นเขาจึงใช้ทรัพยากรอย่างหินบรรพไท่ชูและไข่มุกเต๋าตลอดมา แล้วเก็บรากเซียนน้ำไฟไว้ คอยทลายพันธนาการของแดนใหญ่เมื่อไหร่ ค่อยใช้ทรัพยากรนี้

แต่ทว่าในวันนี้ ขณะที่หลัวซิวยังปิดขังอยู่ จู่ ๆ ก็มีความรู้สึกที่ไม่สบายใจผุดขึ้นมาในหัวใจเขา ทำให้เขาตื่นขึ้นมาจากสภาวะฝึกตน

เสี้ยววินาทีที่เขาลืมตาขึ้นมา ความรู้สึกไม่สบายใจนั่นก็รุนแรงมากยิ่งขึ้น ก่อนที่มันจะค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นวิกฤตการณ์ที่เร่งด่วนมาก!

“หรือว่ามีคนทราบตัวตนของข้าแล้ว ทั้งยังตามหาสถานที่ปิดขังของข้าพบด้วย?”

หลัวซิวรีบหยุดการฝึกตนทันที พร้อมกับแผ่ขยายตัวสำนึกของตัวเองออกไป สถานที่ที่เขาเลือกฝึกตนคือกลางป่าไม้แห่งหนึ่งที่ไม่มีอะไรโดดเด่นในโลกร้าง บริเวณรอบ ๆ ของถ้ำที่เขาบุกเบิกขึ้นมาอย่างเรียบง่ายก็ถูกเขาจัดวางด้วบค่ายกลระดับผู้สูงส่งชั้นสูงเช่นกัน

เมื่อพูดตามหลักแล้ว ต่อให้มีผู้แข็งแกร่งระดับผู้สูงส่งเดินทางผ่านสถานที่แห่งนี้ ทั้งใช้ตัวสำนึกแผ่สำรวจหนึ่งรอบ ขอแค่ผลการฝึกตนไม่สูงกว่าผู้สูงส่งช่วงปลาย ก็ไม่มีทางค้นพบถ้ำดังกล่าวของเขาแน่นอน

หลังจากหลัวซิวแผ่ตัวสำนึกออกไปนอกค่ายกลต้องห้าม จู่ ๆ เขาก็สังเกตเห็นว่ามีระลอกคลื่นปริภูมิปรากฏบนนภาสูง

“ในที่สุดก็เจอตัวเจ้าแล้ว……”

เสียงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเก่าแก่สะท้อนมาจากอนัตตา ถัดจากนั้นก็มีชายวัยกลางคนที่อยู่ในชุดคลุมยาวขาวดำ ย่างเท้าเดินออกมาจากระลอกคลื่นปริภูมิ

ด้านหลังของชายวัยกำลังคนนั่นมีรูเล็ตขนาดใหญ่กำลังโคจรอยู่อย่างช้า ๆ มีพลังออร่าที่เก่าแก่และมโหฬารพันลึกไหลเวียนออกมาจากด้านใน

มิหนำซ้ำมกุฎเต๋าวัฏสงสารยังมีการวางแผนล่วงหน้าด้วย ดังนั้นเขาจึงจู่โจมสำเร็จ อีกทั้งอาศัยพลังวัฏสงสารสูงสุดที่แทบจะบรรลุผลของเขา เขาจึงใช้เวลาที่สั้นมาก ๆ ก็สามารถสังหารมกุฎเต๋าบรรพฮวงได้แล้ว และยิ่งทำให้มกุฎเต๋าคนอื่น ๆ ในโลกมหาศักดิ์ทั้งแปดไม่ทันได้ลงมือให้การช่วยเหลือมกุฎเต๋าบรรพฮวงได้ด้วย

แต่มกุฎเต๋าวัฏสงสารกลับเข้าใจดีมากว่าเหมือนเขาจะสังหารมกุฎเต๋าบรรพฮวงไปแล้ว ทว่าแท้จริงแล้วมกุฎเต๋าบรรพฮวงไม่ได้ตายไปแต่อย่างใด เพราะวิธีในการบรรลุสู่มกุฎเต๋าของมกุฎเต๋าบรรพฮวงก็คือการหลอมรวมร่างกายตัวเองเข้ากับหอคอยฮวง แล้วบุกเบิกห้วงดาราโลกร้างออกมา

สามารถพูดได้เลยว่าขอแค่อยู่ในห้วงดาราโลกร้าง มกุฎเต๋าบรรพฮวงก็จะเป็นอมตะ ขอแค่ห้วงดาราโลกร้างไม่ดับสลาย หอคอยฮวงไม่มอดไหม้ เขาก็ไม่มีทางตายไปอย่างแท้จริง

จากผลการฝึกตนระดับมกุฎเต๋า ต้องมีศักยภาพที่สามารถทำลายล้างห้วงดาราแห่งหนึ่งได้อย่างแน่นอน แต่ห้วงดาราโลกร้างกลับแตกต่างกัน เนื่องจากห้วงดาราแห่งนี้ถูกบุกเบิกออกมาโดยหลอมรวมเข้ากับหอคอยฮวง เพราะฉะนั้นขอแค่หอคอยฮวงยังอยู่ ห้วงดาราแห่งนี้ก็ไม่มีวันพังพินาศ เช่นนั้นต่อให้เขาฆ่าล้างอสูรจิตทั้งปวงในห้วงดาราแห่งนี้ทิ้ง ทำลายล้างดาราทั้งปวง แต่แท้จริงแล้วห้วงแห่งนี้ก็ยังคงอยู่ มกุฎเต๋าบรรพฮวงก็ยังไม่ตายอยู่เช่นเคย

เขาใช้เส้นทางแห่งวัฏสงสารอนุมาน ก่อนจะได้บทสรุปในที่สุด นั่นก็คือหากมกุฎเต๋าบรรพฮวงต้องการฟื้นคืนชีพละก็ เช่นนั้นก็ต้องใช้หอคอยฮวงมาผนึกรวมดั้งเดิมที่เขาหลอมรวมเข้ากับห้วงดาราของโลกร้างออกมา

ส่วนเรื่องที่หอคอยฮวงอยู่ในมือหลัวซิวนั้น มกุฎเต๋าวัฏสงสารต้องทราบเรื่องนี้เป็นธรรมดาอยู่แล้ว ดังนั้นหลังจากที่เขาสัมผัสได้ว่ามีดั้งเดิมเสี้ยวหนึ่งของมกุฎเต๋าบรรพฮวงปรากฏในห้วงดาราโลกร้าง เขาก็รู้แล้วว่าหลัวซิวที่มีหอคอยฮวงมาถึงโลกร้างแล้ว!

ตอนแรกเริ่มมกุฎเต๋าวัฏสงสารยังไม่สามารถตามหาได้ว่าหลัวซิวอยู่ที่ใดกันแน่ แต่หลังจากผู้สูงส่งอัมพรเทวถูกคนสังหาร เขาก็ผนึกเขตพื้นที่โดยคร่าว ๆ ได้ภายในพริบตา เพราะอ้างอิงจากการคาดการณ์ของเขา การตายของผู้สูงส่งอัมพรเทวต้องมีความเกี่ยวข้องกับหลัวซิวอย่างแน่นอน

ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าสัญชาตญาณของผู้แข็งแกร่งระดับมกุฎเต๋าว่องไวและเฉียบแหลมมาก เขาใช้เวลาแค่สามเดือนกว่า ก็เจอสถานที่ซ่อนเร้นของหลัวซิวแล้ว

“เมื่อเป็นเช่นนี้ เจ้าก็น่าจะสามารถตายได้อย่างหมดห่วงแล้วสินะ? ขอแค่สังหารเจ้า ข้าไม่เพียงสามารถกลั่นแปรลูกแก้วความเป็นตายที่อยู่ในวิญญาณดั้งเดิมของเจ้า เพื่อมาซ่อมแซมกงล้อวัฏจักรธรรมให้ฟื้นฟูกลับมาเป็นเหมือนเดิมโดยสิ้นเชิง ทั้งยังสามารถครอบครองอัญดั้งเดิมอย่างหอคอยฮวงด้วย”

“เจ้าทราบหรือไม่ว่าทั้งจักรวาลคงอยู่มายาวนานอย่างไม่รู้จบแล้ว แต่ก็หล่อเลี้ยงอัญดั้งเดิมออกมาได้เพียงแปดชิ้นเท่านั้น หากข้าได้ครอบครองหอคอยฮวง เช่นนั้นด้วยผลการฝึกตนของข้า ก็จะสามารถกลั่นแปรห้วงดาราของทั้งโลกร้าง เมื่อเป็นเช่นนั้น บรรพจารย์ฮวงก็ต้องได้ตายอย่างไร้ข้อสงสัย ส่วนข้านั้นก็สามารถอาศัยจุดหัวเลี้ยวหัวต่อในการกลั่นแปรทั้งโลกร้าง มีโอกาสหกส่วนซึ่งสามารถทลายพันธนาการ บรรลุสู่เซียนในรวดเดียว!”

“หากข้าบรรลุเป็นเซียน ก็จักเป็นผู้ไร้เทียมทาน ตลอดช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ กองกำลังอย่างจ่างเทียนตี้ที่ข้าริเริ่มเที่ยวเสาะหารวบรวมเศษชิ้นส่วนของอัญดั้งเดิมทุกชิ้นมาโดยตลอด ถึงครานั้นอัญดั้งเดิมอีกเจ็ดชิ้นที่เหลือก็ต้องตกอยู่ในกำมือข้า แล้วข้าก็จะกลายเป็นผู้ชี้ขาดที่แท้จริงของจักรวาลนี้ เป็นผู้ชี้ขาดเพียงหนึ่งเดียว!”

น้ำเสียงของมกุฎเต๋าวัฏสงสารเรียบนิ่งมาก เมื่อผลการฝึกตนบรรลุขึ้นมาถึงแดนอย่างเขา สภาพจิตใจสุขุมไม่หวั่นไหวง่าย ๆ ตั้งนานแล้ว

เขาไม่ถือสาที่จะบอกเล่าความคิดของตนให้หลัวซิวทราบเลยด้วยซ้ำ เพราะสำหรับเขาแล้ว หลัวซิวเป็นเพียงคนคนหนึ่งที่ใกล้จะตาย มหาจักรพรรดิยุทธ์เก้ากงล้อกระจอก ๆ คนหนึ่ง ไม่มีทางหลุดพ้นไปจากเงื้อมมือของเขาที่เป็นมกุฎเต๋าได้ด้วยซ้ำ

“หากเจ้าเป็นศิษย์ของข้า มันจะดีเพียงใดกันนะ? ปัญญาแห่งวิถีเซียน น่าเสียดายจัง……”

มกุฎเต๋าวัฏสงสารถอนหายใจเบา ๆ เฮือกหนึ่ง ก่อนจะมีมือใหญ่ข้างหนึ่งที่ประกอบมาจากพลังแห่งวัฏสงสารขยำไปทางหลัวซิว