มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 2995

“สิ่งล้ำค่าหอคอยฮวง!”

แน่นอนว่าประมุขเต๋าเฟิ่งเซี๋ยไม่มีทางไม่รู้จักหอคอยฮวง ถึงอย่างไรท่ามกลางจักรวาลสามโลกา สิ่งล้ำค่าดั้งเดิมทั้งแปดก็มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่ว

นับตั้งแต่มกุฎเต๋าบรรพจารย์ฮวงสิ้นชีพไป หอคอยฮวงก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย ว่ากันว่ามีนักยุทธ์ผู้น้อยคนหนึ่งได้รับไป แต่คนผู้นี้เห็นได้ชัดว่าเป็นผู้แข็งแกร่งระดับประมุขเต๋าคนหนึ่ง ไม่ใช่ผู้น้อยวัยเยาว์แต่อย่างใด?

เมื่อเห็นว่าหลัวซิวลงมือแล้ว ประมุขเต๋าเฟิ่งเซี๋ยกับประมุขเต๋าอีกสองท่านก็ปกป้องชาวเผ่าที่อยู่ข้างกาย แต่ก็ไม่สามารถปกป้องได้ทั้งหมด ชาวเผ่าบางคนที่ผลการฝึกตนค่อนข้างต่ำ ภายในชั่วพริบตาก็ตายไปไม่รู้เท่าไรแล้ว

“ธรรมเวชกาลร้างหนุนร่างข้า!”

หลัวซิวก้าวขึ้นไปบนอากาศ เห็นเพียงมือทั้งสองข้างของเขาประกบกันเป็นพลังตราประทับ หอคอยฮวงสีทองที่สูงนับหมื่นจั้งก็พลันหดเล็กลงมาด้วยความเร็วที่รวดเร็วที่สุด ถูกเขาอาปากดูดเข้าไป กลืนลงไปอยู่ที่กลางท้อง

ท่ามกลางหอคอยฮวงเต็มไปด้วยธรรมเวชกาลร้างที่สมบูรณ์ เมื่อมีการหนุนของหอคอยฮวงแล้ว ร่างยุทธ์ร่างเนื้อของหลัวซิวที่เพิ่งบรรลุถึงประมุขเต๋าช่วงต้น เพียงครู่เดียวก็สามารถเทียบเท่าได้กับความแข็งแกร่งของร่างยุทธ์ประมุขเต๋าช่วงปลาย!

ด้วยร่างยุทธ์เช่นนี้ เพียงพอที่จะทำให้เขาอาศัยร่างเนื้อเพื่อต่อกรกับศัสตราวุธเต๋าชั้นสูงอย่างซึ่ง ๆ หน้าได้!

“ตาย!”

การเทเลพอร์ตเพียงครั้งเดียว หลัวซิวก็มาถึงที่ตรงหน้าของประมุขเต๋าเฟิ่งเซี๋ยแล้ว ออร่ามรณาสีดำอันเข้มข้นหลอมรวมอยู่บนกำปั้นของหลัวซิว ทำให้นางเกิดความรู้สึกเหมือนขาข้างหนึ่งก้าวเข้าสู่ประตูแห่งนรก ราวกับว่าอีกเพียงวินาทีต่อมาจะถูกฆ่าตายอย่างไรอย่างนั้น

“ธรรมเวชกาลร้าง ธรรมเวชปริภูมิ ธรรมเวชมรณา?”

ประมุขเต๋าเฟิ่งเซี๋ยมีสีหน้าตื่นตกใจอย่างมาก เวลาสั้น ๆ เพียงไม่กี่นาที อีกฝ่ายก็สำแดงพลังแห่งธรรมเวชติดต่อกันถึงสามชนิด ผลการฝึกตนถึงระดับแดนนี้อย่างนาง ย่อมรู้ดีว่าประมุขเต๋าที่ครอบครองสามธรรมเวชนั้นแข็งแกร่งถึงเพียงใด

แต่ประมุขเต๋าเฟิ่งเซี๋ยก็เป็นถึงประมุขเต๋าช่วงปลาย ท่ามกลางดาราจักรวาลที่กว้างใหญ่ไพศาล เพียงแค่ไม่เผชิญหน้ากับมกุฎเต๋า ก็เรียกได้ว่าเป็นผู้แข็งแกร่งแนวหน้าผู้ไร้ซึ่งคู่ต่อสู้แล้ว

เสียงดังกึกก้องสนั่นเหนือท้องฟ้า ในชั่วพริบตา หลัวซิวและประมุขเต๋าเฟิ่งเซี๋ยก็ไม่รู้ว่าประมือกันไปกี่ครั้งแล้ว ผลที่ตามมาของพลังงานที่น่ากลัวระเบิดกวาดล้างออกไป ทำให้พื้นที่ขนาดใหญ่ของสถานบรรพบุรุษเผ่าเซียนหงสาถูกทำลายจนกลายเป็นซากปรักหักพัง

“อณาอัคคีหงสา!”

ประมุขเต๋าเฟิ่งเซี๋ยพลันคำรามออกมาเบา ๆ เซียนหงสาตัวหนึ่งที่รอบกายล้อมรอบไปด้วยแสงเซียนปรากฏขึ้นด้านหลังของนาง สองปีกสยายออก บดฟ้าบังดิน

เพียงพริบตาอาณาเพลิงอัคคีก็แผ่ขยาย ครอบตัวของหลัวซิวเอาไว้ด้านใน

ถึงแม้จะอาศัยหอคอยฮวงทำให้ร่างยุทธ์ร่างเนื้อบรรลุถึงระดับประมุขเต๋าช่วงปลาย แต่หลัวซิวก็ยังส่งเสียงฮึมฮัมอยู่ในลำคอ ร่างเนื้อไม่สามารถต้านทานการแผดเผาของเพลิงอัคคีประเภทนี้ได้

“สมแล้วที่เป็นผู้แข็งแกร่งประมุขเต๋าช่วงปลาย หากว่ากันตามพลังผลการฝึกตนอย่างเดียว ข้ายังห่างชั้นกับนางอยู่ไม่น้อย”

อาณาจักรไร้ลักษณ์แผ่ขยาย แต่ภายใต้การแผดเผาของอณาอัคคีหงสา ในระยะเขตต้องห้ามร้อยเมตรของสมยานามที่เรียกว่าอาณาไร้เทียมทานต่างก็ถูกควบคุม หลัวซิวที่ถูกบีบบังคับทำได้เพียงก้าวถอยอย่างต่อเนื่อง

“ดวงอัคคีไร้ลักษณ์!”

รอบกายของหลัวซิวประทุไปด้วยเพลิงอัคคี ดวงอัคคีไร้ลักษณ์บางครั้งก็เห็นเป็นรูปร่าง บางครั้งก็ไร้รูปร่าง ถึงแม้ว่าพลังเพลิงอัคคีจะไม่สามารถเทียบเท่าที่ประมุขเต๋าเฟิ่งเซี๋ยฝึกตนออกมาได้ แต่กลับสามารถกลืนกินเพลิงอัคคีของอีกฝ่าย กลายเป็นการเพิ่มความแข็งแกร่งอย่างต่อเนื่อง

หากพูดอย่างไม่ถ่อมตน ดวงอัคคีไร้ลักษณ์ ก็คืออุปสรรคชั้นยอดของเพลิงอัคคี!

เพราะวิถีไร้ลักษณ์ ก็คืออุปสรรคของวิถีแห่งทวยมรณะท่ามกลางจักรวาลแห่งนี้!

ไร้ลักษณ์ ครอบคลุมทุกหนแห่ง ครอบคลุมสรรพสิ่ง!

“ทำลายโลก!”

ประมุขเต๋าเฟิ่งเซี๋ยกลายเป็นสายรุ้งเพลิงอัคคี ในมือของนางปรากฏปืนยาว หนึ่งนัดถูกยิงออกไป ฟ้าดินลมเมฆเปลี่ยนสี ดาวตกนับไม่ถ้วนตกลงมาจากฝากฟ้า เปลวเพลิงร้อนระอุ ทำลายสรรพสิ่ง

ลูกปืนนัดนี้ที่ปลดปล่อยพลังแผดเผาแห่งเพลิงอัคคี แข็งแกร่งเสียยิ่งกว่าอณาอัคคีหงสา แม้นัดนี้จะยังยิงไม่โดนตน แต่เขาก็รู้สึกได้ว่าร่างเนื้อของตนราวกับกำลังหลอมละลาย

“ห้วงเวลาขังสุด!”

เข็มทิศสาสน์เต๋าปรากฏขึ้นใต้ฝ่าเท้าของเขา ระหว่างที่หลัวซิวโบกมือก็โคจรพลังแห่งห้วงเวลา ในขณะที่เวลาหยุดนิ่งและเดินช้าลง ปริภูมิสีดำสนิทก็พลันเกิดรอยร้าวขนาดใหญ่ และตัดขาดระหว่างเขากับประมุขเต๋าเฟิ่งเซี๋ย

“ธรรมเวชเพลา! นี่เจ้าฝึกตนธรรมเวชสี่ชนิด แล้วยังสามารถฝึกตนถึงแดนประมุขเต๋าได้อีกหรือ?” ประมุขเต๋าเฟิ่งเซี๋ยยิ่งตื่นตกใจมากกว่าเดิม ในเวลาเดียวกันก็ยิ่งมุ่งมั่นในการตัดสินใจที่จะสังหารหลัวซิวให้จงได้