มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 3082

ดวงจิตแท้ของบรรพอสูรฟ้าถูกสังหาร ผลการฝึกตนของร่างฮู๋ชิงชิงจึงเริ่มร่วงหล่นลงไปอย่างต่อเนื่อง

ใช้ต้องห้ามภูตเซียนไท่ซ่าง หลัวซิวโบกมือครั้งเดียวก็ทลายตัวต้องห้ามที่ปิดผนึกวิญญาณดั้งเดิมของฮู๋ชิงชิงทิ้งจนสิ้นซากแล้ว

“ท่านชาย!”

ฮู๋ชิงชิงยังผนึกรวมญาณเทวออกมาไม่ได้ ฉะนั้นวิญญาณดั้งเดิมของนางจึงยังคงอยู่ในรูปแบบช่องจิต มีคลื่นตัวสำนึกที่ตื่นเต้นดีใจสะท้อนออกมา

“ไม่ต้องเป็นห่วง มีข้าอยู่ด้วย เจ้าจะปลอดภัย”

หลัวซิวอมยิ้ม จากนั้นร่างวิญญาณก็สลายหายไป ก่อนจิตสำนึกจะกลับคืนสู่ร่างแท้

ในขณะเดียวกัน ฮู๋ชิงชิงก็ลืมตาขึ้นมาเช่นกัน แม้นดวงจิตแท้ของบรรพอสูรฟ้าจะถูกสังหาร ผลการฝึกตนที่หลงเหลืออยู่ในกายาร่างนี้ก็ยังคงหยุดอยู่ที่แดนผู้สูงส่ง ซึ่งเพียงพอที่จะสามารถทำให้ฮู๋ชิงชิงประหยัดแรงในการตบะบำเพ็ญตนเยอะมาก

ยู่เอ๋อร์ที่อยู่ข้าง ๆ กำลังเบิกตากว้าง ไม่เข้าใจว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่

“ท่านชาย ข้าก็คิดว่าชาตินี้ข้าจะไม่ได้เจอท่านอีกต่อไปแล้ว”

ฮู๋ชิงชิงร้องไห้จนน้ำหูน้ำตาไหล เมื่อปีนั้นร่างกายของนางถูกบรรพอสูรฟ้ายึดครอง นางคิดว่าทุกสิ่งทุกอย่างของตัวเองได้จบลงแล้ว

นางกอดหลัวซิวที่อยู่ตรงหน้าเอาไว้ ราวกับรู้สึกกลัวมากว่าขอแค่ตัวเองปล่อยมือ ก็จะสูญเสียทุกอย่างไปอีกครั้ง

ยู่เอ๋อร์ที่อยู่ข้าง ๆ เบ้ปาก สภาพดูหงุดหงิดรำคาญเล็กน้อย

“วางใจเถอะ ไม่เป็นอะไรแล้ว”

หลัวซิวตบ ๆ แผ่นหลังของฮู๋ชิงชิง พลางปลอบใจด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

“เจ้าศักดิ์สิทธิ์ บรรพจารย์จักรภพขอพบขอรับ”

และในเวลานี้เอง ต้วนคงก็ปรากฏตรงหน้าประตูใหญ่ของวังซิวหลัว แล้วพูดอย่างเคารพนอบน้อม

เมื่อฮู๋ชิงชิงได้ยินว่าหลัวซิวมีธุระที่ต้องจัดการ นางถึงจะออกมาจากอ้อมอกหลัวซิวอย่างไม่เต็มใจ บนใบหน้าที่งดงามมีความเขินอายปนอยู่เล็กน้อย นี่ก็เป็นครั้งแรกเช่นกันที่นางได้ใกล้ชิดผู้ชายคนหนึ่งมากขนาดนี้

ทว่านางก็แอบรู้สึกดีใจอยู่ เพราะนางได้มอบหัวใจให้ผู้ชายคนนี้ตั้งนานแล้ว

อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้นางรู้สึกคับแค้นใจเล็กน้อยคือ ดูเหมือนผู้ชายคนนี้จะไม่เคยมอบความรักระหว่างหนุ่มสาวให้ตัวเองมาก่อนเลย

“ยู่เอ๋อร์ เจ้าอยู่เป็นสหายพี่ชิงชิงด้วยนะ”

หลัวซิวพูดกับยู่เอ๋อร์ จากนั้นก็มองไปทางต้วนคงที่อยู่หน้าประตูวัง “ให้เขาเข้ามา”

“ท่านก็คือพี่ชิงชิงหรอกหรือ?”ยู่เอ๋อร์กุมมือฮู๋ชิงชิงเอาไว้ นางเคยได้ยินหลัวซิวพูดถึงคนดังกล่าวอยู่

“เจ้าคือน้องยู่เอ๋อร์หรือ?”ฮู๋ชิงชิงก็รู้จักยู่เอ๋อร์เช่นกัน รู้ว่าสตรีที่อยู่ตรงหน้านี้คือน้องสาวของหลัวซิว

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง ต้วนคงก็พาบรรพจารย์จักรภพเข้ามาในวังซิวหลัว

“คารวะนายจ้าวซิวหลัว”

หลังจากเข้ามา บรรพจารย์จักรภพก็คารวะก้มคำนับ ไม่กล้าเฉยเมยเลยแม้แต่น้อย

หลัวซิวพยักหน้า “บรรพจารย์จักรภพมาพบข้าเพราะมีข่าวคราวอะไรหรือ?”

“ใช่ขอรับ นายจ้าวซิวหลัวโปรดอ่านดูด้วยขอรับ”

บรรพจารย์จักรภพหยิบม้วนหยกชิ้นหนึ่งออกมา แล้วใช้มือทั้งสองข้างประคองม้วนหยกยื่นออกไปอย่างเคารพนอบน้อม

หลัวซิวขยำเมื่อครั้งหนึ่ง ม้วนหยกก็ร่วงลงบนมือ ก่อนจะใช้ตัวสำนึกแผ่สำรวจภายใน

……

อ้างอิงจากสิ่งที่บันทึกอยู่ในม้วนหยกที่บรรพจารย์จักรภพยื่นมา กองกำลังที่อยู่ใต้บังคับบัญชาของเหล่ามกุฎเต๋าจากพิภพอื่น ๆ ใช้เวลาตามหาเหยียนซีโรว่และเสิ่นปิงหยูมา 30 กว่าปี ในที่สุดก็เจอเบาะแสของพวกนางแล้ว

เมื่อพูดตามหลัก มกุฎเต๋าเหล่านั้นควรส่งสตรีทั้งสองนางกลับมาด้วยตนเอง ทว่าเหยียนซีโรว่และเสิ่นปิงหยูได้เดินทางไปสถานที่แห่งหนึ่งที่ค่อนข้างพิเศษ หลังจากเหล่ามกุฎเต๋าเข้าไปยังสถานที่แห่งนั้น ก็ไม่เจอตัวพวกนางเช่นกัน