มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 3087

หลัวซิวเดินทางไปโลกะมังกรฟ้ารอบหนึ่ง เขาศักดิ์สิทธิ์หวูจี๋ที่ตั้งอยู่ใจกลางโลกะมังกรฟ้าในตอนแรกหายไปแล้ว สิ่งที่เข้ามาทดแทนคือรูปปั้นแกะสลักที่ใหญ่โตมโหฬารสองรูป ทั้งสองรูปต่างสูงเสียดเมฆ ซึ่งสูงหลายหมื่นเมตรเลย

รูปปั้นแกะสลักฝั่งซ้ายคือนอกนภา ส่วนรูปปั้นแกะสลักฝั่งขวาคือมังกรอิม

พวกเขาดับสลายสูญสิ้นจนไม่เหลือแม้แต่ซากตั้งนานแล้ว ทว่าบรรพจารย์จักรภพ บรรพจารย์จักรวาลและบรรพจารย์เหลืองกลับสร้างรูปปั้นของพวกเขาไว้ที่นี่ ก่อตั้งสุสานให้พวกเขา

คำว่าความรักสะเทือนใจผู้คนมากที่สุดแล้ว นอกนภาและมังกรอิมจบลงด้วยความเศร้าโศก ทุกครั้งที่นึกถึง ล้วนแต่จะทำให้ผู้คนทอดถอนใจ

สาเหตุที่หลัวซิวเดินทางมาโลกะมังกรฟ้า ย่อมไม่ได้มาเพื่อระลึกถึงเรื่องราวในวันวานอยู่แล้ว แต่มีเรื่องทางการที่ต้องจัดการ

จากแดน ณ ปัจจุบันของเขา เมื่อใช้ไร้ลักษณ์ก็แทบจะสามารถวิวัฒนาการธรรมเวชกาลร้างที่บริบูรณ์ออกมาได้แล้ว

เขากำลังจะออกจากพิภพจักรวาลแห่งนี้แล้ว ทว่าการฟื้นคืนชีพบรรพจารย์ฮวงกลับไม่ใช่สิ่งที่สามารถทำได้ภายในระยะเวลาสั้น ๆ ดังนั้นหากเขาจะนำหอคอยฮวงติดตัวไปด้วย ก็จำเป็นต้องคิดหาหนทางอื่น

เขาใช้วิชาต้องห้ามภูตเซียนไท่ซ่าง ทำการดึงดูดดั้งเดิมบรรพจารย์ฮวงที่ผนึกรวมอยู่ในหอคอยฮวงออกมา จากนั้นก็ใช้ดั้งเดิมบรรพจารย์ฮวงเป็นแกนกลางค่ายกล ใช้ธรรมเวชกาลร้างสลักลายค่าย จัดวางค่ายกลขนาดใหญ่ที่แผ่คลุมทั้งแผ่นดินหนึ่งค่าย

แม้นประสิทธิผลในการผนึกรวมดั้งเดิมของค่ายกลนี้จะด้อยกว่าหอคอยฮวงไม่น้อย แต่กลับมีประสิทธิภาพเหมือนกัน ทว่าระยะเวลาที่ใช้จะนานกว่าเล็กน้อย

คนในชนเผ่าฮวงก็ถูกหลัวซิวจัดแจงให้อยู่ที่นี่เช่นกัน เมื่อมีค่ายกลที่เขาจัดวางที่นี่ จักไม่มีผู้ใดสามารถทลายการฟื้นคืนชีพของบรรพจารย์ฮวงได้

และข่าวการฟื้นคืนชีพของบรรพจารย์ฮวงก็เป็นข่าวที่ทำให้ผู้คนในชนเผ่าฮวงระทึกใจได้อย่างแน่นอน

เมื่อหลัวซิวกลับมาถึงวังซิวหลัว ผู้แข็งแกร่งทั้งหลายก็ต่างมาถึงแล้ว

ต้วนคงเข้าสู่การปิดขังแล้ว ผู้ที่มีหน้าที่ต้อนรับคือฉื้อหลงและตี้ขุย มีทรัพยากรสมบัติจำนวนมากที่หลัวซิวนำกลับมา ผลการฝึกตนของพวกเขาทั้งสองก็บรรลุถึงจุดวิกฤตแล้ว ใช้เวลาอีกไม่นานก็สามารถบรรลุเป็นประมุขเต๋าแล้ว

“เจ้าศักดิ์สิทธิ์กลับมาแล้ว เชิญทุกท่านขอรับ”

ฉื้อหลงมาถึงห้องโถงใหญ่รับแขก แล้วพูดกับเหล่าประมุขเต๋ามกุฎเต๋าจำนวนมากที่อยู่ในนี้

ก่อนหน้านี้ หลัวซิวก็ได้ออกคำสั่งให้คนปล่อยข่าวออกไปแล้วว่า ให้มกุฎเต๋าประมุขเต๋าทุกคนที่ต้องการบินทะยานสู่โลกเซียนรีบเร่งเดินทางมารวมตัวกันที่นี่

แน่นอนอยู่แล้วว่าไม่ใช่มกุฎเต๋าประมุขเต๋าทุกคนที่อยากไปโลกเซียน มีคนบางส่วนเข้าใจดีมาก ๆ ว่าตนไม่มีโอกาสที่จะได้บรรลุเป็นเซียน เมื่อเทียบกับการไปเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายในโลกเซียน จักดีกว่าหากได้เป็นบุคคลอิสระในโลกามนุษย์ อย่างน้อยเมื่ออยู่ในโลกามนุษย์ ขอแค่ไม่สร้างปัญหาอย่างอุกอาจ ผู้แข็งแกร่งระดับมกุฎเต๋าประมุขเต๋าก็แทบจะไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องความเป็นความตายเลย

ครั้งนี้ไม่มีคนกล้าชักสีหน้าที่นี่ ภายใต้การนำพาของฉื้อหลงและตี้ขุย มกุฎเต๋าประมุขเต๋าหลายสิบคนก็เข้ามาในวังซิวหลัว

บนเวทีสูงของวังซิวหลัว หลัวซิวนั่งอยู่ในท่าขัดสมาธิ ส่วนพวกเหยียนซีโรว่ เสิ่นปิงหยู หลัวหานยู่กลับไม่อยู่ที่นี่เลย

มีเพียงมกุฎเต๋าประมุขเต๋าเท่านั้นที่สามารถเข้ามาในนี้ได้

วินาทีนี้มีผู้แข็งแกร่งจากจักรวาลทั้งหลายต่างมารวมตัวกันอยู่นอกวังซิวหลัว ในจำนวนคนทั้งหมดไม่ขาดแคลนมกุฎเต๋าประมุขเต๋าคนอื่น ๆ แม้นพวกเขาจะไม่เดินทางไปโลกเซียน แต่ก็ยังมาเข้าร่วมพิธีอยู่ดี มาชมภาพฉากในการบินทะยานขึ้นสู่โลกเซียน

“กราบคารวะนายจ้าวซิวหลัว!”

ในวังซิวหลัว มกุฎเต๋าประมุขเต๋านับสิบประสานมือก้มคำนับ คนเหล่านี้ล้วนเป็นผู้ที่อยากบินทะยานขึ้นสู่โลกเซียน

“ในพิภพสามโลกาของข้า ขอแค่เป็นมกุฎเต๋าประมุขเต๋าที่เคยเข้าร่วมศึกการต่อสู้ระหว่างข้าและเฉว่โยวหวูจี๋ ล้วนสามารถบินทะยานขึ้นสู่โลกเซียนพร้อมข้าได้เลย”

“ในส่วนของคนอื่นที่มาจากพิภพอื่น หากพวกเจ้าต้องการใช้สะพานทะยานเซียน ก็ต้องแสดงความบริสุทธิ์ใจของพวกเจ้าก่อน”

สายตาของหลัวซิวจับจ้องไปทางเหล่าผู้แข็งแกร่งจำนวนมากที่อยู่ด้านล่าง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่ง

สำหรับเรื่องนี้ เหล่ามกุฎเต๋าประมุขเต๋าต่างโลกาก็มีการเตรียมการตั้งนานแล้ว ดังนั้นจึงพากันหยิบสมบัติที่ตัวเองตักเตรียมไว้ล่วงหน้าออกมา

สมบัติเหล่านี้ มีโอสถเซียน มีกรองแก้วเซียน มากกว่านั้นคือมีตำรับยาของโอสถเซียนด้วย แล้วก็วัตถุดิบในการหลอมภัณฑ์เซียน

ในพิภพจักรวาลอื่น ๆ มีมกุฎเต๋าประมุขเต๋าเป็นร้อยเลย ทว่าจำนวนคนที่ปรากฏที่นี่ก็มีไม่ถึงหนึ่งในสิบเช่นกัน

แต่หลัวซิวก็รู้อยู่ว่าเมื่อมีการบินทะยานขึ้นสู่โลกเซียนครั้งแรก เช่นนั้นอีกไม่นานคนอื่น ๆ ที่ยังคงชมดูพิธีการก็จะได้บินทะยานขึ้นสู่โลกเซียนเป็นครั้งที่สอง ถึงครานั้นหากพวกเขาต้องการใช้สะพานทะยานเซียน ก็จำเป็นต้องนำสมบัติมอบให้แดนศักดิ์สิทธิ์ซิวหลัวเช่นกัน ถึงจะมีสิทธิ์ใช้สะพานทะยานเซียน

หลัวซิวยกมือโบกครั้งหนึ่ง สมบัติที่คนเหล่านี้หยิบออกมาก็ถูกเขาเก็บไปอย่างไม่เกรงใจ

“ในเมื่อทุกท่านเด็ดเดี่ยวเช่นนี้ แซ่หลัวก็จะไม่พูดจาไร้สาระแล้วล่ะ”