มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 3118

เมื่อเห็นว่าผู้อาวุโสวัยกลางคนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามจะลงมือ สีหน้าของหลัวซิวก็ยังคงเรียบนิ่งเหมือนเคย

“ข้ายังคงยืนยันคำเดิม หากพวกเจ้าถดถอยเอง เรื่องนี้ยังพอมีพื้นที่ให้หวนคืนกลับ”หลัวซิวพูด

“ตายซะเถอะ!”

ผู้อาวุโสวัยกลางคนตะคอกเสียงดัง มีแสงเซียนดวงหนึ่งบินออกมาจากร่างกายเขา ผันเป็นกระบี่เซียนเล่มหนึ่ง แล้วสับสังหารมาในระยะประชิด

หลัวซิวถอนหายใจเบา ๆ “พวกเจ้าเคยได้ยินคำว่าซิวหลัวพิโรธหรือไม่?”

น้ำเสียงของเขาเย็นชามาก แต่ในความเย็นชาราวกับมีจิตสังหารที่น่าทึ่ง

“ตู้มม!”

คลื่นพลังที่น่ากลัวพรั่งพรูปะทุออกมาจากร่างกายเขา เห็น ๆ อยู่ว่าผลการฝึกตนของเขาเป็นเพียงเซียนดินขั้นปฐมภูมิ แต่คลื่นจิตเซียนที่ม้วนซัดแย้มบานออกมาจากร่างกายกลับแข็งแกร่งกว่าเซียนชั้นฟ้าเสียอีก

เห็นเพียงเขายกมือโบกครั้งหนึ่ง พลังอมตะของหัตถ์แหลกดาราก็ถูกปลดปล่อยออกมาอย่างสบายมือ มีแสงเซียนหมุนเวียนอยู่กลางฝ่ามือ ก่อนจะพุ่งชนเข้ากับดาบเซียนชั้นสูงจนเสียงเตี๊ยงดังขึ้น

“แคว็ก!”

ดาบเซียนแตกสลายอยู่กลางอากาศ ภายใต้การปลุกเสกจากเกณฑ์ห้วงเวลา ร่างกายของหลัวซิวจึงปรากฏตรงหน้าชายวัยกลางคนภายในเสี้ยววินาทีเดียว

เร่งเวลา ทำให้ความเร็วในการเคลื่อนที่ของเขารวดเร็วมากยิ่งขึ้น ส่วนการลดเวลากลับทำให้การเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้ามช้าลง

ลดสิ่งหนึ่งเร่งสิ่งหนึ่ง ชายวัยกลางคนทำได้เพียงมองดูฝ่ามือใหญ่ข้างหนึ่งยิ่งอยู่ยิ่งประชิดใกล้กะโหลกตัวเอง จากนั้นก็มีเสียงปั้งดังขึ้น กะโหลกระเบิดแตก ร่างกายก็แตกสลายเป็นชิ้น ๆ เช่นกัน

“ผู้อาวุโส!”

หลิวเฟยเจียที่อยู่ข้าง ๆ ตกตะลึงมากจนหน้าถอดสี สัมผัสได้แค่ว่ามีไอที่เยือกเย็นปกคลุมทั้งร่างกาย ในที่สุดวินาทีนี้นางก็เข้าใจสักทีว่าเหตุใดฝ่ายตรงข้ามจึงสุขุมเช่นนี้ เพราะแม้แต่ผู้อาวุโสระดับเซียนชั้นฟ้าก็ต้านทานหนึ่งพลังโจมตีของเขาไม่ได้!

“เผ่น!”

หลิวเฟยเจียไม่มีความลังเลใจใด ๆ นางเพิ่งบรรลุเป็นเซียนชั้นฟ้าได้ไม่นาน ศักยภาพยังเทียบเคียงกับผู้อาวุโสวัยกลางคนนั่นไม่ได้ ซึ่งไม่มีทางใช่คู่ต่อสู้ของชายชุดคลุมยาวดำนี่ด้วยซ้ำ

“เมื่อยับยั้งจิตสังหารไว้ ข้าคือหลัวซิวหรือไท่ซ่างฉิง หากจิตสังหารบังเกิด เช่นนั้นข้าก็เป็นเพียงหลัวซิว……”

ในระหว่างที่หกระเหินเดินฟ้า หลัวซิวรู้สึกว่าสภาพจิตใจของตัวเองดื่มด่ำอยู่ในดินแดนที่ธรรมเวชสวามิภักดิ์

เขาแค่ก้าวเดินไปด้านหน้าหนึ่งก้าว แต่ระยะทางที่ห่างไกลกันอย่างไร้ขอบเขตกลับกลายเป็นไม่กี่ฟุตเมื่ออยู่ใต้เท้าเขา สกัดทางหนีของหลิวเฟยเจียเอาไว้ได้ภายในพริบตา

แม้นนี่จะเป็นสตรีผู้งดงามดั่งบุปผา แต่เขากลับไม่มีความคิดที่จะทะนุถนอมโฉมงาม

จิตสังหารของดาบหักเซียนที่วิวัฒนาการออกมาจากไร้ลักษณ์ ภายใต้การปกคลุมจากพลังอมตะเจว๋เทียน แววตาของหลิวเฟยเจียจึงดูเหม่อลอยขึ้นมาภายในพริบตา ตัวธรรมจมดิ่งอยู่ในความสิ้นหวังที่ไร้ขอบเขตและไม่สามารถฉุดรั้งกลับคืนมาได้

ทันใดนั้น หลัวซิวก็ค่อย ๆ ยกนิ้วมือหนึ่งขึ้นมา แล้วจิ้มลงกลางหว่างคิ้วของนาง

“ฟึ่บ!”

แสงเซียนดวงหนึ่งทะลวงหว่างคิ้วนาง โฉมงามนางหนึ่งดับสลายสูญสิ้น เสมือนบุปผางดงามที่ร่วงโรยในลมฤดูใบไม้ร่วง

“การสังหารคนขึ้นอยู่กับห้วงความคิดเดียวเท่านั้น หลัวซิวหรือซิวหลัวก็ขึ้นอยู่กับห้วงความคิดเดียวเช่นกัน”

ร่างกายของหลัวซิวไม่ได้นิ่งอยู่กับที่ เขาไขว้มือทั้งสองข้างไว้ด้านหลัง ลอยอยู่กลางท้องฟ้าพลางมุ่งหน้าเดินไปข้างหน้าต่อ ชุดคลุมยาวดำที่อยู่ท่ามกลางสายลมถูกพัดจนเสียงดังฟึดฟัด

ถึงแม้สำนักเซียนของฝ่ายตรงข้ามจะมีผู้แข็งแกร่งระดับราชาเซียน แต่ประเทศเซียนฉื้อหมิงตกอยู่ในความวุ่นวายแล้ว ซึ่งราชาเซียนถูกตนล้วนมีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ความวุ่นวายในครั้งนี้ จึงไม่มีทางหาเวลามาจัดการเขาได้ด้วยซ้ำ

มากไปกว่านั้นคือเขาในปัจจุบันสามารถสังหารเซียนชั้นฟ้าทั่วไปได้อย่างง่ายดายแล้ว และมีเพียงอัจฉริยะเซียนชั้นฟ้าส่วนน้อยเท่านั้นที่ฝึกวรยุทธ์เลิศล้ำถึงสามารถต่อกรกับเขาได้ ต่อให้เจอราชาเซียนแล้วไม่ใช่คู่ต่อสู้ เขาก็มีความสามารถในการเอาตัวรอดเช่นกัน

อีกอย่างแม้ราชาเซียนที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาจะลงมือ หากคอยเขามาถึง ตนก็อาจจะออกจากประเทศเซียนฉื้อหมิงแล้ว

“แม้นข้าจักมีกำลังรบระดับเซียนชั้นฟ้า แต่คาดว่าต่อให้ใช้ภัณฑ์เซียนทั้งสาม ก็ใช่ว่าจะสามารถต่อสู้กับราชาเซียนได้เสมอไป”

เซียนชั้นฟ้าและราชาเซียนดูเหมือนจะห่างกันแค่แดนเดียว แต่มันกลับเป็นการก้าวข้ามจากสามแดนเซียนสู่มหาแดนเซียน ซึ่งช่วงระยะความต่างของทั้งสองแดนนี้ มากกว่าระหว่างเซียนปุถุชนทั่วไปกับเซียนชั้นฟ้าเสียอีก

เพราะผู้แข็งแกร่งระดับราชาเซียนแทบจะเดินขึ้นไปถึงจุดที่สูงที่สุดของเกณฑ์ทวยเทพแล้ว อีกแค่ก้าวเดียว ก็จะได้สัมผัสกับเกณฑ์สูงศักดิ์ใหญ่ทั้งสามในตำนาน

เล่ากันว่าผู้แข็งแกร่งระดับกษัตริย์เซียนยึดกุมเกณฑ์สูงศักดิ์เสี้ยวหนึ่งแล้ว ผู้แข็งแกร่งระดับประมุขเซียนจะยึดกุมมากกว่าหน่อย แต่ก็ไม่มีทางยึดกุมได้โดยสิ้นเชิงแน่นอน

ตำนานเล่าขานกันว่ามีเพียงผู้แข็งแกร่งแดนเซียนสูงสุดเท่านั้น ถึงจะเดินอยู่บนเส้นทางของเกณฑ์สูงศักดิ์ได้ไกลกว่าอย่างแท้จริง โดยเฉพาะผู้แข็งแกร่งระดับมกุฎเซียนจักรพรรดิเซียน ยิ่งย่างกรายสู่ระดับขั้นของเกณฑ์สรรค์ดับเลิศล้ำ ก้าวเข้าสู่วิถีแห่งระเบียบอันไกลโพ้นในตำนาน

……

หลังจากผ่านไปหลายวัน หลัวซิวก็ออกจากดินแดนของประเทศเซียนฉื้อหมิง มาถึงประเทศเซียนชิงหยวนที่อยู่ติดกับประเทศเซียนฉื้อหมิง

เบิ่งมองออกไปไกล ๆ เขามองเห็นเมืองเซียนแห่งหนึ่ง ประหนึ่งผู้บำเพ็ญตนอิสระธรรมดาทั่วไปคนหนึ่งที่เดินทางมาถึงเมืองเซียนแห่งนี้

บนชั้นสูงของภัตตาคารที่ประณิตสวยวิจิตรแห่งหนึ่ง มีสตรีนางหนึ่งกำลังนั่งจิบชาอยู่ริมหน้าต่าง เส้นผมที่ยาวดำของนางเหมือนน้ำตก แขนที่ขาวดุจหยก ร่างกายที่ขาวใสดั่งเพชรพลอย มีออร่าที่น่าหลงใหลเป็นประกาย