มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 3181

“เปรี้ยงปร้าง......”

ขณะที่นั่งขัดสมาธิอยู่บนเข็มทิศวัฏสงสารที่ลอยไป จู่ ๆ ก็มีเสียงฟ้าร้องเกิดขึ้นดังมาจากที่ใกล้ ๆ

หลัวซิวเงยหน้ามอง ท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ถูกปกคลุมไปด้วยเมฆดำ ฟ้าร้องและมีเมฆดำกลิ้งไปมา สายฟ้าฟาดลงมาสว่างวาบไปทั่วท้องฟ้าและพื้นโลก ราวกับจะฉีกท้องฟ้าออกเป็นชิ้น ๆ ช่างเป็นภาพที่น่าทึ่งอย่างยิ่ง

“มีคนกำลังข้ามผ่านทัณฑ์”

จากฉากนี้ หลัวซิวก็พอจะอนุมานขข อีกทั้งยังถึงขั้นมั่นใจได้ว่า ระดับของทัณฑ์สายฟ้าพิโรธนี้ น่าจะมีคนกำลังบรรลุจากระดับเซียนชั้นฟ้าสู่ระดับราชาเซียน

“ฟิ้ว ! ฟิ้ว ! ฟิ้ว !......”

ในขณะเดียวกันนี้ ตัวสำนักของหลัวซิวก็สัมผัสได้ว่า มีแสงกลสามสี่สายกำลังลอยมา และพุ่งตรงไปยังจุดที่ทัณฑ์สายฟ้าพิโรธปรากฏขึ้น

เขาเคลื่อนที่อยู่ในอนัตตา เข็มทิศวัฏสงสารกับตัวเขาเองแทบจะรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับอนัตตา จากนั้นจึงเหาะผ่านด้านข้างของผู้แข็งแกร่งระดับราชาเซียนผู้หนึ่งไป หากไม่ใช่ตัวสำนึกที่มีพลังวิญญาณที่แข็งแกร่ง ก็ไม่มีทางสัมผัสได้ถึงออร่าของเขาอย่างแน่นอน

ดังนั้นเซียนชั้นฟ้าที่เหาะอยู่สองสามคน จึงไม่มีใครสังเกตเห็นหลัวซิวที่หลบซ่อนตัวอยู่ในอนัตตา

“ดูเหมือนออร่าจะให้ความรู้สึกที่คุ้นเคย”

เดิมทีหลัวซิวไม่คิดจะสนใจเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับตนเองเหล่านี้ ในขณะที่เขาเตรียมจะเหาะผ่านไป จู่ ๆ ก็รู้สึกถึงบางอย่าง และหยุดเข็มทิศวัฏสงสารลง

ร่างของเขารวมเป็นหนึ่งเดียวกับอนัตตา ใช้พลังวิญญาณอันแข็งแกร่งแปลงเป็นตัวสำนึก แผ่กระจายออกมาอย่างล้นหลาม ไม่ช้าเขาก็เห็นจุดที่ทัณฑ์สายฟ้าพิโรธปรากฏขึ้น

ท้องฟ้าเต็มไปด้วยสายฟ้าฟาดที่ดูราวกับมังกร ฟาดลงมาอย่างไม่หยุดหย่อน สายฟ้าฟาดหลายสาย ผนึกหญิงสาวสีหน้าซีดเผือดเอาไว้

หลังจากวิถีเซียนแล้ว มีเพียงตอนที่บรรลุจากสามเซียนสู่มหาเซียนขจ รวมปึงมหาเซียนบรรลุสู่เซียนสูงสุดเท่านั้น ถึงจะมีทัณฑ์สายฟ้าเช่นนี้ จากนั้นก็เป็นตอนที่เซียนสูงสุดบรรลุสู่มกุฎเซียน และมกุฎเซียนบรรลุสู่จักรพรรดิเซียน ล้วนมีทัณฑ์สายฟ้าปรากฏขึ้น

นี่คือการก้าวข้ามแดนระดับวิถีเซียน ดังนั้นกำลังของทัณฑ์สายฟ้าพิโรธจึงแข็งแกร่งเป็นพิเศษ เป็นการข้ามผ่านทัณฑ์สายฟ้าที่แดนเทพมารไม่อาบเทียบได้สักนิด

หากในหนึ่งร้อยคนจะมีสักคนที่ข้ามผ่านทัณฑ์กลายเป็นเซียนได้ เช่นนั้นอย่างน้อยก็ต้องมีเซียนชั้นฟ้าขั้นสูงสองร้อยคน จึงจะมีสักคนที่บรรลุเป็นมหาเซียนได้

เสื้อผ้าที่หญิงสาวสวมใส่อยู่ เป็นภัณฑ์เซียนชั้นสูงที่มีคุณสมบัติในการป้องกัน แต่ภายใต้การโจมตีของทัณฑ์สายฟ้า กลับดูหมองหม่นไร้ราศี มีหลายจุดที่เกิดร้อยรอยทะลุ เผยให้เห็นผิวที่ขาวนวล

ไม่เพียงเท่านี้ ยังมีภัณฑ์เซียนอมตะที่เซียนชั้นฟ้าสี่คนเสกออกมาล้อมโจมตี ทำให้สถานการณ์ของนางยิ่งหนักหนาสาหัสขึ้น

“หยู่โม่ เจ้าใจกล้ามากนะ ถึงได้กล้ามาขโมยกับห้าผีสางจัณฑ์เรา !”

“เจ้าคิดว่าขโมยโอสถมรรคผลของพี่ใหญ่เราไปแล้ว จะกลายเป็นราชาเซียนได้อย่างราบรื่นอย่างนั้นหรือ ?”

“ทัณฑ์ของมหาเซียน เดิมทีเจ้าก็ยากจะต้านทานอยู่แล้ว ประกอบกับการล้อมโจมตีของเรา ต่อให้เจ้าไม่ตายก็ต้องบาดเจ็บสาหัส !”

“แม่สาวน้อย ข้าไม่มีทางยอมให้เจ้าตายง่าย ๆ หรอก วิชาเก็บหยินเสริมหยางของข้าจะทำให้เจ้าได้ลิ้มรสก่อนตายแน่นอน......”

หญิงสาวที่ถูกล้อโจมตีอยู่ ก็คือเทพธิดาหยู่โม่ ตอนที่ตัวสำนึกของหลัวซิวแผ่ซ่านไปถึง เขาก็จำนางได้แล้ว

นางเป็นคนแรกที่หลัวซิวรู้จักตอนมาถึงโลกเซียน ไม่ดูแคลนเขา ฉินจ้าน และตู๋กูเลยแม้แต่น้อย ทว่ากลับมอบม้วนหยกให้กับพวกเขา ทำให้พวกเขาสามคนพี่น้องคุ้นเคยกับข้อมูลพื้นฐานของโลกเซียนได้อย่างรวดเร็ว

หลังจากที่จากกันวันนั้น ก็ไม่รู้ว่าเทพธิดาหยู่โม่ไปอยู่ที่ใด คิดไม่ถึงเลยว่าพบกันครั้งนี้ จะเป็นสถานการณ์เช่นนี้ได้

สี่คนที่ล้อมโจมตีเทพธิดาหยู่โม่อยู่นั้น บนตัวเต็มไปด้วยพลังชั่วร้าย วรยุทธ์ที่ฝึกฝนก็ไม่ถูกครรลอง รอบกายถูกห้อมล้อมไปด้วยวิญญาณชั่วร้าย

แม้แต่ภัณฑ์เซียนที่พวกเขาแต่ละคนฝึกเซ่น ล้วนเป็นสมบัติประเภทธงวิญญาณผี กระบี่โลหิตมาร

ในเมื่อพบแล้ว หลัวซิวก็ไม่มีทางนั่งดูเฉย ๆ โดยไม่สนใจ คนยังมาไม่ถึง แต่พลังวิญญาณตัวสำนึกอันแข็งแกร่งก็โจมตีออกไปแล้ว

“เปรี้ยง !”

พลังวิญญาณตัวสำนึกเปลี่ยนจากไร้รูปเป็นมีรูป ออร่าสีทองเปล่งประกาย ปรากฏขึ้นเหนือทัณฑ์สายฟ้าที่มีเมฆดำลอยวนอยู่ เป็นลำแสงที่เจิดจ้าและสะดุดตาเป็นพิเศษ

พลังวิญญาณรวมตัว กลายเป็นมือขนาดใหญ่ และบดขยี้ลงมาที่เซียนชั้นฟ้าทั้งสี่ในทันที