มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 3185

“ฉื้อหลง ! ......”

เสียงตะโกนด้วยความโกรธแค้นดังขึ้น เกิดการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่เช่นนี้ ต่อให้คนอื่นไม่มารายงาน ต้วนคงก็ต้องมาในทันที

นอกจากต้วนคงแล้ว คนที่ควรมาก็มาทั้งหมด เหยียนซีโรว่ ฉียู่หรง จี้เสี่ยวจื่อ ลวี่โหลว หงเหยียน หญิงสาวทั้งหมดต่างมารวมตัวกัน

“อย่าเข้ามา”

ตอนที่ต้วนคงกำลังจะพุ่งตัวออกไป ยู่เอ๋อร์กลับยกแขนขวางเขาเอาไว้ บนใบหน้าอันงดงามเต็มไปด้วยท่าทีจริงจัง

เมื่อเห็นยู่เอ๋อร์แสดงสีหน้าเช่นนี้ออกมา ต้วนคงก็รู้สึกตกใจ ดูเหมือนว่าโลงศพสีดำใบนี้จะไม่ธรรมดา

เวลายาวนานที่ผ่านมา ยู่เอ๋อร์มีความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นกว่าแต่ก่อนไม่น้อย หากจะบอกว่านางในอดีต เหมือนกับหยิงสาวอายุสิบเจ็ดสิบแปด เช่นนั้น นางในตอนนี้ ก็เหมือนกับผู้หญิงอายุยี่สิบกว่าปี

“ตูม !”

โลงศพสีดำลอยลงมาจากบนฟ้า ราวกับดาวหางพุ่งชนโลก ทำให้ทั่วทั้งแผ่นดินซิวหลัวสั่นสะเทือน

“ต้วนคง พาทุกคนไปจากที่นี่”

ยู่เอ๋อร์ค่อย ๆ พูดขึ้น ดวงตาคู่งามจ้องเขม็งไปที่โลงศพสีดำ นางสัมผัสได้ถึงพลังที่เต็มเปี่ยมไปด้วยจิตอสูรอันเต็มเปี่ยมไร้ขีดจำกัดที่แฝงอยู่ในโลงศพใบนี้

“ท่านนายน้อย ต้องทำเช่นนี้จริง ๆ หรือ ?”

ต้วนคงยิ่งรู้สึกหนักใจ หลัวซิวเป็นท่านนายของเขา หานยู่เป็นน้องสาวของท่านนาย ดังนั้นแต่ไหนแต่ไรมา เขาล้วนเรียกยู่เอ๋อร์ว่าท่านนายน้อย

แม้เขาจะเป็นเจ้าศักดิ์สิทธิ์ผู้สูงส่งของแดนศักดิ์สิทธิ์ แต่ในช่วงเวลาที่หลัวซิวจากไปนี้ พวกเขาต่างเคารพพวกของยู่เอ๋อร์และซีโรว่มากขึ้น

เพราะต้วนคงรู้ดีว่า ที่เขามีผลการฝึกตนและฐานะอย่างเช่นทุกวันนี้ได้ ทั้งหมดล้วนมาจากท่านนายมอบให้

ถึงแม้ต้วนคงจะสงสัยในคำพูดของยู่เอ๋อร์ แต่เขาก็รู้ดีว่าท่านนายน้อยผู้นี้มีผลการฝึกตนที่แข็งแกร่งเพียงใด

และสิ่งที่จะทำให้ท่านนายน้อยพูดคำพูดเช่นนี้ออกมาได้ ก็พอจะรู้ว่าโลงศพสีดำใบนั้นน่ากลัวเพียงใด

“ข้าไม่มีเวลามาอธิบายกับเจ้า หากยังไม่ไปอีกจะไม่ทันการแล้ว !”

เสียงของยู่เอ๋อร์แสดงความร้อนใจออกมา นางสัมผัสได้ถึงการเคลื่อนย้ายของพลังจิตอสูรที่อยู่ในโลงศพสีดำใบนั้นแล้ว

เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของต้วนคงก็เปลี่ยนไปอย่างยิ่ง และไม่กล้ารีรออีก เขาโบกมือเสกภัณฑ์เซียนออกมา ใช้ปริภูมิฟ้าดินที่อยู่ในภัณฑ์เซียน เก็บบรรดาศิษย์จำนวนมากของแดนศักดิ์สิทธิ์ซิวหลัวที่อยู่ใกล้เคียงเข้ามา

“เปรี้ยง !”

ทันใดนั้น ปราณปีศาจสีดำมืดที่อยู่ภายในโลงศพสีดำใบนั้นก็พรั่งพรูออกมา ราวกับลมหนาวพัดมา แปลงเป็นมือขนาดใหญ่ดำมืด คว้าไปที่ภัณฑ์เซียนของต้วนคง

“เจ้าฝันไปเถอะ !”

ยู่เอ๋อร์เองก็ลงมือในเวลาเดียวกัน กระบี่เซียนเล่มหนึ่งถูกนางเสกออกมา รวบรวมพลังอมตะของกฎแห่งชีวิต แสงดาวยาวนับพันจ้าง ฟันลงไปยังมือปีศาจสีดำมืด

มือปีศาจสีดำแผ่ขยายออร่าความตายออกมา เป็นตายปะทะกัน ส่งเสริมและหักล้างซึ่งกันและกัน ทันทีที่ปะทะกัน ก็ปะทุพลังอันน่ากลัวขึ้นมา

ทันใดนั้นเอง การสั่นไหวอันน่ากลัวก็กลืนกินทั้งแผ่นดินซิวหลัว ชี่มรณะสีดำอันน่ากลัว กลืนกินชีวิตทั้งหมด

“พรวด !”

ต้วนตงได้รับผลกระทบเพียงอย่างเดียว ด้วยผลการฝึกตนระดับมกุฎเต๋า เขากระอักเลือดออกมา และลอยกระเก็นออกไปไม่รู้ว่าไกลเท่าไรในทันที

“แครก ! .......”

เกิดรอยแยกขนาดใหญ่จำนวนมากในแผ่นดินหลัวซิว ราวกับหุบเหวลึก การโจมตีเมื่อครู่ ราวกับแผ่นดินทั้งหมดแตกสลาย

เกิดการก่อตัวของลายค่าย ปรากฏขึ้นบนอนัตตา นี่คือลายค่ายที่หลัวซิวเคยจารึก หากไม่ใช่เพราะมีค่ายกลใหญ่คอยปกป้อง เกรงว่าเมื่อครู่แผ่นดินซิวหลัวคงถูกโจมตีจนแตกสลายไปแล้ว

แสงกระบี่ที่รวบรวมกฎเป็นตายถูกออร่าความตายโจมตีจนแตกสลาย แม้ว่าเป็นตายปะทะกัน ส่งเสริมและหักล้างซึ่งกันและกัน เป็นทั้งสองแตกต่างกันมากเกินไป จึงพ่ายแพ้ไปในทันที

ทั่วทั้งแผ่นดินซิวหลัวถูกออร่าสีดำแห่งความตายปกคลุม มีเลือดไหลจากมุมปากของยู่เอ๋อร์ ใบหน้าอันงดงามซีดเผือด กระบี่เซียนที่ถืออยู่ในมือ เกิดรอยแตกร้าวขึ้น

“เซียน !”

สีหน้าของนางซีดเผือดขึ้นมาก นางหายตัวแล้วไปปรากฏตัวอยู่ด้านข้างต้วนคง

คนของแดนศักดิ์สิทธิ์ซิวหลัว ถูกต้วนคงเก็บเข้ามาในภัณฑ์เซียนได้ทันเวลาทั้งหมด มิเช่นนั้นการโจมตีเมื่อครู่ เกรงว่าไม่รู้ต้องมีคนตายไปมากเท่าไร

“ตุบ !”

เกิดเสียงดังอื้ออึง ราวกับเสียงเต้นของหัวใจ ฝาของโลงศพสีดำลอยกระเด็น มีโลงศพที่เล็กกว่ามากอีกใบหนึ่งลอยออกมา

โลงศพใบนี้เป็นสีดำสนิท ราวกับทำมาจากโลหะสีดำ ออร่าของความชั่วร้ายอันไร้ขอบเขตที่น่ากลัวแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ น่ากลัวขึ้นเรื่อย ๆ

“เปรี้ยง !”

ทันทีที่ฝาโลงเผยอมุมขึ้น ลมอันน่าสยดสยองก็ส่งเสียงคำรามออกมา ราวกับมังกรยักษ์สีดำ ทุกที่ที่เคลื่อนผ่าน อนัตตาถูกทำลาย ความโกลาหลเพิ่มขึ้น

“หนี......หนีไม่รอดแม้แต่คนเดียว !”

เสียงอันแหบพร่าดังออกมาจากโลงศพ จากนั้นก็มีแสงสีดำพุ่งออกมา และมาถึงตรงหน้าของยู่เอ๋อร์ในทันที

“อ้า ! ……”

ต้วนคงที่อยู่ด้านนอกแผ่นดินซิวหลัว ได้ยินเสียงกรีดร้องเสียงหนึ่ง นั่นคือเสียงของยู่เอ๋อร์

ในใจของต้วนคงร้อนรนราวกับมีเปลวไฟ แต่กลับรู้ดีว่าด้วยความสามารถที่เขามี ต่อให้บุกเข้าไป ก็คงต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย

ในตาของเขาเอ่อล้นไปด้วยน้ำตา เขารู้ดีว่า ที่ท่านนายน้อยให้เขาหนีไปก่อน ก็เพื่อปกป้องคนจำนวนมากในหอคอยเซียน

“ขอโทษด้วย ท่านนายน้อย !”

ต้วนคงรีบตัดสินใจทันที เขาใช้ความเร็วสูงสุดแปลงร่างเป็นแสงกล คิดเพียงแค่ต้องการออกจากที่นี่โดยเร็วที่สุด ถึงขั้นว่าจะหลบหนีไปยังพิภพอื่น

“ท่านนาย ท่านอยู่ที่ไหน ?”

วินาทีนี้ ในใจของต้วนคงคิดถึงท่านนายอย่างถึงที่สุด เขาเชื่อว่าผ่านไปหลายปีขนาดนี้ ท่านนายต้องแข็งแกร่งมากขึ้นอย่างแน่นอน หากท่านนายยังอยู่ จะมีปัญหาใดที่ไม่อาจแก้ไขได้ ?

ชี่มรณะแผ่ซ่านไปทั่วแผ่นดินซิวหลัว ทุกที่ถูกทำลายจนราบเป็นหน้ากลอง ภายใต้การกลืนกินของชี่มรณะ แม้แต่สิ่งก่อสร้างของแดนศักดิ์สิทธิ์ซิวหลัวในสมัยก่อน ล้วนถูกกัดกร่อน ราวกับผ่านบททดสอบอันยิ่งใหญ่แสนสาหัสมายาวนาน

มีเพียงจุดที่วังซิวหลัวอยู่ ที่ยังคงตั้งตระหง่าน มีแสงเซียนอันงดงามห่อหุ้มไว้ ขัดขวางชี่มรณะอยู่ด้านนอก

ด้านบนของวังซิวหลัว ทางเข้าสะพานทะยานเซียน ราวกับอ่างน้ำวน