มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 437

เป็นเพียงว่าวิชาพลังมังกรแท้ถูกกำจัดทิ้งโดยหลัวซิวเมื่อนานมาแล้ว ตัวเขาเองมีวงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพ ในด้านของวรยุทธ์ แม้จะอยู่ในระดับวิชายิ่งเลิศ ก็ไม่สามารถสร้างความอยากได้ให้กับเขาได้

ในท้ายที่สุด หลัวซิวเลือกทักษะยุทธ์ระดับ 9 วิชากระบี่วาตะ

นี่คือทักษะยุทธ์ต่อสู้ระยะประชิดที่ใช้นิ้วเป็นดาบ หลังการฝึกฝน สามารถทำให้ร่างยุทธ์ระดับจักรพรรดิของเขามีพลังที่น่าเกรงขามยิ่งขึ้น

เป็นผลให้ในด้านของทักษะยุทธ์ เขาก็มีสองทักษะคือ ภูตผีเซินหลัว สำหรับการโจมตีที่กว้างขวางและ วิชากระบี่วาตะสำหรับการต่อสู้ระยะประชิด

“ไปชั้นเก้า”

เมื่อร่างของหลัวซิวปรากฏบนชั้นเก้า ร่างสีดำก็พุ่งเข้ามาหาเขาด้วยความเร็วที่เร็วมาก

โฮก!

เสียงคำรามของมังกรดังขึ้น หลัวซิวเหยียบร่างมังกรเขียว ร่างกายเขาหายไปในทันที

เสียงดังเกิดขึ้น ตำแหน่งเดิมที่เขายืนถูกกระแทกด้วยอำนาจแข็งแกร่ง พื้นดินสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง และผู้พิทักษ์ชุดดำชั้นเก้าก็ปรากฏตัวขึ้น

“จักรพรรดิยุทธ์ขั้น 3 ร่างยุทธ์ระดับจักรพรรดิ?”หลัวซิวเลิกคิ้วเล็กน้อย

อายุยังไม่ถึง 30 ปีก็ฝึกฝนจนถึงแดนจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 3 แล้วยังมีร่างเนื้อระดับร่างยุทธ์ระดับจักรพรรดิ โลกในตอนนี้เกือบจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

แม้แต่ในสมัยโบราณที่อารยธรรมการฝึกฝนจอมยุทธ์ยังอยู่ในขั้นสูงสุด ผู้ที่สามารถทำได้ คืออัจฉริยะหาที่เปรียบไม่ได้ มีคุณสมบัติที่จะถูกอาจารย์ใหญ่ของสำนักไท่เสวียนรับเป็นศิษย์

“พ่อหนุ่ม เจ้าอย่าประมาท ผู้พิทักษ์บนชั้นเก้าของหอมังกรบิน การโจมตีวิญญาณนั้นไม่มีผล” เสียงของจักรพรรดิยุทธ์เสวียนดำหัวเราะขึ้นในวิญญาณหยั่งรู้ของหลัวซิว เขารู้ว่าพลังที่แข็งแกร่งที่สุดของหลัวซิวคือวิญญาณเทพแห่งตัวสำนึกของเขาได้มาถึงระดับจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 6 แล้ว

ภายใต้เรื่องที่ว่าไม่สามารถใช้วิญญาณแห่งตัวสำนึกในการโจมตี และไม่สามารถยืมพลังจากลูกแก้วเสวียนดำ แทบจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเอาชนะจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 3 โดยอาศัยผลการฝึกตนแดนราชายุทธ์ขั้น 4

“เหอะ เหอะ ผู้อาวุโสไม่มั่นใจในตัวข้าหรือ? อย่าลืมว่าข้าคือคิงซิวหลัว!” หลัวซิวยิ้มเบา ๆ

การโจมตีด้วยวิญญาณใช้ไม่ได้ และพลังของลูกแก้วเสวียนดำถูกจำกัด แต่พลังของชิ้นส่วนกฎไม่ได้รับผลกระทบใดๆ ที่นี่

ผู้พิทักษ์ชุดดำสีหน้าราบเรียบ ดาบสีเขียวเหลืองถูกเขาจับอยู่ในฝ่ามือ ยกมือขึ้นและฟันออกไป ดาบหนาฟันตรงไปทางหลัวซิว

วิชาท่าร่างบรรลุมังกรเขียวถูกใช้ หลัวซิวหลีกเลี่ยงการฟันดาบที่ฟันมาหา พื้นที่แข็งถูกตัดเป็นหลุมด้วยดาบ เศษก้อนหินกระเซ็นไปทั่วฝุ่นลอยเต็มไปหมดแต่พื้นที่ที่เสียหายได้รับการฟื้นฟูอย่างรวดเร็วอย่างเห็นได้ชัด เป็นเพราะค่ายกลของพื้นที่นี้

การโจมตีของผู้พิทักษ์ชุดดำไม่ได้หยุดลงเลย ตามด้วยการฟันดาบหลายครั้ง การโจมตีแต่ละครั้งของดาบทำให้ร่างยุทธ์ระดับจักรพรรดิของหลัวซิวรู้สึกเป็นภัยคุกคามอย่างยิ่ง ถ้าเขาถูกฟัน ด้วยสภาพร่างกายในปัจจุบันของเขา จะไม่สามารถหลบหนีได้โดยปราศจากอันตราย

เพราะร่างยุทธ์ระดับจักรพรรดิของเขา เพิ่งทะลุเมื่อไม่นานมานี้เอง ยังคงอยู่ในขั้นแรก

ฮึ่ม!

ตราประทับแห่งกฎบนหน้าผากแผ่กระจายออกเป็นแสงจิตห้าสี หลัวซิวถูกปกคลุมไปด้วยแสงจิตห้าสี ราวกับเทพที่ตกลงมา

เขาเอื้อมมือออกไปและคว้าไปข้างหลังเขา และกระบี่อาถรรพ์ฟันเสือก็ตกลงมาในมือของเขา กระบี่ถูกฟันออกไป ทำให้ดาบที่ฟันมาแตกกระจาย

“ป้องร่างรัศมีเทพ”

หลัวซิวคำราม เห็นแต่แสงดาบอีกแสงหนึ่งกำลังฟันเข้าหาเขา เขาไม่ได้ขยับ ปล่อยให้แสงดสบฟันลงบนแขนที่แสงจิตห้าสีล้อมรอบไว้