มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 439

เสียงของหลัวซิวไม่ได้ดัง แต่ก็ก้องอยู่ในหูของทุกคนอย่างชัดเจน

วิสัยทัศน์สีทองที่เกิดขึ้นในหอคอยมังกรบินและไม่ใช่แค่คนที่มาจากตระกูลฝานเท่านั้นที่มองเห็น แต่ยังรวมถึงคนหนุ่มสาวจำนวนมากที่กำลังเตรียมมาฝึกฝนที่หอคอยมังกรบิน

สีหน้าฝานหลินเปลี่ยนไปทันทีเมื่อเขาได้ยินอีกฝ่ายกล่าวถึงวิชาสยบวิญญาณ

เพราะวิชาสยบวิญญาณ เป็นความลับใจกลางของตระกูลฟาน คนผู้นี้รู้ได้อย่างไร?

“ไร้มารยาท พูดไร้สาระ เจ้ากล้าใส่ร้ายตระกูลฟานของเราหรือ?” ฟานหลินคำรามอย่างโกรธจัด จ้องไปที่หลัวซิวด้วยสีหน้าไม่พอใจ

เดิมทีเขาคิดจะดึงคนๆนี้เข้าร่วมตระกูลฟาน แต่อีกฝ่ายดูเหมือนจะไม้รู้บุญคุณ

เกี่ยวกับการข่มขู่ของฝานหลิน หลัวซิวเพียงแค่ยิ้มอย่างเฉยเมยและกล่าวอย่างดูถูก “ตระกูลฝานของพวกเจ้าสิทธิ์ที่จะถูกใส่ร้ายจากข้าด้วยเหรอ?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ฟานหลินก็หัวเราะอย่างโกรธเคือง “ผู้น้อยที่ไม่รู้ว่าตนเองเป็นใคร ดูเหมือนว่าไม่สั่งสอนเจ้า เจ้าก็จะไม่รู้ว่าตนเองเป็นใคร”

ขณะกล่าว ฝานหลินยกมือขึ้นเพื่อผนึกรวมพลังจิตแท้ แล้วสะบัดไปยังหลัวซิว

ในความเห็นของเขา ด้วยผลการฝึกตนแดนราชายุทธ์ของตน เพื่อจัดการกับผู้น้อยคนหนึ่ง แม้ว่าคู่ต่อสู้จะผ่านชั้นที่เก้าของหอคอยมังกรบินได้ แต่เขายังเด็กมาก เขาต้องไม่แข็งแกร่งเกินไป

แต่ครู่ต่อมา สีหน้าของฝานหลินก็ค้างทันที ความเจ็บถูกส่งมาจากแขนของเขา อีกฝ่ายเพียงแค่ยกนิ้ว ก็เจาะฝ่ามือของเขาเป็นรูทันที

“อ๊าก!……"

ฟานหลินร้องอย่างเจ็บปวด ร่างกายของเขาถอยหลังครั้งแล้วครั้งเล่า ฝ่ามือขวาถูกเจาะเป็นรูเลือด เลือดไหลไม่หยุด นอกจากนี้ เขารู้สึกว่าแขนของเขาถูกเสียไปแล้ว ไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้น

ฝานหลินได้รับบาดเจ็บจากวิชากระบี่วาตะของหลัวซิวนั่นเอง ในนั้นมีพลังจิตแท้ปราณเป็นตาย 2 ระดับรวมอยู่ด้วย ซึ่งมีความเสียหายโดยตรงต่อลายเส้นชีวิต

ในบรรดานักยุทธ์ของตระกูลฝาน ชายชุดสีเขียวที่มีผลการฝึกตนระดับราชายุทธ์ขั้น 1 หลังจากเห็นภาพนี้ก็รู้สึกหนาวถึงใจ อีกฝ่ายเพียงแค่ยกนิ้วขึ้นอย่างสบายๆ ก็ทำให้ฝานหลินได้รับบาดเจ็บ เขาเป็นใครกันแน่?

“ทหารเสือดำ ตั้งค่ายกล!”

ฝานหลินเจ็บจนริมฝีปากที่สั่น แต่ใบหน้าของเขากลับดูดุร้าย ในเวลาเดียวกัน เขาได้บดขยี้ยันต์หยกเพื่อขอความช่วยเหลือจากตระกูลฝาน

“หาความช่วยเหลือหรือ?” หลัวซิวยิ้มเล็กน้อย “เล่นกับพวกเจ้าก็ได้”

ภายใต้คำสั่งของฟานหลิน ทหารเสือดำ 130 นายที่อยู่รอบ ๆ ได้เรียงแถวกันอย่างเป็นระเบียบตามทิศต่างๆ แล้วเดินไปหาหลัวซิวราวกับว่ากองทัพขนาดใหญ่กำลังกดทับที่ชายแดน

ทหารเสือดำทุกคน ผลการฝึกตนอยู่ที่แดนพรสวรรค์ขึ้นไป และยังมีคนจำนวนไม่น้อยที่มีผลการฝึกตนถึงแดนฝึกจิต

แต่แต่ละคนก็ผ่านการฆ่าฟันมาก่อน

แม้ว่าผลการฝึกตนของคนเหล่านี้จะไม่สูงนัก แต่แต่ละคนก็ผ่านการฆ่าฟันมาเป็นเวลานาน และพวกเขาได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี รู้วิธีการจักตั้งค่ายกลเพื่อแสดงวิธีการโจมตีร่วมกัน

แต่หลัวซิวไม่สนใจ ค่ายกลที่ตระกูลฝานเชี่ยวชาญนั้นค่อนข้างต่ำสำหรับเขา เพียงพอที่จะจัดการกับนักยุทธ์ทั่วไป ใช้ค่ายกลต่อหน้าปรมาจารย์นักค่ายกล เท่ากับว่าสร้างความอัปยศให้ตนเอง