มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 669

ไม่เพียงเท่านั้น ด้วยร่างแห่งภูตเยือกและวิชายิ่งเลิศที่เทวีหานยู่สอน นางเพิ่งบรรลุแดนราชายุทธ์ นางยังสามารถต่อสู้กับราชายุทธ์ช่วงปลายได้

หลังจากมีความแข็งแกร่งนี้ นางเต็มไปด้วยความมั่นใจและพร้อมที่จะกลับไปยังประเทศเทียนหวู เพื่อช่วยหลัวซิวแก้ปัญหาสำนักเหลยหวู่

และในเวลานี้ เทวีหานยู่มาหานางและพูดเกี่ยวกับแดนศักดิ์สิทธิ์ชั้นล่างที่จะเปิดในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า

ไม่ว่าลู่เมิ่งเหยาหรือเทวีหานยู่ การเปิดแดนศักดิ์สิทธิ์ชั้นล่างเป็นเรื่องที่สำคัญมาก

เพื่อที่จะได้รับสิทธิ์แดนศักดิ์สิทธิ์ชั้นล่าง ภายใต้การชักชวนของเทวีหานยู่ลู่เมิ่งเหยาทำได้เพียงเลิกที่จะกลับไปที่ประเทศเทียนหวูเพื่อตามหาหลัวซิว และปิดกั้นฝึกฝนต่อไป

“ข้าไม่อยากโกหกเจ้า แต่ข้าอยากบอกเจ้าว่าไม่ใช่ว่าข้าไม่อยากไปหาเจ้า” ลู่เมิ่งเหยามองดูหลัวซิวด้วยน้ำตาคลอเบ้า

เมื่อนางพูดคำเหล่านี้ นางรู้สึกละอายใจเล็กน้อย เพราะสิ่งที่นางพูดเป็นความจริง แต่ก็ยังเป็นเรื่องโกหก

หลังจากการฝึกฝนบรรลุราชายุทธ์ นางต้องการไปหาหลัวซิวจริงๆ แต่ภายหลังที่ผลการฝึกฝนของนางสูงขึ้น วิสัยทัศน์และความคิดของนางก็เปลี่ยนไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผลการฝึกตนนางถึงระดับมกุฎยุทธ์ เมื่อรู้ว่าบริเวณโดยรอบของประเทศเทียนหวู นักยุทธ์ที่แข็งแกร่งที่สุดก็คือระดับมกุฎยุทธ์เท่านั้น

ในขณะนั้น นางรู้สึกว่านางและหลัวซิวไม่ได้อยู่ในโลกเดียวกันอีกต่อไป ในอีกไม่กี่ปี นางฝึกฝนบรรลุถึงระดับมกุฎยุทธ์ได้ เพราะร่างกายโดยกำเนิดของนาง และคำสอนของเทวีหานยู่ ผู้แข็งแกร่งระดับเจ้ายุทธจักร

และหลัวซิวไม่มีอะไรเลย เวลาหลายปี เขาอาจจะยังอยู่ในแดนราชายุทธ์

ดังนั้นความคิดของ ลู่เมิ่งเหยาจึงเปลี่ยนไปในขณะนั้นและความคิดในการมองหา หลัวซิวก็จางหายไป

จนกระทั่งในเวลาต่อมา ในสำนักหลัวเทียน นางคาดไม่ถึงว่าหลัวซิวจะปรากฏตัวที่นี่ และเจ้ายุทธจักรอัคคีหวูชิวยังให้ความสำคัญแก่เขาด้วย แนะนำให้เข้าร่วมการต่อสู้เพื่อแย่งสิทธิ์แดนศักดิ์สิทธิ์ชั้นล่าง