มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 735

สีหน้าของหลัวซิวเย็นชามาก เขารู้ดีว่าเขาไม่สามารถมีความเมตตาได้แม้แต่น้อย ไม่ใช่เพราะเขาถือว่าชีวิตมนุษย์เป็นสิ่งไร้ค่า แต่เพราะโลกจอมยุทธ์เป็นเช่นนี้

ในเมื่อเขาได้ก้าวเข้าสู่โลกจอมยุทธ์แล้ว การต่อสู้และการแย่งชิงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ฆ่าคนและถูกฆ่าเป็นไปได้ทั้งสอง

หากเขาไม่แข็งแกร่งพอ ก็มีความเป็นไปได้สูงที่คนเหล่านี้จะช่วยคนจากเผ่าหงส์ให้ปิดล้อมเขา

หลัวซิวก้าวขึ้นไปในอากาศ ทุกย่างก้าวที่เขาเดินออกไป ผู้ที่ก็ตามที่ถูกล็อคโดยตัวสำนึกของเขาจะถูกแทงลงไปในหยั่งรู้ด้วยกระบราสำนึก ฆ่าอย่างกระทันหัน

พัฟ! พัฟ! พัฟ! ...

ตัวสำนึกของเขารวมกฎความตายด้วย ทุกการโจมตีของวิญญาณสามารถฆ่ามหายุทธ์ขั้นปฐมภูมิได้อย่างง่ายดาย

เพราะหากพลังโจมตีของวิญญาณแข็งแกร่งถึงระดับหนึ่ง ไม่เพียงแต่จะทำลายหยั่งรู้ดั้งเดิมของคู่ต่อสู้ได้เท่านั้น แต่ยังทำลายร่างกายของคู่ต่อสู้ได้ด้วย

ยกเว้นเฟิ่งซื่อหยาง ผู้คนทั้งหมดที่อยู่ที่นี่ มีเพียงสองสามคนที่มีการฝึกฝนถึงมหายุทธ์ช่วงปลาย

ทั้งสามคนนี้รวมตัวกันพร้อมพุ่งไปฆ่าหลัวซิวอย่างบ้าคลั่ง เพียงเห็นหลัวซิวยกมือขึ้นโบก กระบี่เสวียนยวนได้ฟันเปลวไฟสีดำที่ยาวหลายสิบฟุตออกไป เกิดเสียงแทงเข้าเนื้อ แล้วหนึ่งในนั้นถูกฆ่าตาย

หลังจากนั้น หลัวซิวบีบผนึกด้วยมือซ้ายของเขา ยกมือพลิกมัน ตราทวยเทพมรณะถูกใช้ และอีกคนก็กรีดร้องแล้หายไปจนไม่เหลืออะไร

มหายุทธ์ช่วงปลายคนสุดท้ายที่เหลืออยู่นั้น หวาดกลัวมาก ต้องการล่าถอย แต่เห็นมือซ้ายของหลัวซิวกลายเป็นหมัด หมัดกระบี่ปล่อยออกมา ต่อยร่างกายส่วนบนของเขาให้เป็นละอองเลือด

ในเวลาไม่นาน ผู้คนหลายสิบคนได้กลายเป็นศพอยู่บนพื้น และมีคนจำนวนมากถูกต่อยจนกลายด้วยละอองเลือดหรือถูกฆ่าตายไม่เหลือซากอะไร