มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 902

พลังของมกุฎอัคคีนภาเหลืองได้ถึงบรรลุผลบริบูรณ์แล้ว และเจ้ายุทธจักรที่ไม่มีใครเทียบ สามารถถูกเผาจนตายได้ง่าย ๆ เมื่อถูกภูตมรณะที่นี่แตะโดนร่าง ก็จะสลายกลายเป็นความว่างเปล่าอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้นไม่นาน หลัวซิวก็พบสารจิงอัคคีเทพอีกสองสามชิ้น และปล่อยตัวสำนึกออกไปค้นหารอบ ๆ แต่เขาก็ไม่รู้สึกถึงออร่าสารจิงอัคคีเทพอีกต่อไป

“บูม!”

ในขณะนี้ ออร่าไร้ขอบเขตและน่าสะพรึงกลัวออกมาจากเมืองเทพในท้องฟ้าอันไกลโพ้น และหลัวซิวได้ยินเสียงกรีดร้องโหยหวนทันที

“หนีไป! เทพที่เสียชีวิตได้กลายเป็นภูตมรณะแล้ว!”

ผู้แข็งแกร่งมากมายในสองค่ายแห่งแสงสว่างและความมืดร้องด้วยความสยดสยอง ทุกคนเร่งความเร็วให้ถึงขีดจำกัดและหนีไปอย่างดุเดือด

มือใหญ่พัวพันกับสายฟ้าสีดำยื่นออกมาจากเมืองเทพ มือใหญ่ปิดบังดวงอาทิตย์และกระตุกเบาๆ จอมยุทธ์หลายร้อยคนจากทั้งสองค่ายกลายเป็นผง

แม้ว่าภูตมรณะที่เปลี่ยนจากซากศพของผู้แข็งแกร่งระดับเทพมารจะลดลงหนึ่งแดนใหญ่ ความน่าสะพรึงกลัวเทียบได้กับผู้แข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ และพลังที่เชี่ยวชาญก็คือพลังกฎและพลังแห่งความตาย

ร่างสูงปรากฏขึ้นกลางอากาศ มีเครื่องหมายสีดำสายฟ้าอยู่ระหว่างคิ้ว กฎสายฟ้าที่เขาเชี่ยวชาญนั้นมีพลังแห่งความตายรวมอยู่ด้วยเช่นกัน

“กฎความตายก็สามารถนำมารวมกับกฎอื่นได้ด้วยหรือ?” การค้นพบนี้ทำให้ดวงตาของหลัวซิวสว่างขึ้นในทันใด

ในเมื่อกฎความตายสามารถรวมเข้ากับกฎสายฟ้าได้ งั้นกฎอื่นก็สามารถรวมเข้าด้วยกันได้หรือไม่?

วินาทีนั้น จู่ๆ แรงบันดาลใจบางอย่างก็แวบเข้ามาในจิตใจของหลัวซิว บางทีอาจนำกฎการเวียนว่ายตายเกิดเป็นฐาน นำพลังแห่งกฎอื่นๆรวมเข้าไป กฎการเวียนว่ายตายเกิดสามารถครอบคลุมได้ทุกอย่าง

“บูม!”

ไฟเทวบานสะพรั่งด้วยออร่าอันศักดิ์สิทธิ์ไม่รู้จบ จมดิ่งร่างใหญ่ที่ควบคุมฝ่ามือสายฟ้าสีดำเข้าไปในทันที

“เทพที่ตายไปแล้ว มีอะไรน่ากลัวกัน?”