มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 971

เพราะศิษย์สำนักไท่เสวียนก็ไม่ได้มีมากมายผลการฝึกตนสูงที่สุดอย่างเหยียนเยว่เอ๋อร์และเหยียนซีโรว่ ก็อยู่เพียงแค่แดนเจ้ายุทธจักรเท่านั้นเอง แต่สมบัติที่เหล่านี้ที่เขาทิ้งเอาไว้ มันมีมากพอให้ชายหญิงสองคนนี้ได้ฝึกตนถึงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์

วงศ์ตระกูลของหลัวซิวในตอนนี้อุดมสมบูรณ์อย่างที่สุด แต่เขารู้ดีว่า พิภพต่ำมีทรัพยากรอย่างจำกัด มักยากมากที่จะทำให้ผลการฝึกตนของเขาเลื่อนขั้นได้อย่างรวดเร็ว มีเพียงโอกาสอันน้อยนิด ที่จะทำให้เขาเลื่อนขั้นและเข้าแดนได้อย่างรวดเร็ว

เขาหกระเหินเดินฟ้าเดินออกจากแดนตำหนักจื่อที่นอกอนัตตาบรรดาเทพมารทั้งหลายต่างมาถึงกันแล้ว นอกจากสิบสี่ตนก่อนหน้านี้ เทพมารของทั้งสามเผ่าก็มาถึงกันบ้างแล้ว

เผ่าพันธุ์มนุษย์ฝั่งนี้มีเทพมารเพิ่มขึ้นสี่ตน กลับไม่ใช่เทพมารที่อยู่ที่โลกแสงดาว แต่เป็นเทพมารที่ตามเทวทูตจื่อเยียนลงมาจากโลกเสวียนเทียน

นอกจากนี้เผ่าพันธุ์มารและเผ่าปีศาจเองก็มีเทพมารมาอีกห้าตน หนึ่งในนั้นมีออร่าของความเป็นผู้นำแข็งแกร่งอย่างยิ่ง ราวกับสามารถทัดเทียมกับเทวทูตจื่อเยียนได้

เทพมารแดนขั้นสูงฝึกจิตขั้น9!

หลัวซิวหดรูม่านตาลง ผู้แข็งแกร่งระดับนี้ เป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่สำหรับเขา เขาจำเป็นต้องระวังตัวให้มากๆ

เขาไม่ได้พูดเกี่ยวกับการให้เทพมารสิบสี่ตนที่เพิ่งมาใหม่มอบสมบัติเป็นค่าตอบแทน ของที่เขาได้มาก่อนหน้านี้มีมากพออยู่แล้ว มากเกินไปก็ไม่ดี เขาเข้าใจตรรกะนี้เป็นอย่างดี

“ท่ามกลางโลกแสงดาวเล็กๆนี้ กลับปรากฏคนที่อัจฉริยะอย่างเจ้า พ่อหนุ่มไม่คิดเข้าร่วมเผ่าปีศาจของเราหรอกหรือ ?”

หนึ่งในเทพมารของเผ่าปีศาจ ผู้ชายในชุดเกราะสีม่วงและสีดำ ทั่วทั้งร่างกายเต็มไปด้วยกลิ่นอายปีศาจร่องรอยของความชั่วร้ายโงนเงนอยู่ข้างหลังเขากลายเป็นมังกรอสูรโหดร้ายและน่ากลัวมีกลิ่นอายหยาบคาย

“ข้าคือเทพปีศาจสยบนภา มาจากโลกาอสูรฟ้า ขอแค่เจ้าพยักหน้า ข้าก็จะแนะนำให้เจ้าไปที่โลกาอสูรฟ้าจะได้รับการฝึกอบรมที่สำคัญ จนกลายเป็นเทพมาร และอาจจะได้เป็นถึงเทพฟ้าก็เป็นได้” เทพปีศาจสยบนภากล่าว

ถึงแม้หลังซิวจะเป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์แต่เผ่าปีศาจมีวิธีการลับที่สามารถเปลี่ยนเลือดของมนุษย์เป็นเลือดของปีศาจได้

“โอ้อวดกำลังต่อหน้าข้า เห็นว่าข้าไม่มีตัวตนหรือไง ?” เทวทูตจื่อเยียนยิ้มเย็นชาแล้วพูดขึ้น

“แม่หนูจื่อเยียน ถึงแม้เจ้าจะเก่งกาจ แต่ยังไงก็สู้การร่วมมือของข้าและเทพปีศาจสยบนภาไม่ได้ !” เทพมารอสูรเผ่ามังกรพูดขึ้น

“พวกเจ้าจะลองดูก็ได้นะ”เทวทูตจื่อเยียนไม่มีท่าทีเกรงกลัว “สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ก็คือไปหาสถานที่ตั้งสมบัติชิ้นนั้นของเทพสงครามเอกภพให้เจอ ถึงตอนนั้นสมบัติจะตกเป็นของใคร ก็จะมีโอกาสให้พวกเจ้าและข้าได้ประลองฝีมือกัน”

พูดจบ สายตาของนางก็ตกมาอยู่ที่หลัวซิว สายตาเทพมารตนอื่นๆยี่สิบกว่าตนต่างก็จับจ้องมา แฝงด้วยกลิ่นอายความกดดันของเทพมาร

“ทุกท่านตามข้ามาเถอะ”