มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 974

สำหรับการกลับชาติมาเกิดของเทพมาร จะมีเทพมารที่แข็งแกร่งบางตนสัมผัสได้ว่าการฝึกฝนของพวกเขามาถึงจุดสิ้นสุดแล้วและเพื่อที่จะพัฒนาให้ไปได้ไกลกว่านี้พวกเขาจึงกลับชาติมาเกิดและฝึกตนใหม่ โดยหวังว่าจะฝ่าขีดจำกัดและไปถึงแดนที่สูงขึ้นได้

หากเป็นตามปกติเทพมารจะมีอายุขัยยืนยาวตราบเท่าที่พวกเขาไม่ตาย

ฉากที่เทพมารถูกแสงสีทองโจมตีตอนนี้ทำให้เทพมารทั้งหมดดูเคร่งขรึมลงทันทีเห็นได้ว่าเทพสงครามเอกภพตายอย่างค้างคาใจ เขาไม่ต้องการให้สมบัติที่เขายอมสละชีวิตเพื่อให้ได้มา กลับพรากจากไปได้อย่างง่ายดาย

ยังไม่ทันได้เข้าไปในทางเข้าห้วงกาลเวลาก็ได้พบกับเหตุการณ์อันตรายเช่นนี้ไม่รู้ว่าสถานที่ซึ่งฝังร่างเทพสงครามเอกภพสงครามนั้นจะน่ากลัวขนาดไหน

“เถอะ!"

เทพมารอสูรเผ่ามังกรนำกระจกทองเหลืองแขวนไว้บนศีรษะของเขาแสงจากกระจกส่องไปรอบๆเพื่อป้องกันอันตรายที่อาจเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา

กระจกสีบรอนซ์นี้เป็นสมบัติของเทพมารซึ่งสามารถมองทะลุผ่านสิ่งลวงตาและเจาะทะลุสิ่งที่ซ่อนอยู่ได้ทั้งหมด

เทพมารทั้งหมดของเผ่าอสูรรวมตัวกันอยู่ด้านหลังเทวมังกรและเดินอย่างระมัดระวังไปที่ปากทางเข้าห้วงกาลเวลา

ทางเข้าห้วงกาลเวลานั้นเป็นพื้นที่ซึ่งดูไม่มั่นคงพื้นที่แห่งนี้บอบบางมากเช่นม่านน้ำแม้แต่จอมยุทธ์ธรรมดาก็สามารถข้ามผ่านเข้าไปได้

แต่หลังจากการจู่โจมของแสงสีทองเมื่อครู่ เทพมารทั้งหมดจึงได้ระมัดระวังมากขึ้นไม่มีใครกล้าที่จะดำเนินการใดๆ โดยประมาท

“เจ้าหนู เจ้าจงเข้าไปก่อน”

เทพมารที่ถูกแสงสีทองจากกระจกโจมตีเมื่อครู่ส่งสายตามามองทางหลัวซิวด้วยใบหน้าอันเคร่งขรึม "มีเพียงเจ้าเท่านั้นที่รู้เนื้อหาภายในของม้วนหยกที่นี่อันตรายยิ่งนัก เหตุใดเจ้าจึงไม่บอกเราก่อนหน้านี้?”

เทพมารผู้นั้นกล่าวเช่นนี้จึงทำให้เทพมารอื่นๆมองดูหลัวซิวด้วยความสงสัย