มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 995

หลัวซิวรู้ดีว่า หากเขาคิดจะวางแผนแย่งชิงสมบัติชิ้นนั้นของเทพสงครามเอกภพ ก็จำเป็นที่จะต้องไม่ให้ใครสามารถล่วงรู้เรื่องราวนี้ ไม่เช่นนั้นสิ่งที่รอคอยเขาอยู่เบื้องหน้าก็จะเป็นการตามไล่ล่าอย่างไร้ที่สิ้นสุดของผู้ยิ่งใหญ่โลกาชั้นฟ้า

แม้ว่าตัวเขาเองจะไม่กลัวการถูกตามล่า แต่เขายังมีญาติและเพื่อนที่สามารถถูกลากเข้ามาเกี่ยวพันได้อย่างง่ายดาย

“มีแค่ต้องรอเท่านั้น!”

ในท้ายที่สุด หลัวซิวก็ได้ตัดสินใจออกมา เขาทำได้เพียงเลือกที่จะรอให้เทพมารขั้นสูงทั้งสามถูกพลังของค่ายเทพทรมานจนตาย เช่นนี้ เขาก็สามารถเข้าไปในตำหนักได้ อีกทั้งยังไม่ถูกเปิดเผยตัวตนอีกด้วย

ความเป็นตายของเทวมังกรเขาทองและเทพปีศาจสยบนภา หลัวซิวสามารถไม่ใยดีได้ แต่กับช่าจื่อเยียนคือผู้ที่มีบุญคุณต่อเขา แน่นอนว่าเขาไม่สามารถมองนางตายไปต่อหน้าต่อตาได้

เมื่อคิดได้ดังนี้ หลังจากตัดสินใจได้แล้ว หลัวซิวก็เดินไปที่บริเวณใกล้ ๆ ที่วิชาห้ามค่ายกลค่ายนั้นได้คุมขังช่าจื่อเยียนเอาไว้ อันดับแรก เขาเฝ้าสังเกตการณ์เคลื่อนไหวและการเปลี่ยนแปลงของค่ายกลแห่งนี้ จากนั้นไว้สลักลายค่ายโดยรอบ จัดวางธงค่าย ลดทอนพลังอำนาจของค่ายเทพระดับสี่แห่งนี้

ดังนั้น ช่าจื่อเยียนก็สามารถยืนหยัดอยู่ในนั้นได้เป็นเวลานานขึ้น รวมกับพลังที่แข็งแกร่งมากพอของตัวนางเอง แบกรับความกดดันไว้มากกว่าสามปีก็ยังไม่เป็นปัญหา

……

“ตอนนี้ก็ผ่านพ้นไปสองปีกว่าแล้ว เหตุใดเทวทูตยังไม่กลับมาอีก?”

บริเวณครึ่งทางของภูเขา เทพมารทุกท่านจากสามเผ่าพันธุ์หยุดการต่อสู้ลงแล้ว เพราะว่าหลัวซิวได้หนีหายไปอย่างไร้ร่องรอย ผู้แข็งแกร่งเผ่าปีศาจมารแทบจะพลิกทั้งห้วงกาลแดนค้นหาอยู่แล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถตามหาเขาได้

ใบหน้าชราของหลิวหงเทียนเคร่งเครียดอย่างมาก เทวทูตจื่อเยียนแยกออกไปสองปีกว่ายังไม่กลับมา ก่อนที่จะแยกออกไปเทวทูตบอกให้เขาดูแลหลัวซิวให้ดี แต่เขากลับทำไม่สำเร็จ และก็ไม่รู้ด้วยว่าในเวลานี้ไอ้หนุ่มหลัวซิวคนนั้นจะเป็นหรือจะตาย

แต่ที่โชคดีก็คือ เทวมังกรเขาทองจากเผ่าพันธุ์มารและเทพปีศาจสยบนภาจากเผ่าปีศาจก็ยังไม่กลับมาเช่นกัน นั่นหมายความว่าเทพมารขั้นสูงทั้งสามอาจจะถูกคุมขังอยู่ที่แห่งใดสักที่ หรือบางทีอาจจะตายไปแล้ว……