มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 996

ตำหนักวัฏสงสาร คือตำหนักเจ้าสำนักที่สร้างขึ้นในตอนแรกที่หลัวซิวก่อตั้งสำนักเขาไท่เสวียน

แต่วันนี้ศิษย์ไท่เสวียนเข้าร่วม ช่วงเวลานี้เหยียนเยว่เอ๋อร์และเหยียนซีโรว่ต่างก็ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ภายในตำหนักวัฏสงสาร

ในวันนี้ เหยียนเยว่เอ๋อร์มาหาเหยียนซีโรว่ นัยน์ตาใสนั้นเผยให้เห็นถึงความกังวลใจ

“น้องหญิงซีโรว่ หลัวซิวแยกออกไปเกือบจะห้าปีแล้ว”

เหยียนซีโรว่กำลังตระหนักรู้วรยุทธ์ที่บันทึกอยู่ในม้วนหยกม้วนหนึ่ง เมื่อได้ยินน้ำเสียงของเหยียนเยว่เอ๋อร์ ก็เงยหน้าขึ้นมา พูดพร้อมรอยยิ้ม “ท่านพี่หญิงเยว่เอ๋อร์อย่าได้กังวลใจ ก่อนที่เขาจะออกเดินทางข้าได้ทำนายเอาไว้แล้ว ครั้งนี้มีเพียงโชคดีไร้ซึ่งอันตราย”

“เจ้าสำแดงวิชาแห่งชะตาอีกแล้วหรือ?” เหยียนเยว่เอ๋อร์ขมวดคิ้วเรียวงาม “หลัวซิวไม่ได้พูดกับแล้วแล้วหรือว่า ต่อไปไม่ให้เจ้าสำแดงวิชาอาถรรพณ์ประเภทนี้อีก?”

จุดจบของธิดาเทพหยุนไห่ทุกรุ่นต่างมีให้เห็นกันเต็มสองตา ตามที่นางได้รู้มานั้น นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่นางทำนายด้วย อีกทั้งตลอดชีวิตของนางยังสามารถทำนายได้เพียงเก้าครั้ง และในทุกครั้งที่ทำนายต่างก็ต้องเสียสละอายุขัยของตนเพื่อเป็นข้อแลกเปลี่ยน

การสอดแนมความลึกลับของเวลาอนาคตและวัฏจักรนั้น ถือเป็นสิ่งต้องห้ามของกฎธรรมฟ้าดิน!

ในขณะที่เหยียนเยว่เอ๋อร์และเหยียนซีโรว่ทั้งสองคนกำลังสนทนากันอยู่นั้น เกาเหลียนหงก็พุ่งเข้ามาภายในตำหนักวัฏสงสารอยู่กะทันหัน พร้อมเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรน “ท่านหญิงทั้งสอง เกรงว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นแล้ว อาจจะเกิดเรื่องกับเจ้าสำนักแล้ว!”

“หมายความว่าอย่างไร?”

เมื่อได้ยินคำพูดดังกล่าว เหยียนเยว่เอ๋อร์และเหยียนซีโรว่ต่างก็ลุกขึ้นยืนด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ต่อให้เหยียนซีโรว่จะมั่นใจในผลการทำนายของตนมากเพียงใด แต่เมื่อเรื่องเกี่ยวข้องกับความปลอดภัยของหลัวซิว นางก็อดไม่ได้ที่จะเป็นกังวลขึ้นมา

“เมื่อครู่มีท่านผู้อาวุโสหนึ่งเรียกตนเองว่าเจ้าแห่งดินแดนศักดิ์สิทธิ์ปรากฏตัวขึ้น บอกว่าท่านเจ้าสำนักหายตัวไประหว่างเดินสำรวจแดนปริศนาแห่งหนึ่ง”