มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 140

ฃ

ถังเสี่ยวเยว่เงียบไม่พูดไม่อะไร ในสายตาคนนอกอย่างเธอ มันเข้าใจได้ยากมากๆ แต่มีแค่มู่เซิ่งเท่านั้นที่รู้ การอยู่ในตระกูลเจียง มันกลับคุ้มค่ามาก สามปีที่อยู่ด้วยกันมา เขาซึมซับเข้าไปโดยไม่รู้ตัว เจียงหว่านกลายเป็นสิ่งที่มู่เซิ่งไม่สามารถขาดหายไปได้ ดั่งคนที่ดื่มน้ำ ที่มีแค่เขาเท่านั้นที่รู้ว่าเย็นหรือร้อน มีแค่มู่เซิ่งคนเดียวเท่านั้นที่รู้

ความรู้สึกที่มู่เซิ่งมีต่อเจียงหว่าน มีแค่มู่เซิ่งที่สามารถสัมผัสมันได้ ไม่ใช่ตระกูลเจียง คนอื่นๆจะรู้หรือเข้าใจได้อย่างไร？

“ช่วงนี้ฉัน จะออกจากเจียงหนานสักพัก”จู่ๆมู่เซิ่งก็พูดขึ้น

“ทำไมคะ？”ถังเสี่ยวเยว่ถาม

“ไปเยียนจิง”มู่เซิ่งกล่าว“ตอนผมไม่อยู่ ตระกูลเจียงจะต้องทำให้เจียงหว่านลำบากใจ หวังว่าคุณจะช่วยเธอหน่อย”

เมื่อได้ยินเยียนจิงสองคำนี้ ถังเสี่ยวเยว่ก็ไม่ถามอะไรมากความ เธอพยักหน้า เธอเดาได้นานแล้ว ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าไม่ธรรมดา จะต้องมีความเกี่ยวข้องกับเยียนจิง สถานที่แบบนั้น ไม่ใช่ที่ที่เธอมีความสามารถแล้วเธอจะเข้าใจได้

ถังเสี่ยวเยว่พยักหน้า แล้วพูดว่า“บอสคะ วางใจเถอะค่ะ ฉันจะเอาใจเจียงหว่านเป็นอย่างดี ถ้าเธอสามารถแบ่งที่ให้ฉันได้เป็นสนมของคุณบ้างก็ดีสินะ”

“งั้นก็ต้องดูว่าเธอจะยอมไหม”มู่เซิ่งกล่าวอย่างยิ้มๆ

“เพราะผู้ชายบึกบึนอย่างคุณ ผู้หญิงคนเดียวเอาไม่อยู่หรอกค่ะ ฉันมีประสบการณ์นะ สอนพี่สะใภ้ได้”ถังเสี่ยวเยว่ถกแขนเสื้อขึ้นเล็กน้อย ทำไม้ทำมือโชว์ข้อมือของเธอ แล้วส่งสายตาภายใต้แสงจันทร์ เห็นได้ชัดว่ากำลังหว่านเสน่ห์

“เอ่อ……ผมมีธุระ ขอตัวก่อนนะ”

เมื่อได้ยินดังนั้น มู่เซิ่งก็ไม่กล้าเสวนาด้วย รีบถอยหลังจากไปทันที

ถ้าพูดต่อไป ใครจะไปรู้ว่าปากของผู้หญิงคนนี้จะพูดจาลามกอะไรออกมาอีก

เขากลับไปยังคฤหาสน์เพียงลำพัง พบว่าเจียงหว่านได้หลับไปแล้ว เธอนอนเหยียดขายาว ยึดครองพื้นที่ของเตียงทั้งสอง มู่เซิ่งค่อยๆย้ายเธอไปยังที่นอนเดิมอย่างระมัดระวัง

“ผัวขา จุ๊บฉันทีหนึ่งสิ”

ไม่รู้ว่าเธอตั้งใจหรือเป็นคำพูดละเมอ เจียงหว่านเบี่ยงตัว ทำปากจู๋เหมือนเด็กน้อยคนหนึ่ง

มองดูใบหน้าของเจียงหว่านที่กำลังนอนหลับ เขาก็อมยิ้มเล็กน้อย

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาทำก่อน เขาบรรจงจูบไปที่ใบหน้าของเจียงหว่านหนึ่งที

เจียงหว่านเลียริมฝีปาก แล้วขยับตัวเบี่ยงไปอีกด้าน แล้วนอนต่อไปอย่างฝันหวาน

เช้าวันต่อมา

จ้าวหลินตื่นตั้งแต่เช้า แล้วเดินทางไปธนาคารคนเดียว

เมื่อวานจางเหวินเจี๋ยโทรหาเธอแล้ว ไม่รู้ว่าเขาไปเจออะไรมา แต่จางเหวินเจี๋ยพูดกับเธอว่าเขาจะไม่จีบเจียงหว่านอีกแล้ว นอกจากจ้าวหลินจะทำให้มู่เซิ่งกับเจียงหว่านหย่ากันได้ หลังจากที่เขาแต่งงานแล้ว เขาถึงจะจ่ายเงินสี่สิบล้านให้จ้าวหลิน

จ้าวหลินไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆจางเหวินเจี๋ยถึงเปลี่ยนใจกะทันหัน แต่สถานการณ์ในตอนนี้ เธอทำได้แค่พยายามทำให้เขาสงบจิตสงบใจ

หย่าก็ส่วนหย่า แต่สิ่งที่เร่งด่วนที่สุด เงินในธนาคาร เธอต้องรีบถอนออกมา

ก่อนที่เจียงเจิ้งจื๋อจะตาย ได้ฝากเงินไว้ในธนาคารก้อนใหญ่ และได้กำหนดไว้สามปีถึงจะสามารถถอนได้ จ้าวหลินเอาแต่เฝ้าคิดถึงว่าจะได้รับเงินก้อนนี้ ไม่อย่างนั้น เธอคงบอกให้เจียงหว่านหย่ากับมู่เซิ่งนานแล้ว

และวันนี้

ในที่สุดก็ถึงกำหนดสามปีแล้ว！

“ธนาคาร ฉันต้องถอนเงินออกมา！”

เมื่อเปิดประตูของธนาคารเข้ามา เจียงหว่านเข้ามาเป็นคนแรก เธอนั่งอยู่ที่เคาน์เตอร์ธนาคารแล้วพูดว่า

เธอแสดงหลักฐานการฝากเงินของเจียงเจิ้งจื๋อ ผ่านไปไม่นาน ผู้จัดการธนาคารก็ต้อนรับเธอเข้าไปในห้องทำงาน แล้วพูดกับเธอว่า“คุณผู้หญิงครับ โปรดรออยู่ที่สักครู่นะครับ”