มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 159

“เจียงเทาฉิน มาที่บ้านฉันทำไม？”

จ้าวหลินพูดอย่างไม่เป็นมิตร

หลังจากที่มีคฤหาสน์หลังนี้แล้ว และได้ข่าวว่าสามีมีเงินฝากในธนาคารห้าสิบล้าน ถึงแม้ว่าจะถอนออกมาได้ แต่จ้าวหลินเป็นเห็นแก่ตัว ปกติมีพอมีเงินนิดหน่อย เธอก็จะอวดใหญ่โต ยิ่งไปกว่านั้นอีกไม่นานก็จะได้เงินมาก้อนใหญ่ขนาดนี้แล้ว？ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเจียงเทาฉิน ถึงเจียงมู่หลงจะมา เธอก็ไม่เห็นใครอยู่ในสายตาหรอก

“ผู้นำตระกูลเจียงให้ฉันมา”

เจียงเทาฉินเดินเข้ามาในคฤหาสน์ เหมือนบ้านของตัวเอง แล้วนั่งลงบนโซฟา

“ผู้นำตระกูลเจียง？เขาให้แกมาหาฉันทำไม？คุณปู่ฝังไปแล้วไม่ใช่หรอ？”จ้าวหลินขมวดคิ้วถาม

“ฉันมาที่นี่ทำไม พวกแกยังไม่รู้อีกหรอ？”

เจียงเทาฉินกวาดตามองไปรอบๆ ด้วยสีหน้านิ่งเหมือนน้ำ

เขารู้ตั้งนานแล้วว่าเจียงหว่านซื้อคฤหาสน์หลังใหญ่ แต่วันนี้เป็นครั้งแรกที่ได้เห็น เขาจึงตกตะลึงกับคฤหาสน์ที่ตกแต่งอย่างโอ่อ่าขนาดนี้ ในขณะเดียวกันก็รู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก

มีสิทธิ์อะไร！

เจียงหว่านมีสิทธิ์อะไรอยู่คฤหาสน์ที่ดีขนาดนี้ แต่เขากลับต้องอยู่บ้านหลังธรรมดาๆ？

เขากล่าวอย่างเย็นชา“เรียกเจียงหว่านกับมู่เซิ่งออกมา！”

“ไม่อย่างงั้น ฉันจะไล่ออก ออกจากตระกูลเจียง！และยึดบริษัททั้งหมดของเจียงหว่านกลับมา！”

เมื่อได้ยินอย่างงั้น จ้าวหลินก็กระวนกระวาย ตอนนี้ถึงแม้ว่าจะมีเงินแล้ว แต่ในใจของเธอรู้ดี หลังจากที่โปรเจ็คของเจียงหว่านสำเร็จลุล่วง ได้กำไรมหาศาลจนเธอไม่อาจคาดฝัน เธอไม่อนุญาตให้ตัวทำเงินของตัวเองถูกเจียงมู่หลงยึดไปแบบนี้หรอก

“มู่เซิ่งออกไปหลายวันแล้ว ฉันจะไปหาเจียงหว่านมา”จ้าวหลินเก็บความเย่อหยิ่งของตัวเอง แล้วพูดอย่างสั่นๆ

“ไอ้คนไม่เอาถ่านนั่น มันไปไหน？”เจียงเทาฉินขมวดคิ้วถาม

จ้าวหลินไม่กล้าพูดอะไรมาก ท่านเจียงสามเป็นคนลงทุนให้บริษัทของเจียงหว่าน ตอนนี้เจียงมู่หลงขึ้นเป็นผู้นำตระกูลเจียง ไม่แน่อาจจะยึดบริษัทกลับไปก็เป็นได้

เธอกล่าวว่า“มู่เซิ่งไปเยียนจิง อีกสองวันน่าจะกลับมา”

“โทรหาเขาตอนนี้ ให้เขาไสหัวกลับมา！”เจียงเทาฉินพูดอย่างเย็นชา

จ้าวหลิวพยักหน้า รีบโทรหามู่เซิ่งกับเจียงหว่านทันที ในขณะเดียวกัน เธอก็รู้สึกรังเกียจเขามากขึ้น

เจียงหว่านทำงานอยู่ในบริษัท หลังจากที่ได้รับสายตาจ้าวหลิน ได้ยินจ้าวหลินพูดก็รู้สึกว่ามีเรื่องใหญ่ เธอรีบวางงานในมือลง แล้วรีบเดินทางกลับบ้านทันที

ในตอนที่เธอเห็นว่าในห้องรับแขกมีเจียงเทาฉินกับอู๋ชิวอี๋ เจียงหว่านก็อดขมวดคิ้วขึ้นมาไม่ได้ ญาติตระกูลเจียงของเธอพวกนี้ ในเวลาปกติ จะมาหาพวกเขาแบบนี้ได้ยังไง มาถึงที่ในวันนี้ จะต้องมาหาเรื่องอะไรแน่ๆ

แต่เธอก็รินน้ำหนึ่งแก้ว แล้วพูดว่า“ลุงเจียงคะ วันนี้มากันได้ยังไงคะ？”

“เหอะ เจียงหว่าน แกกล้าจริงๆเลยนะ กล้าร่วมมือกับมู่ซื่อกรุ๊ป ต่อกรกับตระกูลเจียงของเรา นังเกลือเป็นหนอนเอ้ย！”

เจียงเทาฉินพูดอย่างเย็นชา แล้วสาดน้ำชาใส่พื้น

เจียงหว่านอดขมวดคิ้วไม่ได้ รู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก เจียงเทาฉินอาศัยว่าตัวเองอาบน้ำร้อนมาก่อน ทำเกินไปแล้วนะ ยิ่งไปกว่านั้น เธอเป็นปริปักษ์กับตระกูลเจียงยังไง ทั้งๆที่พวกเขาถูกมู่ซื่อกรุ๊ป ยกเลิกโปรเจ็คนี้ สรุปสุดท้าย กลับโยนความผิดมาให้พวกเธอ

แต่มู่เซิ่งไม่อยู่ ตอนแรกเธอไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ เจียงหว่านจึงบอกว่า“ลุงเจียงคะ ฉันไปมู่ซื่อกรุ๊ปมาแล้ว พวกเขาไม่ยอมช่วยค่ะ ฉันก็จนปัญญาแล้วจริงๆ”

เจียงฉินเทาลุกขึ้นมา พูดอย่างเย้ยหยัน

แต่แล้ว ฉากต่อมา กลับทำให้ทุกคนทำอะไรไม่ถูก เจียงเทาฉินยกมือขวาขึ้นมา ตบไปที่หน้าของเจียงหว่านอย่างแรง

เพี๊ยะ！

เจียงหว่านถูกตบจนล้มลงพื้นทันที ใบหน้างดงามจนไร้ที่ติแดงก่ำ

“พูดบ้าอะไรห้ะ！เรื่องของเธอกับเฝิงจงเหลียงมีใครไม่รู้บ้าง？ยังเคยไปพูดอีกงั้นหรอ ถุ้ย ฉันว่าแกจงใจเป็นปริปักษ์กับตระกูลเจียงมากกว่า！”