มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 172

หลังจากที่รู้ว่าบริษัทถูกโอนย้ายไปให้เถ้าแก่คนใหม่ เจียงมู่หลงอยากไปเจอเถ้าแก่คนนั้นมาก บริษัทถูกควบซื้อ ทั่วทั้งตระกูลเจียงก็พูดได้ว่ากลายเป็นลูกจ้าของเถ้าแก่คนนั้น เจียงมู่หลงในฐานะที่เป็นผู้นำตระกูลเจียง แน่นอนว่ามีความคิด ที่จะมีความสัมพันธ์ที่แนบชิด

เรื่องที่ดีที่สุด ก็คือเป็นเพื่อนกับเถ้าแก่ได้ ทำให้เขามอบบริษัทให้ตัวเองดูแล เป็นแบบนี้ เจียงมู่หลงคิดว่าตัวเองก็มีหน้ามีตาในตระกูลพอถูไถไปได้

แต่ว่า เฝิงจงเหลียงบล็อกเจียงมู่หลงไปตั้งนานแล้ว หลังจากที่ยามหน้าประตูเห็นเขา ขวางกั้นเขาไว้เลย เจียงมู่หลงเขาไม่กล้าบุกเข้าไปอย่างดื้อรั้นด้วยซ้ำ

ยืนอยู่ที่หน้าประตูบริษัท เขาเห็นมู่เซิ่ง เดินออกมาจากลิฟต์

“เศษสวะนี่ก็อยู่ที่นี่ด้วย？”

เจียงมู่หลงมาที่มู่ซื่อ กรุ๊ปก็เพื่อที่จะพบหน้ากับเฝิงจงเหลียง คิดไม่ถึงว่าจู่ๆจะพบกับมู่เซิ่งเศษสวะคนนี้ได้ เขามาที่นี่ทำไมกัน？

ในสายตาของเขา มู่เซิ่งไม่มีสิทธิ์ที่จะมาที่นี่ด้วยซ้ำ ยิ่งไปกว่านั้นเขาเพิ่งจะถูกยามขวางไว้ เจอเศษสวะคนนี้ระบายอารมณ์ก็ดีเลย

เจียงมู่หลงเดินก้าวเท้ามาตรงหน้าของมู่เซิ่ง พูดอย่างเยือกเย็นว่า : “เศษสวะ เจียงหว่านล่ะ？หลังจากที่เธอทำร้ายตระกูลเจียงแล้ว หลบซ่อนตัวอย่างหวาดกลัวแล้ว แม้แต่มู่ซื่อกรุ๊ปก็ไม่กล้าไปด้วยตัวเอง？”

“เธอทำร้ายตระกูลเจียง？เจียงมู่หลง ตั้งแต่ต้นจนจบ ล้วนเป็นเพราะแกใช้ทั้งตระกูลเจียงพุ่งเป้ามาที่เธอ” มู่เซิ่งสีหน้านิ่งเฉย เอ่ยปากพูดกล่าว

“เหอะๆ ถ้าหากว่าเธอไม่ใช่หญิงสารเลว ทำไมฉันจะต้องพุ่งเป้าไปที่เธอด้วย？เกรงว่าเธอก็คงนอนกับชายอื่นแล้วสินะ มิเช่นนั้นจะมีกำลังมากมายขนาดนี้มาจัดการตระกูลเจียงได้ยังไงกัน？”

เจียงมู่หลงโมโห ชี้ด่ามู่เซิ่งอย่างหยาบคาย

ปัง！

เขาพูดเสร็จ หน้าท้องของเขา ก็ถูกต่อยอย่างหนักหน่วงแล้ว

สายตาของมู่เซิ่งเย็นชา เผยเจตนาฆ่าออกมา พูดอย่างเยือกเย็น : “เจียงมู่หลง พูดจาให้มันดีๆหน่อยนะ ขืนแกกล้าพูดจาสบประมาทเจียงหว่านประโยคเดียว เชื่อไหมว่าฉันจะทำให้แกเดินออกไปจากประตูใหญ่ของตึกนี้ไม่ได้？”

เจียงมู่หลงเอามือจับท้องหมอบลงกับพื้นอย่างเจ็บปวด นัยน์ตานำมาซึ่งความหวาดกลัว

เขาถูกมู่เซิ่งต่อยไม่ใช่แค่หนึ่งครั้ง รู้ว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาด้วยซ้ำ แม้ว่าคืนหมัดก็สู้เขาไม่ได้ เจียงมู่หลงมองดูรอบๆ กลับเห็นยามข้างๆมองเขาอย่างกับมองดูละคร อดไม่ได้ที่จะพูดด่าหยาบคาย ยามกลุ่มนี้ เป็นเศษสวะที่รับเงินเป็นอย่างเดียวเหรอ！

เศษสวะคนนี้ต่อยคนในนี้ พวกแกก็แค่มองดู？

เขาหารู้ไม่ ยามเหล่านั้นรู้ว่าตัวตนของมู่เซิ่งไม่ธรรมดาตั้งนานแล้ว แม้แต่ประธานสวีก็ยังเคารพมาก ถ้าหากเปลี่ยนเป็นเจียงมู่หลงลงมือ พวกเขาลุกขึ้นห้ามปรามตั้งนานแล้ว

“แกบอกว่าเจียงหว่านไม่ใช่คนลงมือ งั้นทำไมหลี่หยางถึงมาเก็บเงินกู้ธนาคารจากบริษัทของพวกเราคืนล่ะ？ถ้าหากไม่ใช่สถานการณ์เช่นนี้ บริษัทของเราจะใกล้ล้มละลาย ถูกคนควบซื้อกิจการได้ยังไง？” เจียงมู่หลงพูดอย่างขบเคี้ยวเขี้ยวฟันด้วยความเกลียดชัง

ได้ฟังคำนี้ มู่เซิ่งยิ้มเบาๆ “ถ้าหากว่าแกไม่ไปหาเฝิงจงเหลียงเพื่อเอาสัญญาที่ในมือของเจียงหว่าน จะเกิดเรื่องมากมายเช่นนี้ได้อย่างไรกัน？พูดมาถึงตอนท้าย ก็เป็นเพราะแกทำตัวเองแล้ว”

“แก——”

เจียงมู่หลงกัดฟัน ดวงตาแดงระเรื่อ

เขารู้ สิ่งที่มู่เซิ่งพูดเป็นความจริง

แต่ว่าเขาไม่สามารถยอมรับได้ ตัวเองสูญเสียทุกอย่างแล้ว เศษสวะคนนี้กลับกลายว่ามีท่าทางที่สูงส่ง！

“เจียงมู่หลง รสชาติจากประธานเปลี่ยนเป็นพนักงานรับจ้าง รู้สึกค่อนข้างแย่สินะ？แต่ว่าไม่นาน แกจะได้สัมผัสถึงรสชาติอีกอย่างหนึ่ง ทำให้แกเข้าใจโดยสิ้นเชิง ว่าแกล่วงเกินคนแบบไหนแล้ว” มู่เซิ่งยิ่งเบาๆ หันหลังเดินออกจากประตูใหญ่ของมู่ซื่อกรุ๊ปแล้ว

สำหรับการถามของเจียงมู่หลง เขาไม่ได้โมโห เพราะว่าเขารู้เรื่องราวที่ผ่านมาดี ที่เจียงมู่หลงมีจุดจบในวันนี้ เพราะว่าเขามีพฤติกรรมคอยผสมโรง และไม่นาน หลังจากที่เจียงหว่านเข้าไปยังบริษัทของเจียงมู่หลงในฐานะประธานคนใหม่ เขาจะทำให้เจียงมู่หลงถูกลิดรอน ไม่มีสิทธิ์แม้แต่เป็นผู้นำตระกูลเจียง

แต่ในเวลาแบบนี้ มู่เซิ่งขี้เกียจจะพูดออกมา เขาก็ไม่มีความคิดที่จะจุกจิกกับเจียงมู่หลง ถ้าหากลงมือจริงๆ เขามีแปดชีวิตก็ใช้ไม่พอ