มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 350

“ลูกพี่ ท่าน......ท่านยังกลั่นยาเป็นด้วยเหรอ? ”

เหยาเผิงเบิกตาโพลง และสอบถามขึ้นด้วยท่าทางที่ตกตะลึงอย่างที่สุด

“ใช่สิ มันน่าแปลกมากเหรอ? ” มู่เซิ่งพูดขึ้น

หลังจากที่เขาศึกษา ตำราทองตำนานเสวียน จนเข้าใจทะลุปรุโปร่งแล้ว ก็สามารถกลั่นยา ตามทักษะการกลั่นยาด้านบนนั้นได้แล้ว ในตอนนั้นเขารู้เพียงว่ายากที่จะแยกแยะประเภทยาภายใน ตำราทองตำนานเสวียน ได้ โดยที่ยังไม่รู้ถึงระดับของนักกลั่นยา จนกระทั่งเข้าร่วมงานฝึกเต๋าแล้วครั้งหนึ่ง ถึงได้เข้าใจว่า ที่จริงแล้วการฝึกเต๋าก็เหมือนกับนักเสวียน ที่แบ่งออกเป็นนักกลั่นยาระดับหนึ่ง นักกลั่นยาระดับสอง

ส่วนเขาเองนั้นก็มีพลังความสามารถเป็นนักกลั่นยาระดับสองแล้วโดยไม่รู้ตัว

“น่าแปลกสิ บนโลกใบนี้ ผู้ที่ฝึกฝนทั้งกลั่นยาและบู๊นั้น แทบจะไม่เหลือใครแล้ว! ” เหยาเผิงพยักหน้าอย่างแรง และพูดขึ้น

“ลูกพี่ ท่านต้องรู้ว่า กลั่นยาคือการมุ่งมั่นค้นคว้าสรรพคุณของยาสมุนไพร รวมถึงการควบคุมไฟกลั่นยา และกลั่นยา แต่วิถีบู๊ คือการต่อสู้เพื่อความเป็นความตาย นี่เป็นสองประเภทที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง คนทั่วไปประสบความสำเร็จด้านหนึ่งก็ถือว่ายากแล้ว ไม่ต้องพูดถึงการฝึกฝนทั้งวิถีบู๊และกลั่นยาหรอก? ”

“ลูกพี่ ด้านการกลั่นยาของท่าน คงจะเข้าสู่นักกลั่นยาชั้นต้นแล้วด้วยใช่ไหม? ” หลังจากที่เหยาเผิงหยุดชะงักไปชั่วครู่แล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะถามขึ้น

“เหมือนจะใช่” มู่เซิ่งพยักหน้า

“สุดยอด! ”

เหยาเผิงชูนิ้วโป้งขึ้นให้ทันที และพูดกับมู่เซิ่งว่า: “กลั่นยา ท่านคู่ควรที่จะเป็นกลั่นยาของฉันจริง ๆ ตอนนี้ประเทศตงหัว นอกจากปรมาจารย์โม่แล้ว ก็คงมีเพียงท่านที่ก้าวเข้าสู่แดนชั้นต้น ทั้งด้านกลั่นยาและวิถีบู๊แล้ว”

เวลานี้เหยาเผิง เคารพชื่นชมมู่เซิ่งอย่างจริงใจโดยสิ้นเชิงแล้ว

พลังความสามารถที่แข็งแกร่ง ทั้งกลั่นยาได้ และยังอายุน้อยอีก ลูกพี่แบบนี้ ช่างถือว่าเป็นบุญที่เขาสะสมเอาไว้มาหลายชาติเลยทีเดียว

เรือสำราญได้หยุดพักบนเกาะเล็กเพียงชั่วครู่ก็ขับแล่นออกไปแล้ว มู่เซิ่งเองก็ไม่มีเวลาที่จะมาสิ้นเปลืองไปกับเหยาเผิงอีก หลังจากที่นำกระเป๋าเดินทางเข้าไปในห้องพักแล้ว ก็ได้หยิบเตากลั่นยาที่หลิ่วเทียนเย่ามอบให้เขาออกมา

“หลังจากที่ได้รับเตากลั่นยานี้แล้ว ฉันก็ยังไม่เคยได้กลั่นยาเลย ตอนนี้จะดูว่า เตากลั่นยานี้กับเตากลั่นยาทั่วไป มีความแตกต่างกันอย่างไร” มู่เซิ่งมองดูเตากลั่นยาที่โบราณและประณีตในมือของเขา เพียงแค่มูลค่าของเตากลั่นยานี้ ก็คงจะหลักหมื่นล้านแล้ว มู่เซิ่งเองก็อยากจะดูว่าเตากลั่นยานี้กับเตาทองแดงทั่วไปที่ใช้กลั่นยาเมื่อก่อนนั้นมีความแตกต่างกันอย่างไร

เมื่อเขาตบมือ พลังเสวียนก็เข้าสู่ภายใน และภายใต้ของเตากลั่นยา ก็พลันผุดไฟกลั่นยาที่ร้อนแรงขึ้น

จากนั้น เขาก็เปิดกระเป๋าเดินทางออก และจัดวางไว้ที่เบื้องหน้า

“วัตถุดิบเหล่านี้ล้วนแต่เป็นวัตถุดิบชั้นยอดทั้งนั้น อย่างเช่นเนื้อแดงกี่ชิ้นจากร่างของมังกรคะนองน้ำยักษ์ ที่ไม่เปื่อยยุ่ยและไม่เน่าเหม็นนี้ ช่างเหนือกว่าแกนส่วนสำคัญที่มีผสมอยู่ในโสมพันปีหลายเท่านัก เนื้อแบบนี้ จะต้องทำการกลั่นพร้อมกับวัตถุดิบพิเศษ ถึงจะเกิดสรรพคุณที่ยิ่งใหญ่ขึ้น”

“ตอนนี้วัตถุดิบยาที่ฉันสามารถกลั่นได้ ส่วนแรก ก็คือผลมรกตกับส่วนกระดูกก้นกบของมังกรคะนองน้ำยักษ์”

“ยังมีสารจำเป็นและเลือดของมังกรคะนองน้ำยักษ์ กับเถาวัลย์ของผลมรกต ก็สามารถกลั่นเป็นยาอีกชนิดหนึ่งได้”

มู่เซิ่งได้นำวัตถุดิบยามาวางไว้ด้านหน้า และจัดแยกออกเป็นหมวดหมู่

ตอนนี้ในมือของเขา มีวัตถุดิบสองชุดที่สามารถกลั่นยาได้

ส่วนที่เหลืออย่างเช่นเขา ลูกตา สารจำเป็นและเลือดของมังกรคะนองน้ำยักษ์ นั่นต่างก็เป็นวัตถุดิบยาที่ล้ำค่าเป็นอย่างมาก ตามที่ ตำราทองตำนานเสวียน จดบันทึกไว้ หากกลั่นยาจนข้ามชั้นระดับยา ก็สามารถช่วยให้เขาทะลุข้ามขั้นนักเสวียนระดับสอง กลายเป็นนักเสวียนระดับสามได้

วัตถุดิบยาที่ล้ำค่าชนิดนี้ มู่เซิ่งคงจะไม่ใช้อย่างสิ้นเปลืองเป็นแน่

“กลั่นยาชำระล้างไขกระดูกขนาดเล็กก่อนก็แล้วกัน”

เมื่อมู่เซิ่งทำการตัดสินใจแล้ว ก็นำส่วนกระดูกก้นกบของมังกรคะนองน้ำยักษ์โยนเข้าไปในเตากลั่นยา

จากการขับเคลื่อนพลังเสวียน อุณหภูมิภายในเตากลั่นยานั้น เพียงชั่วครู่อุณหภูมิความร้อนก็สูงขึ้นถึงระดับที่น่ากลัวแล้ว และได้ละลายส่วนกระดูกก้นกบของมังกรคะนองน้ำยักษ์นั้นอย่างรวดเร็ว ซึ่งภายในเตากลั่นยาก็เกิดเสียงดัง ‘ฟูว์ฟูว์’ ขึ้นอย่างต่อเนื่อง

มู่เซิ่งกลั่นยาไปพลาง และก็สัมผัสถึงการเปลี่ยนแปลงภายในเตากลั่นยาไปด้วย ซึ่งอดไม่ได้ที่จะเกิดความประหลาดใจขึ้น

เตากลั่นยาโบราณนี้ ช่างคู่ควรกับการเป็นสมบัติล้ำค่าที่มีมูลค่าหมื่นล้านจริงด้วย ซึ่งแตกต่างกับเตาทองแดงที่เขาเคยใช้ที่ซื้อได้ตามข้างทาง โดยเตาทองแดงที่ซื้อตามข้างทางนั้นไม่เพียงแต่คุณภาพแย่แล้ว ยังไม่สามารถรักษาระดับอุณหภูมิได้ อีกทั้งภายในเตายังไม่สามารถเพิ่มอุณหภูมิให้สูงถึงระดับที่ต้องการได้ ถึงขนาดที่ว่ามีอยู่ครั้งหนึ่งที่มู่เซิ่งทดลองกลั่นยา เตากลั่นยาทั่วไปนี้ยังได้ระเบิดขึ้นขณะที่เขากำลังกลั่นยาด้วย