มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 87

เก้าโมงเช้าวันต่อมา เพื่อนทุกคนมารวมตัวกันที่ด้านล่างตึกบ้านใหม่ของเหอโก๋ชิน

“มาแล้วเหรอท่านถัง” เหอโก๋ชินพูดด้วยรอยยิ้ม

“ฮ่าๆ ใช่ บอกว่าจ้าวหลินซื้อบ้านใหม่ ฉันก็ต้องรีบตื่นเช้ามาเตรียมตัวหน่อยไม่ใช่เหรอ”

“ฉันเดาว่าคงเป็นบ้านมือสองธรรมดาๆ เท่านั้น”

“มีความเป็นไปได้สูง ใช่ว่าเราจะไม่รู้ฐานะทางบ้านของจ้าวหลินสักหน่อย”

ทุกคนพูดตามอำเภอใจ มีความคาดหวังเต็มเปี่ยมกับบ้านใหม่ของจ้าวหลินที่จะได้เห็นเร็วๆ นี้

ขณะนั้นเอง รถบัสขนาดใหญ่ขับมาจากไกลๆ จอดลงตรงหน้าทุกคน มีพนักงานสองคนเดินลงมาจากรถ ต้อนรับทุกคนขึ้นไปบนรถ

ภายนอกรถบัสดูไม่ต่างจากรถเมล์ทั่วไป แต่การตกแต่งภายในหรูหรามาก นอกจากที่นั่งพรมสุดหรู ทั้งสองด้านของรถบัส มีตู้เย็นและทีวีด้วย เมื่อทุกคนได้เห็นถึงกับงงไปเลย

“นี่มันรถอะไรกัน คิดไม่ถึงว่าด้านในจะหรูหราขนาดนี้”

“ใช่ ก่อนหน้านี้ฉันเคยนั่งรถเบนท์ลีย์ของประธานสองครั้ง แต่การตกแต่งภายในสู้รถบัสคันนี้ไม่ได้เลย อย่าบอกนะว่ามู่เซิ่งซื้อคฤหาสน์สุดหรูจริงๆ”

“เป็นไปได้สูง ไม่งั้นจะเอารถบัสรับส่งสุดหรูขนาดนี้มาจากไหนล่ะ”

เหอโก๋ชินเห็นภาพนี้ แอบกังวลใจเล็กน้อย รถบัสที่มู่เซิ่งหามาหรูขนาดนี้ อย่าบอกนะว่าบ้านของเขาจะดีกว่าบ้านตัวเอง

เมื่อวานยังเยาะเย้ยเขาอยู่เลย ถ้าวันนี้ถูกเปรียบเทียบ เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

“พ่อ ไม่ต้องกังวล พวกเขาต้องตบตาเราแน่นอน ไม่ใช่เรื่องจริงหรอก”

เหอซวี่พูดอย่างไม่แคร์ เขาตกใจกับรถบัสคันนี้จริงๆ แต่รถบัสคันนี้หรูแล้วยังไงเหรอ แค่เขายอมจ่าย ก็เช่ามาได้เหมือนกัน

“ก็แค่รถคันเดียวเอง ถ้าพ่ออยากขับ กลับไปผมจะซื้อรถเบนท์ลีย์ให้พ่ออีกคัน ราคาไม่แพงเลย แค่ 2-3 ล้านเอง”

แค่ 2-3 ล้านงั้นเหรอ คำพูดของเหอซวี่เต็มไปด้วยความยโส ทุกคนถึงกับสูดหายใจเฮือก ไม่ทันไรก็รถเป็นล้าน ปกติพวกเขายังไม่กล้าคิดเลย

“โก๋ชิน นายโชคดีจริงๆ มีลูกชายความสามารถโดดเด่นขนาดนี้ รถคันละ 2-3 ล้าน จนถึงตอนนี้ฉันยังไม่เคยสัมผัสเลย”

“ใช่ ตอนนี้คิดถึงลูกชายตัวเองขึ้นมาแล้วโมโห ตอนนี้เรียนจบแล้ว เอาแต่ขลุกอยู่ในบ้าน เกาะพ่อแม่กิน!”

“ถ้าลูกชายฉันเก่งได้หนึ่งในสิบของเหอซวี่ ฉันก็ขอบคุณฟ้าดินแล้ว”

คำชมของทุกคน ทำให้เหอโก๋ชินมีหน้ามีตาเป็นอย่างมาก แอบได้ใจ ถึงมู่เซิ่งเช่ารถบัสสุดหรูมาได้แล้วยังไงล่ะ ลูกชายของเขาก็โดนอวยจนเกทับได้

แต่เขาทำเป็นถ่อมตัวพูดกับลูกชายตัวเองว่า “ลูกประหยัดเงินเอาไว้เถอะ เงินเดือนลูกปีละสี่ล้านกว่า ใช้สุรุ่ยสุร่ายไม่ได้นะ”

“ไม่เป็นไรหรอกพ่อ เร็วๆ นี้ผมจะโยกย้ายบริษัทแล้ว หลังจากผมย้าย เงินเดือนจะเพิ่มขึ้นอีก ประมาณแปดล้าน” เหอซวี่เอ่ยขึ้น

เงินเดือนปีละแปดล้านเหรอ

ทุกคนถึงกับตกตะลึงไปหมด

พวกเขาไม่สนรถบัสสุดหรูแล้ว สายตาตกตะลึงของแต่ละคนน มองไปที่หน้าเหอซวี่

“เหอซวี่ นายเป็นประธานแล้ว ยังโยกย้ายได้อีกเหรอ”

“นี่สุดยอดไปเลย”

“แค่ไปเป็นผู้จัดการที่บริษัทการก่อสร้าง หรงเหวินเองครับ” เหอซวี่ทำเป็นไม่แคร์ เอ่ยขึ้นอย่างราบเรียบ

“บริษัทการก่อสร้าง หรงเหวินเหรอ”

“เป็นบริษัทของตระกูลอู๋ไม่ใช่เหรอ ตระกูลอู๋เป็นตระกูลอันดับต้นๆ ของเมืองเจียงหนานเลยนะ สูสีกับตระกูลโบราณอันดับสูงอย่างตระกูลซู!”

“งั้นเหอซวี่ไปบริษัทการก่อสร้าง หรงเหวิน ก็เท่ากับทำงานให้ตระกูลอู๋ไม่ใช่หรือไง มีตระกูลอันดับต้นๆ คอยคุ้มครอง ต่อไปอยู่ข้างนอกก็มีอำนาจมากน่ะสิ”

แม้เพื่อนของเหอโก๋ชินเป็นแค่พนักงานธรรมดาทั่วไป แต่ชื่อเสียงโด่งดังของตระกูลอู๋ พวกเขาได้ยินจนสะเทือนหู เมื่อได้ยินว่าเหอซวี่จะเป็นผู้จัดการที่บริษัทการก่อสร้าง หรงเหวิน จู่ๆ ก็อิจฉามาก มีคนจำนวนไม่น้อยพูดอวยอยู่ข้างๆ บริษัทการก่อสร้าง หรงเหวินเป็นบริษัทอันดับต้นๆ เลยนะ ถ้าเหอซวี่มีความสุข อาจให้ผลประโยชน์นิดๆ หน่อยๆ กับพวกเขาก็ได้

“เหอซวี่ นายแนะนำงานให้ลูกชายฉันหน่อยได้ไหม”

“ใช่ๆ ลูกชายขยะของฉัน จนถึงตอนนี้ยังหางานไม่ได้เลย นายไม่ต้องแนะนำงานดีก็ได้ จัดงานอะไรให้เขาทำก็ได้”

“เหอซวี่ ปีนี้ลูกสาวฉันเพิ่งอายุ 18 ปี นายลองพิจารณาดูหน่อยไหม”

ได้ยินคำชมของทุกคน เหอซวี่รู้สึกเพลิดเพลินเจริญใจ แทบจะกลั้นยิ้มไว้ไม่อยู่แล้ว เขาพูดอย่างราบเรียบว่า “เรื่องเล็กน้อย ตอนผมรับตำแหน่ง ให้ลูกชายคุณมาแจ้งที่บริษัทการก่อสร้าง หรงเหวินก็พอแล้ว”

“โอ้ ขอบคุณ ขอบคุณมากเลย”