การแลกเปลี่ยนอิสรภาพของท่านอ๋องสามกับแผนที่จิ่วโจว สำหรับหลานจิ่วชิงแล้วเป็นการค้าที่คุ้มค่าเป็นอย่างมาก เนื่องจากชีวิตของท่านอ๋องสามนั้นไม่เกี่ยวข้องอะไรกับหลานจิ่วชิงเลยแม้แต่น้อย ในฐานะหลานจิ่วชิง เขาไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ
“ต้องการให้ข้าปล่อยเจ้ามันก็ได้ แต่......ข้ารู้เพียงแค่ว่าในมือของเจ้ามีแผนที่จิ่วโจวอยู่ แต่ข้าไม่รู้ว่ามันเป็นของจริงหรือไม่ หากเจ้านำแผนที่ปลอมมาให้ข้า หรือในมือของเจ้ามีแผนที่มากกว่าหนึ่งแผ่น ถึงเวลานั้นข้าไม่ได้แผนที่ทั้งหมดมาครอบครองจะทำเช่นไร?”
แผนที่จิ่วโจว ที่จริงของสิ่งนี้ไม่ได้มีคุณค่ามากมายถึงเพียงนั้น มันมีทั้งหมดเก้าแผ่น หากขาดไปแม้แต่หนึ่งแผ่นก็ไร้ประโยชน์ นี่คือความคิดของหลานจิ่วชิง หากเป็นคนธรรมดาทั่วไป พวกเขาคงไม่เห็นแผนที่จิ่วโจวอยู่ในสายตา และบางทีไม่แน่ว่าต่อให้ตายก็อาจจะรวบรวมแผนที่ได้ไม่ครบเก้าแผ่นเสียด้วยซ้ำ
“แผนที่จิ่วโจวจะเป็นของจริงหรือของปลอม ข้าคิดว่าผู้ผดุงความยุติธรรมหลานแค่เห็นก็คงรู้แล้ว ส่วนในมือของข้ามีแผนที่อื่นอยู่ในมือหรือไม่ เรื่องนี้แค่ผู้ผดุงความยุติธรรมหลานตรวจสอบก็สามารถรับรู้ได้แล้ว ผู้ผดุงความยุติธรรมหลานน่าจะรู้ดี ยากแค่ไหนกว่าจะได้แผนที่จิ่วโจวมาสักแผ่น ข้าเองก็ได้มาเพราะโชคช่วย หลายปีที่ผ่านมาข้าคอยสืบหาร่องรอยของมันมาโดยตลอด แต่กลับไม่มีข่าวคราวของมันเลยแม้แต่น้อย” คำพูดของท่านอ๋องสามเป็นเรื่องจริง
แม้แผนที่จิ่วโจวจะไม่ได้มีคุณค่ามากมายถึงเพียงนั้น แต่หลังจากที่คนได้รับมันไปแล้ว พวกเขาจะไม่ส่งเสียง ในมือมีแผนที่จิ่วโจวอยู่หนึ่งแผ่น ไม่เพียงแค่แสดงให้เห็นว่าตนเองอยู่ใกล้สมบัติมากขึ้นอีกหนึ่งก้าวเท่านั้น แต่ยังบ่งบอกอีกว่า ไม่มีใครสามารถตามหาสมบัติที่ซ่อนอยู่ได้ เนื่องจากแผนที่จะไร้ประโยชน์หากขาดแผ่นใดไปแม้แต่แผ่นเดียว
คนที่มีแผนที่จิ่วโจวอยู่ในมือล้วนคิดว่าหากตนเองไม่ได้ครอบครอง คนอื่นก็อย่าหวังว่าจะได้มันมา เป็นเพราะเหตุผลนี้ จึงไม่มีใครเปิดเผยตัวตนว่าเป็นผู้ครอบครองแผนที่จิ่วโจว ส่วนเซวียนเฟยแห่งเผ่าเสวียนเซียวกง นางถือเป็นคนที่แปลกประหลาด ไม่สามารถนับนางเป็นหนึ่งในนี้ได้
ท่านอ๋องสามพูดออกมาถึงขั้นนี้ หากหลานจิ่วชิงยังมัวแต่ลังเลมันก็เท่ากับว่าเป็นการแสดงให้เห็นถึงความไม่จริงใจ ดังนั้นหลังจากหลานจิ่วชิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเขาก็ตอบตกลง
“ท่านอ๋องสามเป็นคนตรงไปตรงมา ข้าเองก็ไม่ใช่คนหน้าซื่อใจคด แต่ข้าไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับข้อพิพาทระหว่างตงหลิงของพวกท่าน ดังนั้นการแลกเปลี่ยนของพวกเรา หวังว่าท่านอ๋องสามจะเก็บเป็นความลับ”
“ไม่มีปัญหา ข้าไม่มีทางทำให้ผู้ผดุงความยุติธรรมหลานลำบากใจเป็นแน่” ท่านอ๋องสามรีบรับปากทันที
ชายทั้งสองมีความตั้งใจที่แตกต่างกัน แต่ละคนมีแผนของตัวเอง แต่เวลานี้ทั้งสองกลับเข้าใจกันโดยปริยาย ทั้งสองมองตาก็รู้ใจ หลานจิ่วชิงไม่ได้พูดอะไร เก็บดาบของเขากลับมา จากนั้นถามออกไปว่า “ท่านอ๋องสาม ท่านจะให้ข้าพาท่านไปที่ไหน?”
ท่านอ๋องสามไม่ได้ตอบออกมาในทันที แต่จมดิ่งลงไปในความคิด เขามีฐานที่มั่นมากกว่าหนึ่งแห่งในเมืองหลวง แต่นั่นคือที่ที่ปลอดภัยที่สุด นั่นคือรังโจรที่เขาอยู่ในเมืองหลวง ที่แห่งนั้นเสด็จอาเก้าและจักรพรรดิใช้เวลากว่าครึ่งปีก็ตามหาเขาไม่พบ หากถูกเปิดเผย......
แต่หากเป็นที่อื่นท่านอ๋องสามก็รู้สึกไม่สบายใจ เมืองจักรพรรดิคืออาณาเขตของจักรพรรดิและเสด็จอาเก้า หากเคลื่อนไหวโดยไม่ระวังภายใต้จมูกของพวกเขา จุดจบก็คือมีเพียงอย่างเดียว นั่นก็คือความตาย
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายท่านอ๋องสามก็พูดออกมา
เมื่อได้ยินสถานที่ดังกล่าว หลานจิ่วชิงไม่ได้แสดงออกแต่อย่างใด แต่หัวใจของเขาเต้นแรงอย่างเหลือเชื่อ
ใครจะไปคิดว่าท่านอ๋องสามจะไปซ่อนตัวในซ่องโจรของวิหารภิกษุณี เป็นเล่ห์เหลี่ยมที่คาดไม่ถึงจริง ๆ
หลานจิ่วชิงระงับคลื่นความรู้สึกในใจของเขา แบกท่านอ๋องสามไว้ด้านหลังและพูดออกมา “ท่านอ๋องสาม ท่านต้องระวังตัวแล้ว”
หลานจิ่วชิงไม่เชื่อว่าท่านอ๋องสามจะปล่อยให้เขามีชีวิตรอดออกมาจากวิหารภิกษุณี แต่เขาก็จำเป็นต้องไป เนื่องจากที่แห่งนั้นไม่เพียงแค่มีแผนที่จิ่วโจวอยู่เท่านั้น แต่ยังเป็นซ่องโจรของท่านอ๋องสามด้วย
“วางใจ ข้าไม่มีวันเป็นภาระของผู้ผดุงความยุติธรรมหลานเป็นอันขาด ไม่มีทางปล่อยให้ผู้ผดุงความยุติธรรมหลานไปที่นั่นอย่างเปล่าประโยชน์” ท่านอ๋องสามเองก็กลัวว่าเมื่อหลานจิ่วชิงรู้ที่ซ่อนตัวของเขาแล้วหลานจิ่วชิงจะเปลี่ยนไป หันมาขายเขาให้จักรพรรดิ
คนอย่างพวกเขาต้องมีใจที่จะทำร้ายผู้อื่น ส่วนเรื่องการให้ความช่วยเหลือผู้อื่น บอกเลยว่าไม่มีวัน
ท้องฟ้าเริ่มสว่างขึ้นทีละน้อย หลานจิ่วชิงไม่กล้ารอไปมากกว่านี้ แบกท่านอ๋องสามวิ่งออกไปด้านนอก ก่อนที่พวกเขาจะจากไป มีเสียงดังขึ้นมาจากเรือนแยกอีกเรือน ท่านอ๋องสามได้ยินเสียงอึกทึกจากเรือนแยกดังกล่าว รอยยิ้มชั่วร้ายฉายออกมาจากดวงตาของเขา
น้องเก้า พี่สาวไปก่อนนะ แต่อีกไม่นานพี่สามก็จะกลับมา รอพี่สามกลับมาอีกครั้ง เจ้าก็คงไม่โชคดีขนาดนี้แล้ว
วิหารภิกษุณีที่ท่านอ๋องสามพูดถึงนั้นอยู่ไม่ไกลจากเมืองจักรพรรดิ หลานจิ่วชิงขี่ม้าไปส่งท่านอ๋องสาม หลังจากผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงก็ไปถึงด้านนอกของวิหารภิกษุณีตามที่ท่านอ๋องสามบอก หลานจิ่วชิงไม่ได้พาคนเข้าไปส่งด้านใน ห่างจากวิหารภิกษุณีประมาณหนึ่งลี้ หลานจิ่วชิงปล่อยตัวของท่านอ๋องสาม
“ท่านอ๋องสาม ข้าเชื่อในตัวท่าน แต่ข้าก็คิดว่ายุทธจักรเต็มไปด้วยความชั่วร้าย ดังนั้นข้าจะไม่เข้าไปในวิหารภิกษุณี นำสิ่งที่ข้าต้องการออกมา และข้าจะไปจากที่นี่” หลานจิ่วชิงเห็นความอาฆาตในสายตาของท่านอ๋องสาม แต่เขาไม่ได้สนใจ หากคิดจะเอาชีวิตของเขามันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายขนาดนั้น
“ผู้ผดุงความยุติธรรมหลาน เจ้าเองก็เห็น ข้าทั้งสองข้างของข้าไม่ค่อยดี ผู้ผดุงความยุติธรรมหลานได้โปรดพาข้าไปส่งให้ถึงที่ พาข้าเข้าไปส่งด้านใน ข้าจะขอบคุณเจ้าเป็นอย่างมาก” มาถึงอาณาเขตของตนเอง ท่านอ๋องสามมีความมั่นใจมากเพียงพอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางสนมแพทย์อัจฉริยะ
ขอบคุณน่ะค่ะที่ต้องอดหลับอดนอนอัพเดต สู้ๆๆๆๆน่ะค่ะเป็นกำลังใจให้ค่ะ ผู้อ่านก็ไม่ได้หลับได้นอนเหมือนกัน ติดงอมเลย...
ง่ายๆๆยึดอำนาจ...
มาต่อได้ไหมมมมมมมม พลีสสสสสสสสสสสสสสสสส...
Update ให้หน่อยค่ะ จอดอยู่ที่ 1430 นานแล้ว ขออีกสัก 29 ตอนนะคะ Pleaseeeeee Admin ที่น่ารัก...
ไม่อัพเดตแล้วหรอค่ะ...
สามารถซื้ออ่านผ่านช่องทางไหนได้บ้างค่ะ...
ไทม์ไลน์บอก อัพถึง บท1459 แต่ยังดูได้แค่ บท1430...
Update ให้หน่อยคร่า รออ่านอยู่ คร่า...
ไม่ Update นานแล้ว ไปเที่ยวเพลินเลย สงสารคนรอเถอะ เข้ามาทุกวัน อ่านช้ำไป 2 รอบแล้ว...
ตอนที่ 1425 หายไปค่ะ...