นางสนมแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 1090

“คุณหนู คุณฉลาดจริงๆ คนกลุ่มนี้ในเมืองหลวงกำลังพูดถึงแม่นางซู และนักพนันตัวเล็กๆ เหล่านั้นกำลังพนันกันว่าใครจะสามารถเอาชนะใจสาวงามได้” ทงจื๊อยิ้มอย่างหนักจนตาปิด

อาจกล่าวได้ว่านางและทงเหยาแนะนำเรื่องของฉู่ฉางฮว๋าเพียงลำพัง ในตอนแรกพวกเขาไม่คิดว่าจะมีผลดีเช่นนี้

พวกเขาปล่อยให้ผู้คนพูดคุยเกี่ยวกับประโยชน์ของการแต่งงานกับฉู่ฉางฮว๋า ในตลาดและโรงน้ำชา จากนั้นให้สายลับที่ฝังตัวอยู่ในจังหวัดต่างๆ หาทางเข้าใกล้นายน้อยผู้น่าสงสารที่บ้าน* และปล่อยข่าวลือไปตามท้องถนน

ตอนแรกข้าคิดว่ามีเพียงไม่กี่บ้านเท่านั้นที่จะจับเหยื่อ แต่ข้าไม่ได้คาดหวังว่าเจ้าชายและขุนนางเหล่านั้นจะได้ยินเรื่องนี้ เหมือนแมวได้กลิ่นคาวปลา ไม่ว่าจะมีความหวังหรือไม่ พวกเขาต้องการที่จะต่อสู้ เพราะกลัวว่าจะพลาดโอกาสที่ดีนี้

“ความมั่งคั่งและเกียรติยศเป็นสิ่งล่อใจ บ้านของท่านดยุคส่วนใหญ่เป็นเปลือกที่ว่างเปล่า ด้วยสมบัติเช่นฉู่ฉางฮว๋าต่อหน้าพวกเขา พวกเขาจะไม่ถูกล่อลวงได้อย่างไร”

ในเมืองจักรพรรดิ มีผู้คนมากมายที่ต้องการนำแนวคิดของฉู่ฉางฮว๋า แต่เนื่องจากข่าวลือเกี่ยวกับเสด็จอาเก้าและฉู่ฉางฮว๋าจึงไม่มีใครกล้าเป็นนกตัวนั้น

เสด็จอาเก้านำคู่ครองที่แน่วแน่สามคนของฉู่ฉางฮว๋า และด้วยแรงผลักดันของเฟิ่งชิงเฉิน คนที่สนใจจะทนได้อย่างไร...

ไม่ต้องพูดถึงครอบครัวของเจ้าชายที่ตกต่ำ แม้แต่ราชินีก็ยังรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย

แม้ว่าจักรพรรดิจะหวังอยู่เสมอว่าลเสด็จอาเก้าจะแต่งงานกับฉู่ฉางฮว๋า แล้วไปที่เมืองฉู่พร้อมกับฉู่ฉางฮว๋า แต่ราชินีเห็นข่าวลือล่าสุดและคิดถึงสุขภาพของเจ้าเมืองฉู่ นางก็เริ่มวางแผนของนางเองในใจ

“ลั่วเอ๋อ เจ้าคิดอย่างไรกับฉู่ฉางฮว๋าคนนั้น”

“ท่านแม่ ท่านต้องการให้ลูกชายของท่านแต่งงานหรือไม่” ตงหลิง ซีหลัวพูดอย่างอบอุ่น เขาไม่ได้แสดงความรักต่อฉู่ฉางฮว๋าเลยแม้แต่น้อย

"ไม่แน่นอน ลั่วเอ๋อ ทำไมเจ้าถึงคิดเช่นนั้น เจ้าจะต้อง..." ราชินีชี้ไปที่ด้านบน ซึ่งหมายถึงทุกคนที่จะนั่งในที่นั่งนั้น

“พระราชมารดาปล่อยให้เจ้าแต่งงานกับนางได้อย่างไร”

"ราชินีไม่เคยคิดที่จะให้ลูกชายแต่งงานกับนาง ดังนั้นอย่าพูดถึงเรื่องนี้" ตงหลิง จื่อหลัว กล่าวอย่างหมดความอดทน

หลังจากใช้ประโยชน์จากการมาถึงของฉู่ฉางฮว๋า ในที่สุดเขาก็สร้างแรงผลักดันให้เสด็จอาเก้าละทิ้งเฟิ่งชิงเฉินเขาต้องการบังคับให้ทั้งสองตกลงไป แต่ดูเหมือนว่าจะตกลงไป แต่พวกเขาไม่ได้โจมตีกัน

"ทำไมข้าถึงพูดถึงเรื่องนี้ไม่ได้ ลั่วเอ๋อ ถ้าอาของจักรพรรดิทั้งเก้าแต่งงานกับฉู่ฉางฮว๋า พวกเขาจะแต่งงานกับเขาแน่นอน แต่เจ้าแตกต่างออกไป เจ้าคือเจ้าชายแห่งตงหลิง และถ้าเจ้าแต่งงานกับฉู่ฉางฮว๋า แน่นอนว่าเมืองชูจะถูกรวมเข้ากับตงหลิง"

"ลั่วเอ๋อ แม่ราชินีกล่าวว่าเจ้าโง่ เจ้าโง่จริงๆ ไม่ว่าเมืองฉู่ควรรวมเข้ากับตงหลิงหรือไม่นั้นเป็นเรื่องของคำพูดระหว่าง เจ้าเมืองฉู่และฉู่ฉางฮว๋า หากเจ้าจับใจของฉู่ฉางฮว๋าและทำให้นางตกลงที่จะรวมเมืองฉู่เข้ากับตงหลิง มันก็ไม่ใช่เรื่องของประโยคเดียว "ราชินีคิดว่าเมื่อผู้หญิงแต่งงานก็ต้องเป็นสำหรับผู้ชายของนางเอง

“เป็นไปได้อย่างไร ฉู่ฉางฮว๋าจะไม่ทำเช่นนี้ นางมีผู้สมัครมากมาย แม่ราชินี ท่านควรรู้ว่ามีผู้ชายมากมายที่ต้องการแต่งงานกับฉู่ฉางฮว๋า ลูกชายของข้าได้ยินข่าวว่าเจ้าชายเทียนอวี่จากซีหลิงและเจ้าชายจินสิงจากหนานหลิง ก็ตั้งใจที่จะแต่งงานกับฉู่ฉางฮว๋าด้วย” การแต่งงานกับฉู่ฉางฮว๋าไม่เพียงแต่จะได้เมืองฉู่เท่านั้น แต่ยังมีทหารและม้ากว่าสองแสนนายของเมือง ฉู่ด้วย