นางสนมแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 1202

ความเห็น?

ในเวลานี้พวกเขายังสามารถมีความเห็นเป็นอื่นได้อีกงั้นหรือ

เรื่องนี้เป็นปัญหาที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอย่างแท้จริง เสด็จอาเก้ามอบปัญหาที่แก้ได้ยากให้กับพวกเขา หากตระกูลชุยรับปากเรื่องการแต่งงาน พวกเขาก็ไม่สามารถสร้างปัญหาให้กับเสด็จอาเก้าได้อีกต่อไป การแต่งงานในครั้งนี้เกี่ยวข้องกับเสด็จอาเก้าโดยตรง ทำให้พวกเขาต้องติดหนี้บุญคุณของเสด็จอาเก้าอีกครั้ง

แต่หากไม่รับปาก ตระกูลชุยก็จะเกิดการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ หลังจากนี้ก็ไม่ต้องคิดถึงเรื่องอำนาจที่จะเกิดขึ้นจากฝั่งของซีหลิง หลังจากช่างน้ำหนักเรื่องทั้งสองแล้ว ตระกูลชุยก็ทำได้เพียงประนีประนอมเท่านั้น

แม้ว่าตระกูลชุยของพวกเขาจะมีความทะเยอทะยานเป็นอย่างมาก แต่พวกเขาก็ไม่ได้โง่ การช่วยเหลือให้คนตระกูลหลานให้กลับขึ้นมามีปากเสียงอีกครั้งนั้นไม่ใช่เรื่องที่จะทำให้สำเร็จได้ภายในชั่วข้ามคืน มันอาจเป็นเรื่องที่ไม่ประสบความสำเร็จแม้ผ่านไปเป็นร้อยปีเสียด้วยซ้ำ

พวกเขาหวังว่าคนตระกูลหลานจะกลับมายิ่งใหญ่ในใต้หล้าอีกครั้ง แต่เช่นเดียวกัน พวกเขาก็ไม่อยากเสียผลประโยชน์ที่อยู่ตรงหน้าของพวกเขาไปเช่นกัน

ในเวลานั้น ตระกูลชุยตกลงกันอย่างเป็นเอกฉันท์ เห็นด้วยกับเรื่องการแต่งงานของซีหลิงเทียนอวี่ ส่วนความโกรธที่เสด็จอาเก้าสังหารคนของตระกูลชุย มันก็คงต้องปล่อยให้ผ่านไป

แม้ว่ายังมีคนไม่พอใจ แต่เพื่อประโยชน์ที่อยู่ตรงหน้าของตระกูล คนพวกนั้นก็ทำได้เพียงกล้ำกลืนความไม่พอใจครั้งนี้เอาไว้ ทั้งหมดก็เพื่อความรุ่งเรืองของตระกูล เรื่องอื่นๆ เอาไว้ทีหลัง

“เสด็จอาเก้าโชคดียิ่งนัก เป็นคนที่โชคดีที่สุดเท่าที่เคยมีมา” คุณชายผู้หนึ่งของตระกูลชุยพึมพำออกมา

ชุยห้าวถิงยิ้มออกมาโดยไม่พูดอะไร......

โชคดี? นี่ไม่ใช่ความโชคดีของเสด็จอาเก้า ทั้งหมดล้วนเป็นแผนการที่เสด็จอาเก้าวางไว้ ไม่เช่นนั้นเหตุใดซีหลิงเทียนอวี่จะไม่มาสู่ขอตั้งแต่แรก แต่กลับมาสู่ของในภายหลัง และเป็นช่วงเวลาหลังจากที่เสด็จอาเก้าสังหารคนของพวกเขาเพื่อระบายความโกรธ

นี่เป็นการบังคับให้ตระกูลชุยของพวกเขาก้มหัวให้กับเสด็จอาเก้า เสด็จอาเก้าตบหัวและลูบหลังพวกเขา แม้ว่าตระกูลชุยจะไม่พอใจ แต่ก็ไม่อาจทำอะไรได้

หากเขาเดาไม่ผิด ไม่เพียงแต่ตระกูลชุยเท่านั้น แม้แต่ตระกูลหวังและตระกูลเซี่ยเองก็คงได้รับข้อเสนออันหอมหวานเช่นนี้จากเสด็จอาเก้า ซึ่งทำให้ความคิดที่จะเอาคืนเสด็จอาเก้าของพวกเขานั้นสูญสิ้นไป

การลงมือของเสด็จอาเก้านั้นช่างไร้ที่ติ ต่อให้ถูกเขาทำร้าย แต่ก็ทำได้เพียงยอมรับ ชุยห้าวถิงแอบถอนหายใจ และแอบไตร่ตรองอยู่ในใจว่าเขาควรจะพิจารณาวิธีการที่เขาปฏิบัติต่อเสด็จอาเก้าใหม่อีกครั้งดีหรือไม่?

เรื่องที่องค์รัชทายาทสละตำแหน่งด้วยตนเองจะต้องเป็นแผนการของเสด็จอาเก้าอย่างแน่นอน เมื่อได้รับของขวัญอันยิ่งใหญ่เช่นนี้แล้ว ลั่วอ๋องกับโจวอ๋องจะยังสนใจเรื่องของหอจู๋เฟิงอีกอย่างนั้นหรือ?

จากการเตรียมการที่ผ่านมา ทำให้คนที่เข้าร่วมงานเลี้ยงในหอจู๋เฟิงยุ่งจนไม่มีเวลาหายใจ ฝู่หลินหายตัวไปจากราชสำนัก ได้ยินมาว่าจักรพรรดิสั่งให้เขาไปทำภารกิจลับ

ฝู่หลินไม่เคยได้ใกล้ชิดกับราชบริพารในพระราชวัง ดังนั้นการหายตัวไปของเขาจึงไม่ค่อยมีใครใส่ใจ แต่ด้วยคำถามของเฟิ่งชิงเฉิน ไม่ว่าอย่างไรนางก็อยากพบกับฝู่หลินสักครั้ง ระหว่างนางกับฝู่หลินไม่ได้มีความแค้นอันใดต่อกัน เป็นเพียงแค่ยืนอยู่ผิดฝั่งเท่านั้น ไม่มีใครถูกใครผิด ฝู่หลินเองก็ไม่ได้ทำเรื่องอะไรที่ทำให้นางต้องลำบาก

เสด็จอาเก้ารู้ถึงความสัมพันธ์ของเฟิ่งชิงเฉินกับหลานจิ่วชิง แน่นอนว่าไม่มีทางพูดเรื่องนี้ เขาเพียงแค่บอกว่าฝู่หลินไปทำงานที่จักรพรรดิมอบหมาย และจะไม่กลับมาในระยะเวลาอันสั้น

ตราบใดที่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับพวกเขา เฟิ่งชิงเฉินก็จะไม่ถามอะไรมาก เฟิ่งชิงเฉินเห็นว่าเสด็จอาเก้าอารมณ์ดีไม่น้อย นางจึงถามออกมาอีกสองสามประโยคเกี่ยวกับผลที่ตามมาจากเรื่องของหอจู๋เฟิง

เรื่องนี้โดยผิวเผินแล้วไม่มีใครสามารถสร้างปัญหาให้กับเสด็จอาเก้าได้ แต่ก็ยากที่จะบอกเป็นการส่วนตัว วิธีการแก้แค้นเสด็จอาเก้านั้นตรงไปตรงมาและโหดเหี้ยม ทำให้คนเหล่านั้นต้องเสียหน้าเป็นอย่างมาก หากคนพวกนั้นรักในศักดิ์ศรีของตนเองเหนือกว่าสิ่งอื่นใด ใช้วิธีการเดียวกันในการโจมตีเสด็จอาเก้า เช่นนั้นก็คงลำบากไม่น้อย

“วางใจ พวกเขาจะไม่ทำเช่นนั้น และไม่มีผู้ใดกล้าทำเช่นนั้นเป็นอันขาด” เสด็จอาเก้ากล่าวออกมาด้วยความมั่นใจอันเปี่ยมล้น และความเป็นจริงมันก็เหมือนกับที่เขากล่าวออกมา

ลั่วอ๋องและโจวอ๋อง ตระกูลหวังและตระกูงชุย เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่สนใจเรื่องของหอจู๋เฟิงอีกต่อไป รวมถึงตระกูลเซี่ยก็ไม่กล้า

เสด็จอาเก้ารู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างเฟิ่งชิงเฉินกับตระกูลเซี่ย เห็นได้ชัดว่าสามารถแก้ไขความเกลียดชังของตระกูลเซี่ยที่มีต่อเขาได้ แต่เขากลับไม่ทำอะไรเลย เขาแค่ต้องการเห็นว่าเมื่อตระกูลเซี่ยภักดีต่อจักรพรรดิ ผลตอบแทนที่ตระกูลเซี่ยจะได้กลับคืนมาจะเป็นสิ่งใด

เฟิ่งชิงเฉินได้ยินถึงแผนการที่เสด็จอาเก้าวางไว้ นางรู้สึกนับถืออย่างสุดหัวใจ เพียงแต่......