นางสนมแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 1221

แน่นอนว่าชุนอ๋องนั้นไม่รู้ เฟิ่งชิงเฉินได้รู้เรื่องราวเกี่ยวกับความลับอันมืดมนในเรือนหลังเขาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ชุนอ๋องวิ่งเข้ามาด้วยความร้อนรน อยากจะห้ามไม่ให้เฟิ่งชิงเฉินเขาไปพัวพันกับเหล่าผู้หญิงคนอื่น ๆ ในเรือนหลังของเขา แต่เมื่อเดินไปได้ครึ่งทาง คนรับใช้ของเขาก็เข้ามารายงานว่า “ท่านอ๋อง เสด็จอาเก้าเสด็จมาแล้ว”

“เสด็จอาเก้า? เขามาทำไม?” ชุนอ๋องตกตะลึงเล็กน้อย ดวงตาของเขาฉายแววแห่งความอาฆาต

“เสด็จอาเก้าไม่ได้บอกไว้” คนรับใช้คุกเข่าลงพื้น เห็นได้ชัดว่า เวลาชุนอ๋องอยู่ในจวน อารมณ์ของเขารุนแรงเพียงใด แค่คำถามเพียงคำถามเดียว กลับทำให้คนรับใช้หวาดกลัวได้ถึงเพียงนี้

“ไป ให้พ่อบ้านไปดูแลผู้ใหญ่ในเรือนหลังเหล่านั้น ห้ามไม่ให้พวกนางออกมาแม้แต่คนเดียว” ชุนอ๋องต้องหยุดความคิดของเขาไว้เพียงเท่านี้ และออกไปพบกับเสด็จอาเก้า

เมื่อมาถึงห้องรับรอง ชุนอ๋องขจัดความโกรธที่มีบนใบหน้า แสดงท่าทีที่ไม่ทุกข์ร้อนแต่อย่างใด เดินก้าวไปด้านหน้าและกล่าวทักอย่างสนิทชิดเชื้อ “เสด็จอาเก้า ท่านมาได้อย่างไร หลานคิดถึงท่านมาก”

เสด็จอาเก้ายกเปลือกตาขึ้นเล็กน้อย สายตาของเขาเยือกเย็นและแหลมคมราวกับใบมีด หัวใจของชุนอ๋องหยุดเต้นในทันใด แทบจะรักษารอยยิ้มบนใบหน้าเอาไว้ไม่ได้

ดวงตาคู่นั้นของเสด็จอาเก้าราวกับสามารถอ่านใจของคนได้ ก่อนหน้านี้เสด็จอาเก้าไม่เคยมองเขาด้วยสายตาเช่นนี้มาก่อน

แค่พริบตาเดียว เสด็จอาเก้าเก็บสายตาเช่นนั้นของเขา ความดูถูกฉายออกมาจากดวงตา กล่าวออกมาอย่างไม่รีบร้อน “ข้าได้ยินมาว่าเกิดความวุ่นวายขึ้นในจวนของเจ้า ข้าจึงอยากมาดู เรื่องงานศพของพระชายาชุนอ๋องเป็นอย่างไรบ้างแล้ว?”

ชุนอ๋องเก็บรอยยิ้มบนใบหน้าของเขากลับไปทันที พูดออกมาด้วยใบหน้าแห่งความโศกเศร้า “จักรพรรดิสั่งให้คนจากพิธีกรรมมาจัดการ ผู้หญิงพิษร้ายเช่นนี้......หลายไม่อยากเห็นหน้านาง”

“นางเป็นภรรยาของเจ้า นางควรได้รับเกียรติที่นางควรได้รับ พระชายาชุนอ๋องเพิ่งจะจากไป แต่เจ้ากลับสวมเสื้อผ้าหลากสี เจ้าคิดว่าทูตของซีหลิงจะคิดเช่นไร? ทูตของซีหลิงใกล้จะมาถึงแล้ว เขามาเพื่อเซ่นไหว้พระชายาชุนอ๋อง อะไรที่ควรเตรียมพร้อม เจ้าก็ต้องเตรียมให้พร้อม อย่างทำให้ตงหลิงของข้าต้องขายหน้า และอย่าทำให้ราชวงศ์ต้องเสื่อมเสีย” เสด็จอาเก้าไม่ได้ปิดบังความไม่พอใจที่ตนเองมีต่อชุนอ๋องเลยแม้แต่น้อย ด้วยน้ำเสียงที่เหมือนกับคำสอน ทำให้ชุนอ๋องอดรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาไม่ได้ เพียงแค่สองสามประโยคก็ทำให้สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป พร้อมกับท่าทางที่ไม่พอใจของเขา

พวกเจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใคร เหตุใดทุกคนจึงเอาแต่สั่งสอนข้า

เสด็จอาเก้าแอบส่ายหัวกับตัวเอง สายตาที่มองมาที่ชุนอ๋องเยือกเย็นลงเรื่อย ๆ

นับวันชุนอ๋องยิ่งเริ่มไม่เชื่อฟัง ยิ่งเริ่มไม่เหมือนผู้เหมือนคน เขาต้องคิดให้ดีว่าจะจัดการกับชุนอ๋องอย่างไร ด้วยความสัมพันธ์ของลุงกับหลาน เสด็จอาเก้าไม่อยากจะเอาชีวิตของชุนอ๋อง แต่ก็ไม่ได้อยากให้เขามีชีวิตที่สุขสบายเกินไป

เสด็จอาเก้ารู้สึกหดหู่ใจ ทำให้ชุนอ๋องโกรธเป็นอย่างมาก ในสายตาของเขา เสด็จอาเก้าไม่ใช่แค่มีความสัมพันธ์เป็นลุง แต่เสด็จอาเก้ายังเป็นชายที่เฟิ่งชิงเฉินหลงรัก ยิ่งเสด็จอาเก้าโดดเด่นมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งอยากฆ่าเสด็จอาเก้ามากขึ้นเท่านั้น

ลุงและหลานไม่พูดคุยกัน จนกระทั่งคนรับใช้เข้ามารายงาน ทูตของซีหลิงมาถึงแล้ว ในตอนนั้นความเงียบงันถึงได้ถูกทำลายลง

“เจ้าไปเปลี่ยนชุดก่อนแล้วค่อยออกมาพบทูตของซีหลิง ข้าจะไม่รบกวนเจ้าแล้ว ได้ยินว่าเฟิ่งชิงเฉินอยู่กับเจ้าที่นี่ เรียกนางออกมา ข้าจะพานางกลับไป” คำพูดของเสด็จอาเก้าแสดงให้เห็นถึงการคุกคามที่ไม่อาจปฏิเสธได้ ทำให้ชุนอ๋องตอบรับกลับไปโดยสัญชาตญาณ แต่วินาทีสุดท้ายเขาก็ปฏิเสธมันออกไปได้

“เสด็จอาเก้า นางสนมของข้ายังป่วยหนัก ไม่อาจอยู่ห่างจากหมอเฟิ่งได้ หมอเฟิ่งก็เป็นคนบอกเองว่าจะพักอยู่ที่นี่เป็นเวลาสองวัน” ชุนอ๋องอธิบายออกไปอย่างระมัดระวัง หวังว่าเสด็จอาเก้าจะยอมให้เฟิ่งชิงเฉินอยู่ที่นี่เพิ่มอีกสักหนึ่งวัน

“นางสนมของเจ้า? นางสนมของเจ้าสำคัญกว่าข้าอย่างนั้นหรือ? จื่อชุน......เจ้าอย่าต้องให้ข้าพูดซ้ำ ข้าจะพาเฟิ่งชิงเฉินกลับเดี๋ยวนี้” สถานที่ซึ่งอัปมงคลเช่นนี้ ให้เฟิ่งชิงเฉินอยู่ที่นี่เพิ่มอีกสักหนึ่งวัน เขาก็รู้ตกกระวนกระวายใจ

“เสด็จอาเก้า หมอเฟิ่งนาง......”

ไม่รอให้ชุนอ๋องพูดจบ เสด็จอาเก้าขัดคำพูดของเขา “จื่อชุน อย่ามาต่อรองกับข้า เจ้าไม่มีอำนาจในการต่อรองกับข้าด้วยซ้ำ ข้าไม่ได้กำลังขอร้องเจ้า ข้ากำลังสั่งเจ้า”

รูม่านตาของชุนอ๋องเบิกกว้าง มองไปที่หน้าของเสด็จอาเก้าด้วยสีหน้ารุนแรง แววตาที่มองไปยังเสด็จอาเก้าเต็มไปด้วยจิตสังหาร จากนั้นก็รีบก้มหน้าอย่างรวดเร็ว และตอบกลับไปอย่างหดหู่ใจ “พ่ะย่ะค่ะ”

“เจ้าออกไปเสีย” เสด็จอาเก้าไม่เห็นชุนอ๋องอยู่ในสายตา ความดูถูกปรากฏออกมาให้เห็นจากแววตาของเขา

คนที่ไร้ซึ่งอำนาจ หากไม่มีพ่อแม่ก็ไร้ซึ่งวาสนา คนแบบนี้จะมาต่อรองกับเขาได้อย่างไร

ชุนอ๋องไม่มีอำนาจในการต่อรองและต่อกรกับเสด็จอาเก้าจริง ๆ ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าขัดคำสั่งของเสด็จอาเก้า เขารีบไปหาเฟิ่งชิงเฉินอย่างรวดเร็ว