ช่วงนี้จักรพรรดิยุ่งมาก อย่าว่าแต่ไปสร้างปัญหาให้เฟิ่งชิงเฉินเลย แค่เรื่องที่เขาต้องจัดการยังมีเวลาไม่พอเลยด้วยซ้ำ รายงานจากสถานที่ซึ่งได้รับผลกระทบจากภัยพิบัติหนักที่สุด เมื่อลองตรวจสอบดู สุดท้ายก็พบว่าทั้งหมดเกี่ยวข้องกับชุนอ๋อง และพวกคนที่ฉ้อโกงเงินก็เป็นผู้ภักดีของชุนอ๋อง
ส่วนเรื่องการยักยอกเงินของกองทัพ สุดท้ายเมื่อตรวจสอบก็พบว่าเกี่ยวข้องกับลั่วอ๋อง และในตอนนั้นเอง จักรพรรดิถึงได้รู้ว่า ลูกชายตัวดีของพวกได้ทำเรื่องราวต่าง ๆ มากมายภายใต้จมูกของเขา และกอบโกยสิ่งต่าง ๆ ไปมากเพียงใด
จักรพรรดิโกรธขึ้นมาในทันใด เขารู้สึกว่าอำนาจแห่งจักรพรรดิของเขากำลังถูกท้าทาย ในฐานะจักรพรรดิ แม้ว่าต้องการแต่งตั้งองค์รัชทายาท แต่เขาก็ไม่อยากถูกลูกชายของตนเองแย่งชิงอำนาจไปจากมือของเขา ลูกชายของเขาสองคน คนหนึ่งเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องการแต่งตั้งขุนนาง อีกคนยุ่งเกี่ยวกับอำนาจทางทหาร เช่นนี้จักรพรรดิจะไม่โกรธได้อย่างไร
จักรพรรดิไม่เพียงแต่ต้องจัดการกับภัยพิบัติในสถานที่ต่าง ๆ เท่านั้น แต่ยังต้องปราบปรามลูกชายทั้งสองของตนเองด้วย เรื่องการแย่งชิงแผ่นป้ายคำสั่งคงทำได้เพียงปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคนทั่วไป ส่วนพวกหัวกะทิต้องให้อยู่จัดการกับเรื่องในราชสำนัก
คนพวกนี้เคลื่อนไหวอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่สามารถเข้าไปใกล้ได้ เนื่องจากพวกเขาถูกตรวจพบโดยสายลับของจวนเฟิ่งเสียก่อน
เสด็จอาเก้าเดินทางออกนอกเมืองไปแล้ว จำนวนสายลับในจวนเฟิ่งก็เพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมเป็นเท่าตัว จักรพรรดิไม่สามารถแย่งชิงมาได้อย่างเปิดเผย ก็อย่าคิดว่าจะแย่งชิงมาได้ด้วยวิธีลับ เฟิ่งชิงเฉินมีความสุขกับการได้ใช้ชีวิตอย่างอิสระ นางเองก็รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นว่าปีนี้จักรพรรดิยุ่งจนไม่มีเวลามาสนใจเรื่องอื่น
ไม่จำเป็นต้องวางเล่ห์กลกับจักรพรรดิ เช่นนั้นก็ถึงวาระที่จะจัดการกับเรื่องอื่นแล้ว ตัวอย่างเช่นการลงโทษ ชุนฮุ่ย ชิวฮว่าและตงชิง
ตามความคิดของเฟิ่งชิงเฉิน นางต้องการส่งคนพวกนี้กลับไปยังจวนอ๋องเก้า เนื่องจากเกิดปัญหาขึ้นกับเซี่ยหว่าน นางจึงไม่อาจไว้ใจสามคนที่เหลือได้ เพียงแต่......
เมื่อรู้ว่าสาวใช้สายลับที่ถูกนางส่งกลับไปจะถูกเสด็จอาเก้าส่งไปยังหนานหลิงโดยตรง เฟิ่งชิงเฉินก็ตกอยู่ในความเงียบงันอีกครั้ง พวกนางอยู่ด้วยกันมานานถึงเพียงนี้ แน่นอนว่ามีความผูกพัน ปกติแล้วพวกของชุนฮุ่ยปรนนิบัติต่อนางจากใจจริง และการที่ไล่สามคนนี้ออกไป แน่นอนว่านางยังต้องรับสาวใช้คนใหม่มาแทน และก็ไม่มีใครสามารถรับประกันได้ว่า ในจำนวนสาวใช้ที่มาทำงานใหม่เหล่านั้น จะไม่มีใครถูกชักจูงโดยผู้อื่น
ช่วงเวลาที่ผ่านมา เฟิ่งชิงเฉินลังเลมาโดยตลอด ไม่รู้ว่าจะตัดสินใจอย่างไรดี และในตอนนั้นเอง คนของเสด็จอาเก้าก็นำจดหมายมามอบให้นาง และคนที่มาส่งจดหมายก็คือเซี่ยหว่าน......
“เซี่ยหว่าน?” ดวงตาของเฟิ่งชิงเฉินเบิกกว้าง นางไม่ได้สั่งให้สังหารเซี่ยหว่านไปแล้วอย่างนั้นหรือ เหตุใด......
เซี่ยหว่านยิ้มและทำความเคารพต่อเฟิ่งชิงเฉิน “เซี่ยหว่านคารวะคุณหนู” นางมีเสน่ห์เหมือนกับครั้งแรกที่ได้พบกัน ไม่มีความกังวลหรือความกลัวแต่อย่างใด
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ใบหน้าของเฟิ่งชิงเฉินตกอยู่ในความงุนงง แต่ไม่ได้ถามอะไรออกมา เพียงแค่เปิดจดหมายของเสด็จอาเก้าออกมาเท่านั้น
ประโยคแรกในจดหมายไม่ใช่การถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ หรือแสดงออกถึงความคิดถึง แต่มันเป็นคำกล่าวหา: เฟิ่งชิงเฉิน เจ้าไม่ใส่ใจคำพูดของข้าอีกแล้ว! ! !
บ้าจริง มันต้องรุนแรงขนาดนี้เลยงั้นหรือ
เฟิ่งชิงเฉินตกใจกับเครื่องหมายอัศเจรีย์สามอัน เสด็จอาเก้าพูดออกมามากมายขนาดนั้น นางจะไปรู้ได้อย่างไรว่าเสด็จอาเก้าหมายถึงประโยคไหน แต่เมื่อลองอ่านดูด้านล่าง นางก็เข้าใจในทันที
บ้าที่สุด ที่แท้ประโยคที่ว่า “ความภักดีทั้งหมด มีไว้เพื่อทรยศในวินาทีสุดท้าย” ที่มีไว้เพื่อเตือนสตินางในการปฏิบัติตัวและความเชื่อใจที่มีต่อคนรอบข้าง ประโยคที่ลึกลับขนาดนี้ ทำให้รู้สึกพูดไม่ออกจริง ๆ
เมื่อลองอ่านเนื้อหาทั้งหมดแล้ว ทั้งหมดเป็นความไม่พอใจที่มีต่อนาง กล่าวหาว่านางใจกว้างต่อจักรพรรดิมากเกินไป นางไม่ควรปัดความรับผิดชอบให้กับกรมอาญา แต่ควรจะโยนมันให้จักรพรรดิโดยตรง
และวิธีการกระจายข่าวลือก็ช้าเกินไป มันไร้เดียงสาเหมือนเด็ก ต้องการให้จักรพรรดิยั้งมือ เช่นนั้นก็ต้องโจมตีไปที่จักรพรรดิโดยตรง
วิธีการที่จัดการกับเซี่ยหว่านก็หยาบคายเป็นอย่างมาก เขารู้ตัวตนของเซี่ยหว่านตั้งนานแล้ว การที่ให้มาอยู่ข้างกายของเฟิ่งชิงเฉินก็เพื่อต้องการฝึกให้นาง อีกประการหนึ่งก็มีไว้เพื่อเอาไว้เล่นด้วยยามนางเหงา
เฟิ่งชิงเฉินรับรู้ถึงตัวตนของเซี่ยหว่าน เวลานั้นก็ไม่ควรเปิดเผยออกไป ควรแสดงท่าทีที่ทำให้เซี่ยหว่านรู้สึกว่าตนเองล้มเหลว และไม่เปิดเผยออกมาก็เพียงพอแล้ว
ด้วยเหตุนี้ เมื่อรู้ตัวตนของเซี่ยหว่านแล้ว ในยามปกติก็แค่ระมัดระวังให้มาก ในเวลาสำคัญก็สามารถใช้มือของเซี่ยหว่านในการสร้างความเจ็บปวดให้กับจักรพรรดิได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางสนมแพทย์อัจฉริยะ
ขอบคุณน่ะค่ะที่ต้องอดหลับอดนอนอัพเดต สู้ๆๆๆๆน่ะค่ะเป็นกำลังใจให้ค่ะ ผู้อ่านก็ไม่ได้หลับได้นอนเหมือนกัน ติดงอมเลย...
ง่ายๆๆยึดอำนาจ...
มาต่อได้ไหมมมมมมมม พลีสสสสสสสสสสสสสสสสส...
Update ให้หน่อยค่ะ จอดอยู่ที่ 1430 นานแล้ว ขออีกสัก 29 ตอนนะคะ Pleaseeeeee Admin ที่น่ารัก...
ไม่อัพเดตแล้วหรอค่ะ...
สามารถซื้ออ่านผ่านช่องทางไหนได้บ้างค่ะ...
ไทม์ไลน์บอก อัพถึง บท1459 แต่ยังดูได้แค่ บท1430...
Update ให้หน่อยคร่า รออ่านอยู่ คร่า...
ไม่ Update นานแล้ว ไปเที่ยวเพลินเลย สงสารคนรอเถอะ เข้ามาทุกวัน อ่านช้ำไป 2 รอบแล้ว...
ตอนที่ 1425 หายไปค่ะ...