คนที่มาก็คือแม่ทัพคนสนิทของราชาเจียงหนาน สามารถขึ้นมาอยู่บนตำแหน่งนี้ได้ นั่นไม่ใช่เพราะความสามารถเพียงอย่างเดียว แต่ยังบ่งบอกอีกว่าคนผู้นี้คือผู้ใกล้ชิดของราชาเจียงหนาน โดยทั่วไปแล้ว นอกจากราชาเจียงหนานก็ไม่มีใครสามารถเรียกเขาออกมาได้ จึงไม่ต้องพูดถึงเรื่องสั่งให้เขาไปทำภารกิจ
คนที่สามารถทำให้แม่ทัพผู้นี้เคลื่อนไหวได้ นั่นก็แสดงว่าเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นในจวนราชาเจียงหนาน หรือไม่ก็มีบุคคลผู้ยิ่งใหญ่เสด็จมา
“เสด็จอาเก้าอยู่ที่จวนราชาเจียงหนาน?” ชิงอ๋องเห็นเช่นนี้ เขาก็พอคาดเดาอะไรบางอย่างได้
นอกจากความเป็นไปได้นี้ เขาก็คิดถึงความเป็นไปได้อื่นที่สามารถทำให้คนผู้นี้เคลื่อนไหวไม่ออกจริง ๆ
แม่ทัพคนสนิทลงมาจากหลังม้า คุกเข่าข้างหนึ่งอยู่ด้านหน้าของชิงอ๋อง กล่าวออกมาด้วยใบหน้าอันเคร่งขรึม “กราบทูลชิงอ๋อง เสด็จอาเก้ามาถึงจวนราชาเจียงหนานตั้งแต่ที่พวกท่านทั้งสองออกจากจวนมาครึ่งชั่วยามแล้ว”
“ว่าไงนะ?” ร่างกายของชิงอ๋องสั่นไหว เขาเกือบจะล้มลงพื้น “เจ้าบอกว่า เสด็จอาเก้ามาถึงจวนราชาเจียงหนานตั้งแต่เช้าแล้วอย่างนั้นหรือ?”
“กราบทูลฝ่าบาท พ่ะย่ะค่ะ” แม่ทัพคนสนิทก้มหน้าลงต่ำ ต่ำมาก เนื่องจากกลัวชิงอ๋องจะลงโทษเขาเพราะความโกรธ
ชิงอ๋องเองก็อยากจะทำเช่นนั้น แต่เขาก็รู้ดีความมันไม่ใช่ความผิดของอีกฝ่าย ชิงอ๋องสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ จากนั้นถามออกไปว่า “เหตุใดจึงไม่มารายงานตั้งแต่แรก?” เหตุใดถึงต้องปล่อยให้พวกเขารออยู่ด้านนอกเป็นเวลาเกือบสิบชั่วโมงเช่นนี้
“เสด็จอาเก้าออกคำสั่ง ห้ามไม่ให้ผู้ใดในจวนราชาเจียงหนานออกมาด้านนอกเด็ดขาด หากเรื่องการมาถึงของเขาถูกแพร่งพรายออกไป คนผู้นั้นจะมีโทษประหาร!” แม่ทัพคนสนิทเองก็ลำบากใจเช่นกัน นี่มันไม่ใช่ความผิดของเขา เขาไม่มีอิสระในการตัดสินใจ
“เข้าใจแล้ว เจ้ากลับไปเถอะ” ชิงอ๋องโบกมือ นี่คือคำสั่งของเสด็จอาเก้า ไม่มีใครกล้าขัดขืน
“ขอบพระทัยฝ่าบาท ขอฝ่าบาททรงอายุยืน พันปี พัน พันปี” น้ำตาของแม่ทัพคนสนิทแทบไหลออกมา ตอนแรกคิดว่าตนเองจะต้องตายเสียแล้ว คิดไม่ถึงว่าจะถูกปล่อยตัวออกไปง่าย ๆ เช่นนี้
ทางฝั่งของชิงอ๋องก็เดินกลับไปยังม้านั่งหินด้วยการก้าวเดินอันหนักแน่น เมื่อเห็นท่าทางที่กระสับกระส่ายของทุกคน เขาก็สดใสขึ้นทันที
เขาไม่ได้ถูกเสด็จอาเก้าเล่นงานเพียงคนเดียว
“องค์ชายหก เป็นอะไรงั้นหรือ?” ราชาเจียงหนานเห็นชิงอ๋องยิ้มอย่างแปลกประหลาด ลางสังหรณ์อันเลวร้ายเกิดขึ้นในใจของเขา
แคก แคก......ชิงอ๋องกระแอมออกมาเบา ๆ กวาดสายตามองไปยังทุกคน จากนั้นกล่าวออกมาอย่างไม่รีบร้อน “ข้ามีข่าวดีและข่าวร้ายมาบอก พวกเจ้าอยากฟังข่าวไหนก่อน”
“ขอฟังข่าวร้ายก่อน เช่นนั้นเมื่อได้ยินข่าวดีแล้ว พวกข้าจะได้รู้สึกสบายใจขึ้นมาบ้าง” คนกลุ่มนี้คุ้นชินกับมันแล้ว คำพูดทีเล่นทีจริงเช่นนี้ มันไม่ใช่เรื่องผิดปกติอะไรของชิงอ๋อง
มีคนที่วิกลจริตอย่างชื่อเลี่ยนฉุ่ยและปรมาจารย์แห่งหุบเขาซวนยีอยู่ ไม่ว่าใครก็ดูปกติกันทั้งนั้น
“เอาล่ะ ข่าวร้ายก็คือ การรอคอยของพวกเราตลอดหนึ่งวันนั้นสูญเปล่า วันนี้เสด็จอาเก้าและเฟิ่งชิงเฉินจะไม่เดินทางมาที่นี่” ชิงอ๋องกล่าวออกไปอย่างจริงจัง และไม่มีใครคิดถึงความหมายที่แฝงอยู่ในคำพูดของเขา
“อะไรนะ? เสด็จอาเก้าไม่มาแล้ว?” ปรมาจารย์แห่งหุบเขาซวนยีลุกขึ้นยืนในทันใด กล่าวออกมาด้วยท่าทางแห่งความโกรธ “พรุ่งนี้ข้าไม่อยากต้องมารอเช่นนี้แล้ว เสี่ยวซือสิงยังรอข้าอยู่ ข้าจะช่วยสอนวิธีการชำแหละศพให้กับเสี่ยวซือสิง ไม่ได้ ไม่ได้ ข้าไม่มีเวลาแล้ว......”
“ตอนนี้ก็เป็นช่วงเวลาสำคัญที่หนอนของข้ากำลังเติบโต พรุ่งนี้ข้าเองก็ไม่สามารถออกมาได้” กัวเลี่ยนฉุ่ยก็ค่อย ๆ กล่าวออกมา แม้เสียงของเขาจะไม่ได้ดังชัดเจน แต่ก็ไม่มีใครละเลยมันได้
“จิ่นหาน พวกเราคุยกันแล้วใช่หรือไม่ว่าจะไปตรวจสอบโครงสร้างอาคารเรียนในวันพรุ่งนี้?” หยุนเซียวเองก็ไม่ยอมเช่นกัน เขาหาเหตุผลขึ้นมาทันใด
ราชาเจียงหนานเห็นว่าคนพวกนี้ต่างมีหน้าที่ต้องทำ จู่ ๆ เขาก็ตระหนักได้ว่า วันพรุ่งนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่มีอะไรทำ “องค์ชายหก พรุ่งนี้ข้ามีงานอะไรหรือไม่?”
ชิงอ๋องได้ยินเหตุผลอันแสนแปลกประหลาดของทุกคน เขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
ฮ่าฮ่าฮ่า......เจียงหนานแห่งนี้ช่างเป็นสถานที่ที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ อยู่ที่นี่ไม่จำเป็นต้องกังวลว่าในวันพรุ่งนี้จะเกิดสงครามขึ้นหรือไม่ ไม่จำเป็นต้องสวมหน้ากากคุยกัน ไม่จำเป็นต้องวางแผนอะไร พวกเขาแค่เป็นตัวของตัวเองก็เพียงพอแล้ว
“องค์ชายหกแห่งตงหลิง เจ้าช่วยจริงจังให้มากกว่านี้เสียหน่อย” ชื่อเลี่ยนฉุ่ยเห็นชิงอ๋องไม่ยอมพูดออกมา เขาเองก็รู้สึกหดหู่ใจ “ไม่ใช่ว่ายังมีข่าวดีอยู่เหรอ รีบบอกมาได้แล้วว่าข่าวดีคืออะไร?”
“ข่าวดีก็คือ......” ชิงอ๋องจงใจหยุดคำพูดของเขาไว้ หลังจากที่ทุกคนกลืนน้ำลาย เขาจึงกล่าวออกมาอย่างหยอกล้อ “ข่าวดีก็คือ เวลานี้เสด็จอาเก้าและเฟิ่งชิงเฉินอยู่ที่จวน กำลังรอพวกเรากลับไปทางอาหารเย็น”
“อะไรนะ? เสด็จอาเก้ามาถึงแล้วงั้นหรือ?”
“เป็นไปได้อย่างไร? พวกเรารอมาทั้งวัน ไม่เห็นใครผ่านเข้าออกประตูแม้แต่คนเดียว ข้าตรวจสอบอย่างละเอียด เสด็จอาเก้าและเฟิ่งชิงเฉินยังไม่มีทางเข้ามาในเมืองแห่งนี้เป็นแน่”
“องค์ชายหกแห่งตงหลิง เรื่องนี้ไม่ควรเอามาล้อเล่น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางสนมแพทย์อัจฉริยะ
ขอบคุณน่ะค่ะที่ต้องอดหลับอดนอนอัพเดต สู้ๆๆๆๆน่ะค่ะเป็นกำลังใจให้ค่ะ ผู้อ่านก็ไม่ได้หลับได้นอนเหมือนกัน ติดงอมเลย...
ง่ายๆๆยึดอำนาจ...
มาต่อได้ไหมมมมมมมม พลีสสสสสสสสสสสสสสสสส...
Update ให้หน่อยค่ะ จอดอยู่ที่ 1430 นานแล้ว ขออีกสัก 29 ตอนนะคะ Pleaseeeeee Admin ที่น่ารัก...
ไม่อัพเดตแล้วหรอค่ะ...
สามารถซื้ออ่านผ่านช่องทางไหนได้บ้างค่ะ...
ไทม์ไลน์บอก อัพถึง บท1459 แต่ยังดูได้แค่ บท1430...
Update ให้หน่อยคร่า รออ่านอยู่ คร่า...
ไม่ Update นานแล้ว ไปเที่ยวเพลินเลย สงสารคนรอเถอะ เข้ามาทุกวัน อ่านช้ำไป 2 รอบแล้ว...
ตอนที่ 1425 หายไปค่ะ...