นางสนมแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 1343

การทำให้ฝู่หลินเชื่อฟังนั้นราบรื่นจนน่าแปลกใจ หลังจากที่เอ่ยถึงเรื่องดวงดาวจักรพรรดิ ฟางเส้นสุดท้ายก็ได้ขาดลง ฝู่หลินเชื่อใจและยอมรับเสด็จอาเก้าจากใจจริง

คนข้างกายของเสด็จอาเก้า สามารถมองดวงดาวแห่งจักรพรรดิออก แน่นอนว่าต้องรู้ว่าชีวิตของเสด็จอาเก้านั้นมีดวงดาวจือเว่ยเป็นดวงดาวประจำกาย ซึ่งบ่งบอกถึงอำนาจและรูปลักษณ์ของจักรพรรดิ

หลังจากฝู่หลินจากไป เสด็จอาเก้าก็นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม่เคลื่อนไหว ในสมองของเขานึกถึงภาพที่ตนเองดูดาวกับเฟิ่งชิงเฉินขึ้นมา เขารู้สึกว่าตอนนั้นเองเฟิ่งชิงเฉินก็น่าจะรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง ไม่เช่นนั้นนางจะชี้ให้เขาเห็นถึงดวงดาวแห่งจักรพรรดิได้อย่างไร

เฟิ่งชิงเฉินคือดวงดาวแห่งความโชคดีที่แท้จริงของเขา

เมื่อนึกถึงเฟิ่งชิงเฉิน มุมปากของเสด็จอาเก้าก็ยกขึ้นโดยไม่ตั้งใจ ความอ่อนโยนที่ปรากฏออกมาจากดวงตาของเขา เกรงว่าแม้แต่ตัวเองก็คงไม่รู้ตัว

นั่งเงียบอยู่ในห้องหนังสือพักหนึ่ง เสด็จอาเก้าลุกขึ้นและเดินออกมา ในห้องนอน เฟิ่งชิงเฉินกำลังนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียง

ไม่รู้ว่าเฟิ่งชิงเฉินมีนิสัยเสียเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่ชอบอ่านหนังสือในห้องหนังสือ แต่กลับชอบอ่านหนังสือบนเตียงนอน บางครั้งมองไปมองมา อีกฝ่ายก็เบือนหน้าหนี

“กลับมาแล้ว” ได้ยินเสียงเปิดประตู เฟิ่งชิงเฉินเงยหน้าขึ้น จากนั้นก็วางหนังสือในมือลงด้านข้าง ลุกขึ้นตามธรรมชาติ เดินมาด้านหน้าของเสด็จอาเก้า

เสด็จอาเก้าเห็นดวงตาที่เปล่งประกายของเฟิ่งชิงเฉิน ทำให้เขาไม่อาจระงับอารมณ์ได้ครู่หนึ่ง ก้มหน้าลงและจูบไปบนขอบตาของเฟิ่งชิงเฉิน “ข้ากลับมาแล้ว”

เฟิ่งชิงเฉินยิ้มออกมา ยื่นมือออกเพื่อถอดเสื้อคลุมให้กับเสด็จอาเก้า จากนั้นก็นำผ้าสะอาดให้เขา ทำตัวเหมือนภรรยาที่ดีทั่วไปคนหนึ่ง

“เจ้าไม่อยากรู้อย่างนั้นหรือ ว่าฝู่หลินมาหาข้าด้วยเรื่องอันใด?” เสด็จอาเก้าเช็ดมือพร้อมกับถามออกมา

เฟิ่งชิงเฉินยิ้ม ตอบกลับไปโดยไม่คิด “เรื่องนี้ยังต้องถามอีกงั้นหรือ ฝู่หลินมาหาเจ้าดึกดื่นป่านนี้ เกรงว่าจะมาร้องขออะไรบางอย่าง องค์ชายทั้งสองในตงหลิงกำลังต่อสู้กัน ร่างกายของจักรพรรดิก็ค่อย ๆ แย่ลงเรื่อย ๆ แน่นอนว่าฝู่หลินต้องหาเจ้านายใหม่ หากเวลานี้ฝู่หลินยังไม่ยอมเข้ากับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ในอนาคตก็ไม่มีที่ยืนสำหรับเขาอีกต่อไป”

ฝู่หลินไม่เหมือนกับตระกูลใหญ่ในตงหลิง ตระกูลเหล่านั้นมีรากฐานมานานหลายปี แต่อำนาจของฝู่หลินนั้นขึ้นอยู่กับจักรพรรดิ หากจักรพรรดิรับสั่งออกมา หรือเกิดอะไรขึ้นกับจักรพรรดิในภายภาคหน้า เมื่อจักรพรรดิองค์ใหม่ปรากฏขึ้น ฝู่หลินก็ไม่มีที่พึ่ง ดังนั้นฝู่หลินต้องเลือกที่จะอยู่กับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง

“คาดเดาได้แม่นยำมาก ฝู่หลินเป็นคนที่มีวิสัยทัศน์กว้างไกล สายตาของเขาไม่ได้มองแค่ตงหลิงเท่านั้น” เสด็จอาเก้าไม่ได้ปกปิดความชื่นชมของตนเองเลยแม้แต่น้อย เขาเดินจูงมือเฟิ่งชิงเฉินไปข้างเตียง

แม้เขาคิดว่าการพูดคุยกันตอนที่อยู่บนเตียงจะไม่ใช่การกระทำที่สมควรรัก แต่เพื่อรั้งให้เฟิ่งชิงเฉินอยู่ที่นี่ ต่อให้ไม่สมควรมันก็ไม่เห็นจะเป็นไร

เฟิ่งชิงเฉินเข้าใจในความคิดของเสด็จอาเก้าดี นางแค่ไม่อยากทำลายน้ำใจของชายผู้นี้ บางครั้งตามใจอีกฝ่ายบ้างก็ไม่ได้เสียงหาย เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ มันก็อาจสร้างความรู้สึกดี ๆ ให้กับอีกฝ่ายได้เช่นกัน

อยู่บนเตียงเดียวกับเสด็จอาเก้า เฟิ่งชิงเฉินโน้มตัวเข้าไปแนบชิดในอ้อมแขนของเสด็จอาเก้า จากนั้นถามออกมาอย่างเกียจคร้าน “ทำไม? ฝู่หลินต้องการครอบครองใต้หล้างั้นหรือ? ต้องการฟื้นฟูความรุ่งโรจน์ของตระกูลฝู่?”

“อ่า” เสด็จอาเก้าก้มลง หน้าผากของเขาแนบชิดกับหน้าผากของเฟิ่งชิงเฉิน เขาคิด อุณหภูมิร่างกายของเฟิ่งชิงเฉินในเวลานี้ เป็นสิ่งที่เขาชื่นชอบ เขาชอบความรู้สึกที่ได้แนบชิดและกอดเฟิ่งชิงเฉิน มันช่างอบอุ่นยิ่งนัก