นางสนมแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 1409

ลางสังหรณ์ของเสด็จอาเก้านั้นกลายเป็นจริง เนื่องจากเฟิ่งชิงเฉินต้องการเดินทางไปยังเจียงหนาน

เรื่องราวช่างบังเอิญยิ่งนัก เฟิ่งชิงเฉินต้องการใช้ประโยชน์จากฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาวเพื่อเลือกที่ดินที่อุดมสมบูรณ์เพื่อเลี้ยงวัว เลี้ยงแกะและเลี้ยงหมู เพื่อให้ทหารของนางได้มีเนื้อกินในปีหน้า

แม้ว่าเฟิ่งชิงเฉินไม่จำเป็นต้องเดินทางไปยังเจียงหนานด้วยตัวเอง แต่เฟิ่งชิงเฉินก็ต้องไปตรวจสอบทหารหนึ่งหมื่นนายกับเฟิ่งหลีหยู จึงใช้โอกาสนี้เดินทางไปเจียงหนานด้วยเลย แม้ว่าใจของเสด็จอาเก้าจะอยากหยุดเฟิ่งชิงเฉินไว้ แต่ในที่สุดเขาก็ยอมจำนน

เฟิ่งชิงเฉินเลือกทหารสี่นายจากทหารม้าสิบแปด หลังจากที่รวมตัวกับเฟิ่งหลีหยูเรียบร้อย พวกเขาก็เดินทางไปที่เผ่าเสวียนเซียวกงพร้อมกัน

ระหว่างทาง เซวียนเส้าฉีได้สั่งให้คนคอยดูแลเฟิ่งชิงเฉินในเรื่องต่าง ๆ ทำให้การเดินทางครั้งนี้ของเฟิ่งชิงเฉินและเฟิ่งหลีหยูเป็นไปอย่างราบรื่น

“เจ้าวังเซวียนเป็นคนที่ไม่เลวเลยจริง ๆ เจ้าลองพิจารณาดูได้” เมื่อได้รับประโยชน์จากผู้อื่นแล้ว เช่นนั้นก็จำเป็นต้องตอบแทน เฟิ่งหลีหยูกล่าวชื่นชมเซวียนเส้าฉีออกมาสองสามคำ แต่เฟิ่งชิงเฉินกลับกลอกตามองด้วยความไม่พอใจ “ข้ากับเส้าฉีนั้นไม่มีทางเป็นไปได้ เขาคือเจ้าวังแห่งเผ่าเสวียนเซียวกง ด้วยฐานะของข้าแล้ว ไม่อาจจะเป็นฮูหยินของเจ้าวังแห่งเผ่าเสวียนเซียวกงได้”

เฟิ่งชิงเฉินไม่ได้โง่ขนาดที่จะบอกกับเฟิ่งหลีหยูว่าตนเองไม่ชอบเซวียนเส้าฉี แต่ชอบคนอื่น การแต่งงานเป็นเรื่องของตระกูลสองตระกูล ไม่ใช่เรื่องของความเหมาะสมหรือความรักใคร่ ในยุคนี้คนที่เปิดปากพูดออกมาว่าคือความรักอันแท้จริง หากไม่ใช่สาวในเล้าก็คงเป็นพวกสติฟั่นเฟือน

“ข้าคิดว่าเข้าเต็มใจที่จะรับเจ้าเป็นภรรยา” เฟิ่งหลีหยูมองออกว่าเซวียนเส้าฉีให้ความสำคัญกับเฟิ่งชิงเฉินมากเพียงใด

“ข้ากับเขาไม่มีทางเป็นไปได้ และข้าก็ยังไม่คิดที่จะแต่งงานกับใคร” เฟิ่งชิงเฉินบอกถึงจุดยืนของตัวเองอีกครั้ง เฟิ่งหลีหยูก็ไม่ได้แนะนำอะไรออกมามากไปกว่านั้น เพียงกล่าวออกมาว่า “ตงหลิงจิ่วผู้นั้นไม่เหมาะสมกับเจ้า ตระกูลเฟิ่งหลีสามารถแต่งงานกับตระกูลชุยและตระกูลหวังเพื่อเชื่อมความสัมพันธ์ได้ แต่ไม่มีทางปล่อยให้ลูกสาวโดยชอบธรรมเฟิ่งหลีไปแต่งงานกับตระกูลหวังและตระกูลชุย”

ลูกสาวโดยชอบธรรมเฟิ่งหลีนั้นรู้มากเกินไป เมื่อถึงเวลานั้น ผู้หญิงคนนี้จะยอมรับตระกูลของตนเองหรือตระกูลของสามี? มันก็เป็นไปได้ที่จะเกิดความเสียหาย เพื่อป้องกันไม่ให้เรื่องเช่นนี้เกิดขึ้น ตระกูลเฟิ่งหลีจึงไม่อนุญาตให้เชื่อมความสัมพันธ์ เมื่อได้รับความรุ่งโรจน์ของตระกูลไว้ในมือแล้ว เช่นนั้นก็ต้องตอบแทนกลับมาให้กับตระกูล

“นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของข้า” เฟิ่งชิงเฉินไม่เคยมีผู้อาวุโสมาให้คำแนะนำ นางจึงไม่ชอบที่ใครมายุ่งกับเรื่องส่วนตัวของนาง

“การแต่งงานคือเรื่องของสองตระกูล มันไม่ใช่เรื่องส่วนตัวของเจ้า ชิงเฉิน ไม่ว่าเจ้าจะเห็นด้วยหรือไม่ เจ้าก็ต้องไตร่ตรองให้ดี เจ้าจำเป็นต้องคิดให้รอบคอบและอย่างตื่นตระหนกเมื่อถึงเวลา”

“คนในตระกูลจะเข้ามายุ่งกับเรื่องการแต่งงานของข้าด้วยงั้นหรือ?” ในเมื่อได้รับประโยชน์ มันก็ต้องมีความรับผิดชอบเกิดขึ้นในพร้อมกัน

เฟิ่งหลีหยูพยักหน้า “เว้นแต่ว่าเจ้าจะเป็นเฟิ่งหลีอ๋อง ไม่เช่นนั้นเรื่องที่ยิ่งใหญ่อย่างเรื่องของการแต่งงาน เจ้าก็ทำได้เพียงเชื่อฟังและทำตามสิ่งที่คนในตระกูลจัดการไว้ให้เท่านั้น คนในตระกูลจะมอบโอกาสให้เจ้าได้เลือก แต่คนที่เจ้าเลือกก็ต้องเป็นคนที่พวกเขาพึงพอใจ ตงหลิงจิ่ว หวังจิ่นหลิงต่างไม่มีทางเป็นไปได้ ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่ดี แต่เป็นเพราะพวกเขาดีเกินไป”

“ข้าเข้าใจแล้ว” เฟิ่งชิงเฉินรู้สึกโล่งใจเมื่อนึกถึงแผ่นป้ายคำสั่งนั้น

แต่ตอนนี้นางยังไม่สามารถนำมันออกมาได้ ความแข็งแกร่งของนางในตอนนี้ยังไม่คู่ควรกับการมีมันอยู่ในครอบครอง หากนำออกมาตอนนี้ก็มีแต่ทำให้คนในตระกูลเฟิ่งหลีปฏิเสธนางมากขึ้นเท่านั้น

เฟิ่งหลีหยูเห็นว่าเฟิ่งชิงเฉินไม่ได้กังวลแต่อย่างใด เขาคิดว่านางน่าจะรับได้ จึงไม่ได้พูดอะไรออกมามากไปกว่านั้น จากนั้นก็เล่าเรื่องราวของสถานการณ์และคนในสายเลือดเฟิ่งหลีสาขาอื่น ๆ ออกมาให้เฟิ่งชิงเฉินได้รับรู้ ทำให้เฟิ่งชิงเฉินเข้าใจว่าควรจะแย่งชิงสิ่งใด ควรจะระงับสิ่งใด และควรจะกำจัดสิ่งใด

“อำนาจของท่านลุงคนโตและท่านลุงคนรองกำลังเหี่ยวเฉา พวกเขาไม่ได้พูดเกี่ยวกับเรื่องของอำนาจ แม้ว่าจะไม่พอใจสายเลือดโดยตรง แต่พวกเขาก็ไม่มีทางสร้างปัญหาให้กับเจ้า ส่วนท่านลุงสามและลุงสี่นั้นวางตัวเป็นกลาง แต่แท้จริงแล้วเป็นอย่างไรก็ไม่มีใครรู้ เจ้าสามารถช่วงชิงกับพวกเขาทั้งสี่ได้

ส่วนสายเลือดของข้าไม่จำเป็นต้องพูดถึง สายเลือดของท่านลุงหกและลุงเช็ดนั้นแข็งแกร่งที่สุด หากระงับไว้ไม่ได้ก็ต้องกำจัดทิ้ง หลานสาวของลุงหกนั้นถูกเลี้ยงดูมาตามมาตรฐานของลูกสาวโดยชอบธรรมเฟิ่งหลี ตามศักดิ์แล้วนางควรจะเรียกเจ้าว่าป้า

หากเจ้าไม่ปรากฏตัวออกมา นางก็จะได้รับการเลี้ยงดูเหมือนกับลูกสาวโดยชอบธรรมต่อไป การปรากฏตัวของเจ้าส่งผลกับผลประโยชน์ของสายเลือดของพวกเขาอย่างรุนแรง ลุงหกและลุงเจ็ดใกล้ชิดกันมาก พวกเขาสนับสนุนซึ่งกันและกัน และพวกเขาก็ยื่นมือเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องการแย่งชิงของราชวงศ์เป่ยหลิง หากปล่อยให้พวกเขาทำสำเร็จ ตระกูลเฟิ่งหลีก็คงเหลือแค่สองสายเลือดเท่านั้น” นี่เป็นเหตุผลที่ทำไมเฟิ่งหลีหยูถึงได้รีบร้อนมาหาเฟิ่งชิงเฉิน และแอบให้ความช่วยเหลือเฟิ่งชิงเฉินอย่างลับ ๆ

การที่มีศัตรูเป็นญาติสนิทนั้นเป็นเรื่องที่น่ากลัวที่สุด คนบางคนเพื่ออำนาจ เขาสามารถทำได้ทุกอย่าง เฟิ่งชิงเฉินไม่มีรากฐานในตระกูลเฟิ่งหลีเลยแม้แต่น้อย มีเพียงแค่สถานะอย่างเดียวแน่นอนว่าต้องถูกผู้อื่นด้อยค่า

สาเหตุที่ลูกสาวโดยชอบธรรมเฟิ่งหลีได้รับขนานนามว่าลูกสาวที่ภาคภูมิใจของพระเจ้า นั้นก็เพราะภูมิหลังของนางมีพ่ออย่างเฟิ่งหลีอ๋องคอยให้การค้ำจุน ที่ลุงหกผลักดันลูกสาวของตนเองออกมา นั้นก็เพราะเขาต้องการให้ลูกชายของเขาได้กลายเป็นเฟิ่งหลีอ๋อง และเป็นผู้ครอบครองอำนาจเพียงหนึ่งเดียวของตระกูลเฟิ่งหลี