นางสนมแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 213

ในสายตาของพวกเขาแล้ว ความคับข้องใจของผู้หญิงคนนี้กับศักดิ์ศรีของวงศ์ตระกูล แน่นอนว่าอย่างหลังนั้นสำคัญกว่า เมื่อถึงเวลาพวกเขาหาเหตุผลที่ฟังดูดี ให้คุณหนูเจียงหยู่เข้าจวนในฐานะอนุภรรยา และจัดการเรื่องนี้จนเสร็จ

คุณหนูเจียงหยู่ไม่ได้เสียความอัปลักษณ์ไปมากมาย เมื่อได้เข้าไปอยู่ในจวนก็ได้เป็นที่โปรดปรานของจิ้นหยางโหวแล้วยังมีลูกอีกด้วย ฮูหยินจิ้นหยางโหวใช้ชีวิตอย่างเป็นทุกข์ใจ และนางเองก็ถูกวางยาพิษด้วย

ฮูหยินจิ้นหยางโหวไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว มีเพียงวิธีนี้เท่านั้นถึงจะสามารถปกป้องตำแหน่งของนางได้

และหลังจากนั้นเฟิ่งชิงเฉินก็ได้ค้นพบว่า นางดูถูกผู้หญิงหลังบ้านมากเกินไป ฮูหยินจิ้นหยางโหวมอบของขวัญชิ้นใหญ่นี้ให้เธอ ก็เพื่อที่ต้องการบางอย่าง

เพราะเรื่องพิษนี้เอง ฮูหยินจิ้นหยางโหวจึงไม่อยากที่จะเชื่อใจหมอคนไหน แม้แต่หมอหลวง เมื่อร่างกายไม่สบายก็ยืนยันที่จะฝืนไปที่จวนเฟิ่ง เพื่อให้เฟิ่งชิงเฉินรักษา แน่นอนว่าเรื่องสุขภาพร่างกายของลูกนางเองก็ยกให้เฟิ่งชิงเฉินดูแลเช่นกัน

หลังจากทั้งสองคนเริ่มคุ้นเคยกัน ฮูหยินจิ้นหยางโหวก็พูดกึ่งจริงจังกึ่งเล่นว่า "ชิงเฉิน ที่บ้านของข้าช่างเงียบเหลือเกิน ถ้ามีโอกาสก็ช่วยหาผู้หญิงให้ข้าหน่อยสิ แต่ข้าไม่ต้องการผู้หญิงที่มีครอบครัวที่ดีนะ"

เมื่อได้ฟังเช่นนั้นเฟิ่งชิงเฉินก็ตกตะลึง หลังจากนั้นน้ำตาแทบจะไหลเต็มหน้า นางเป็นพวกคนลักพาตัวไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

เรื่องของจิ้นหยางโหวถึงแม้ว่าจะวุ่นวายมาก ไม่นานนักข่าวอื้อฉาวนั้นก็เงียบหายไป แต่เพราะตัวตนของบุคคลที่เกี่ยวข้อง เรื่องนี้จึงแพร่กระจายเฉพาะในหมู่ชนชั้นสูง ไม่เหมือนกับเฟิ่งชิงเฉินที่เกิดเรื่องขึ้นมาก็วุ่นวายไปจนถึงพระราชวัง เป็นที่รู้กันตั้งแต่องค์ชายไปจนถึงชาวบ้านสามัญชนทั่วไป

นี่คือระยะห่างของฐานะ คนธรรมดาทั่วไปได้กินอิ่มก็พอแล้ว จะไปกล้าพูดถึงเรื่องของจวนโหวนั้นได้อย่างไร เรื่องของจวนจิ้นหยางโหว ไม่เกินห้าวันก็กลายเป็นละอองฝุ่นไปแล้ว ข่าวลือเงียบหาย ทุกคนต่างทำได้เพียงพูดลับหลังไม่กี่ประโยคเท่านั้น

ทุกอย่างกลับมาสงบสุขอีกครั้ง และอาการบาดเจ็บของเฟิ่งชิงเฉินก็ใกล้จะหายดีแล้ว เฟิ่งชิงเฉินคิดถึงเรื่องที่ยังติดอยู่ในหัว ตัดสินใจไปที่จวนซุน เพื่อตรวจสอบสภาพร่างกายของคุณแม่ของซุนซือสิง เตรียมการผ่าตัดเปิดทรวงอกให้เธอ

"ซือสิง การผ่าตัดให้แม่เจ้าครั้งนี้ เจ้าจะเป็นผู้ช่วยในการผ่าตัด ถึงแม้ว่าเจ้าจะไม่ต้องผ่าตัดเอง แต่ก็ต้องเตรียมตัวให้พร้อม ในขณะเดียวกันก็ยังต้องใช้คำพูดนั้น ข้าอยู่ที่นี้ ไม่ว่าเจ้าจะเห็นอะไรอย่าได้ตกใจ ยิ่งไปกว่านั้นอย่านำเรื่องนี้ไปบอกที่จวนของข้า" ต้องระมัดระวังอย่างมาก ถึงแม้ว่าการผ่าตัดเปิดทรวงอกไม่ใช่เรื่องที่แปลกอะไร แค่ต้องมีฝีมือที่ดีพอ ก็สามารถใช้เครื่องมือในสมัยโบราณในการผ่าตัดได้ แต่เฟิ่งชิงเฉินก็ไม่ได้หวังให้เกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นเช่นกัน

"ตกลง ตกลง ตกลง" แววตาทั้งสองของซุนซือสิงเป็นประกาย รีบพยักหน้าและกำมือทั้งสองแน่น เขาเกรงว่าตนเองจะดีใจเกินไปจนกระโดดโลดเต้นและทำให้เฟิ่งชิงเฉินตกใจ

ในช่วงนี้เขาใช้สัตว์ในการทดลองผ่าตัด ฝึกวิธีการลงมีด ฝึกการคำนวณการเปิดปากแผล แน่นอนว่ามีการเย็บปิดบาดแผลด้วย เรื่องพวกนี้เขาต่างคุ้นชินแล้ว และอยากให้มีคนไข้มาให้เขาได้ทดลองทำจริงตั้งนานแล้ว แต่ก็ไม่เคยได้มีโอกาส

ครั้งนี้ถึงแม้ไม่สามารถให้เขาลงมือได้ แต่ก็สามารถให้ดูได้ในทุกขั้นตอน ซึ่งก็เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นเช่นกัน และนี้เป็นครั้งแรกของเขา ครั้งแรกที่เขาได้เห็นการใช้มีดผ่าตัดกับคนที่ยังมีชีวิตอยู่

เจ้าเด็กคนนี้ตั้งแต่นึกถึงเรื่องการรักษาก็ไม่ได้ลืมว่าคนคนนั้นคือแม่ของตนเอง เขาเองก็ยังเป็นห่วงความปลอดภัยของแม่ตนเองเช่นกัน

"เด็กโง่" แม้ว่าเฟิ่งชิงเฉินจะอายุน้อยกว่าซุนซือสิง แต่เมื่อพูดคำนี้ออกมากลับไม่รู้สึกถึงความอ่อนน้อมเลยสักนิด

"ไปเถอะ ไปดูว่าแม่ของเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง ถ้าหากสภาพร่างกายพร้อมล่ะก็ วันพรุ่งนี้ก็สามารถทำการผ่าตัดได้เลย" เฟิ่งชิงเฉินเดินไปกับทั้งสองมือที่ว่างเปล่า ส่วนเรื่องอุปกรณ์การแพทย์? ที่นี่ก็มีอยู่กับซุนซือสิงแล้วไม่ใช่หรือ

ลูกศิษย์ต้องทำอะไร? แน่นอนว่าต้องเป็นงานทั่วๆไป

ตามที่เฟิ่งชิงเฉินคาดการณ์ สภาพร่างกายของซุนฮูหยินนั้นดีมาก สามารถทำการผ่าตัดได้ทุกเวลา ไม่มีปัญหาสำหรับการตรียมการผ่าตัดในวันพรุ่งนี้