นางสนมแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 24

เขาไม่ได้ให้เฟิ่งชิงเฉิน "เสแสร้งแกล้งทำ" นานเกินไป ซูเหวินชิงรีบพาคนที่เฟิ่งชิงเฉินต้องการมา เนื่องจากเป็นเรื่องความเป็นความตายของหลานจิ่วชิง ซูเหวินชิงระมัดระวังอย่างยิ่งและไม่ล้อเล่นเกี่ยวกับชีวิตและความตายของหลานจิ่วชิง

เพียงแต่ไม่มีโต๊ะ หลานจิ่วฉิงยังต้องนอนอยู่บนพื้น เฟิ่งชิงเฉินเหลือบมองไปครู่หนึ่งแล้วเงียบอย่างเชื่อฟังและไม่พูดอะไร

ทันทีที่เขาก้าวเข้าไปในห้องหิน ซูเหวินชิงก็พูดอย่างกระตือรือร้นว่า "เฟิ่งชิงเฉิน คนที่เจ้าต้องการ..."

ผ่านไปครึ่งประโยค ซูเหวินชิงพบหลานจิ่วชิงนอนอยู่บนพื้นไม่ขยับเขยื้อน

สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป และรัศมีการสังหารของเขาก็ปรากฏ ซูเหวินชิงรีบวิ่งไปข้างหน้าหลานจิ่วชิงอย่างกังวลและพูดกับ เฟิ่งชิงเฉินในเวลาเดียวกันว่า:

"เฟิ่งชิงเฉิน เกิดอะไรขึ้น? เจ้าใจร้อนหรือเปล่า? ข้าบอกเจ้าแล้วว่า หากเขาเป็นอะไรไป เจ้าต้องฝังเก้าตระกูล"

ด้วยท่าทางนั้น ตราบใดที่หลานจิ่วชิง มีปัญหาเล็กน้อย เขาจะฆ่าเฟิ่งชิงเฉินทั นทีโดยไม่ให้โอกาสนางรอด

และประเด็นนี้ เฟิ่งชิงเฉินไม่ได้สงสัยเลย แต่นางไม่ได้ตื่นตระหนก แต่อธิบายอย่างใจเย็น "องค์ชายซู ไม่ต้องกังวลไป สหายของท่านสบายดี เขาเป็นเช่นนี้เพราะฤทธิ์ของยาชา ข้าทำแบบนี้ก็เพื่อให้ผ่าตัดนำลุกศรออกได้อย่างสะดวก"

เมื่อเผชิญหน้ากับการดุและเจตนาฆ่าของซูเหวินชิง คงเป็นเรื่องโกหกที่จะบอกว่าไม่ได้สนใจ แต่เฟิ่งชิงเฉินรู้ดีว่าในสายตาของซูเหวินชิงเมื่อเทียบกับชีวิตของสหายของเขา เฟิ่งชิงเฉินอะไรก็ไม่ใช่

นางเป็นเพียงเด็กกำพร้าที่ไร้อำนาจ ไร้อำนาจ ถูกทอดทิ้ง และมีชื่อเสียง ในสายตาของชายผู้สูงศักดิ์อย่างซูเหวินชิง การฆ่านางนั้นง่ายเหมือนการฆ่ามด

"อย่าโกหกข้าเลยดีกว่า มิฉะนั้นข้ามีวิธีที่จะทำให้ชีวิตเจ้าแย่ยิ่งกว่าการตายทั้งเป็น และทำลายชื่อเสียงของเจ้า" ซูเหวินชิงยอมรับว่าเขาแอบชอบเฟิงชิงเฉิน แต่ความสนใจเพียงเล็กน้อยนั้นไม่เพียงพอที่จะนำชีวิตของหลานจิ่วชิงมาเดิมพัน

เมื่อรู้ว่าหลานจิ่วชิงไม่เป็นไร ซูเหวินชิงรู้สึกสบายใจขึ้นเล็กน้อย แต่เขาไม่เป็นมิตรเหมือนเมื่อก่อน มีสีหน้าที่เย็นชา

เฟิ่งชิงเฉินพยักหน้าและไม่พูดอะไรอีก ลุกขึ้นอย่างสงบแล้วเดินไปที่ห้องลับที่อยู่ถัดไป

ในห้องลับข้างๆ มีชายสุขภาพดี 6 คน แขนขาของพวกเขาถูกมัดและตาของพวกเขาถูกห่อด้วยผ้าสีดำ เฟิ่งชิงเฉินนำอุปกรณ์ที่จำเป็นออกจากกระเป๋าทางการแพทย์อัจฉริยะอย่างไม่ลังเลใจ

ทำการตรวจเลือดสำหรับหกคนก่อน

ไม่รู้ว่าคนกรุ๊ป O เยอะเกินไปหรือเปล่า หรือเพราะว่าหลานจิ่วชิงโชคดีเกินไป ในบรรดา 6 คน สี่คนมีเลือดกรุ๊ป O และอีก 2 คนที่เหลือ คนหนึ่งมีกรุ๊ป A และอีกคนมีกรุ๊ปเลือด AB

เฟิ่งชิงเฉินรู้ว่าซูเหวินชิงจะถามคนทั้ง 6 คนเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องลับ เพื่อให้คนทั้ง 6 คนสารภาพเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน แม้ว่าพวกเขาจะไม่ต้องการตอนนี้ก็ตาม พวกเขาก็จะเก็บเลือดไว้ในธนาคารแห่งชุดเครื่องมือแพทย์อัจฉริยะสำหรับใช้ในอนาคตให้ทันเวลา

หลังจากเจาะเลือดแล้ว เฟิ่งชิงเฉินไม่กล้าที่จะอยู่ชั่วขณะหนึ่ง และกลับไปที่ห้องลับเดิมอีกครั้ง

เมื่อเห็นเฟิ่งชิงเฉินกลับมา ซูเหวินชิงไม่ได้ถามคำถามเพิ่มเติมใดๆ เขายืนอยู่ที่ประตูห้องหินและจ้องไปที่เฟิ่งชิงเฉิน ไม่ยอมให้เฟิ่งชิงเฉินทุกการเคลื่อนไหว

ในฐานะแพทย์เป็นเรื่องปกติที่จะถูกจ้องมอง แต่ดวงตาของซูเหวินชิงทำให้เฟิ่งชิงเฉินรังเกียจมาก

ซูเหวินชิงไม่ได้ปฏิบัติต่อนางหมือนเป็นหมอ แต่ใช้ความระมัดระวังเหมือนเป็นขโมย ซึ่งถือเป็นการดูถูกความเป็นมืออาชีพของนาง

แต่เฟิงชิงเฉินรู้ดี ถึงอย่างนั้น นางก็ไม่สามารถแสดงความไม่พอใจออกมาได้

สูดหายใจเข้าลึก ๆ อย่างลับๆ หลังจากปรับอารมณ์ของเธอแล้ว เฟิงชิงเฉินพูดกับซูเหวินชิงอย่างสุภาพว่า "องค์ชายซู หมอช่วยผู้คน การทำผิดพลาดเป็นสิ่งต้องห้ามที่สุด ท่านจะส่งผลกระทบต่อข้าหากท่านอยู่ที่นี่ ช่วยออกไปได้ไหม ?"

"ไม่" ซูเหวินชิงปฏิเสธราวกับว่าไม่มีช่องว่างให้พูดคุย

"ไม่ได้ก็ต้องได้ ข้าช่วยชีวิตคน ท่านต้องออกไป" เฟิ่งชิงเฉินยอมรับว่านางได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี แต่ในเวลานี้นางอดไม่ได้ที่จะเสียงดัง

ความอดทนของนางมีจำกัด ชีวิตของผู้บาดเจ็บก็เช่นกัน

"ไม่ลงมือหรือ? เฟิ่งชิงเฉินเจ้าไม่ทราบสถานการณ์ของเจ้าหรือ เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร? ลูกสาวของแม่ทัพเฟิ่ง? คู่หมั้นของ ลั่วอ๋อง อย่าไร้เดียงสา เฟิ่งชิงเฉิน เจ้าไม่มีอะไร แล้วเจ้าก็ไม่มีคุณสมบัติที่จะต่อรองกับข้า รีบไปช่วยชีวิตคน ชะลอการบาดเจ็บของเขา ผลที่ตามมาไม่ใช่สิ่งที่เจ้าจะรับได้" ซูเหวินชิงไม่ยอม

เฟิ่งชิงเฉินทำให้หลานจิ่วชิงหมดสติโดยไม่ได้รับความยินยอมซึ่งทำให้ถึงจุดต่ำสุดของเขา และทำให้เขาเตรียมพร้อมรับมือเฟิ่งชิงเฉินมากขึ้นเล็กน้อย

สุดท้ายชีวิตของหลานจิ่วชิง ไม่ใช่เรื่องตลก

ในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกรำคาญกับความไม่รอบคอบของตัวเองเช่นกัน