นางสนมแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 713

หากไม่เห็นด้วยตาของตนเองก็เกรงว่าคงไม่มีใครเชื่อว่านี่เป็นเรื่องจริง และมีแค่ผู้ที่เห็นด้วยตาตัวเองเท่านั้นที่รู้ว่าช่วงเวลานี้มันยิ่งใหญ่ขนาดไหน ถึงจะรู้ว่ามันน่าน่าอัศจรรย์เพียงใด

เหมือนกับที่ได้เตรียมการไว้ล่วงหน้า เมื่อจักรพรรดิคุกเข่าลง อ้อนวอนขอพรพระเจ้าอย่างเศร้าสลด เพื่อยกโทษให้ประชาชนในใต้หล้า ช่วยชีวิตประชาชนผู้บริสุทธิ์ หิมะ......

หยุดแล้ว!

หลังจากคำพูดสุดท้ายของจักรพรรดิสิ้นสุดลง ตอนนั้น......ไร้ซึ่งนิมิตอันใด หิมะที่ร่วงหล่นมาจากท้องฟ้าหายไปอย่างไร้ร่องรอย ท้องฟ้าเริ่มสว่างขึ้น

มหัศจรรย์!

ทุกคนซึ่งอยู่ที่นั่นต่างตกตะลึง จ้องมองฉากที่เกิดขึ้นอย่างว่างเปล่าราวกับกำลังอยู่ในความฝัน จากภาพเคลื่อนไหวด้านหน้ากลับสู่ความนิ่งสงัดในชั่วพริบตา หิมะหยุดตกแล้ว เมื่อสิ้นสุดพิธีสักการะของจักรพรรดิ หิมะซึ่งกำลังตกอยู่ก็หยุดในทันที

พระเจ้า! นี่เป็นเรื่องจริงอย่างนั้นหรือ?

เหล่าขุนนางรวมถึงทหารนับพันคน ในตอนนี้ทุกคนเงียบเป็นเป่าสาก ได้ยินแม้กระทั่งเสียงลมหายใจ ราวกับอยู่ภายใต้มนต์สะกด เหมือนว่าทุกคนถูกสาปให้กลายเป็นหิน ในเวลานี้ไม่มีใครสามารถพูดหรือเคลื่อนไหวได้ ทุกคนต่างหยุดนิ่งอยู่ที่เดิม แยกแยะในสิ่งที่พวกเขาได้เห็น

แน่นอน ในตอนนี้ทุกคนกลายเป็นหินไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แน่นอนว่าพวกเขาไม่มีใจจะสนใจสิ่งอื่น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลยว่า พวกเขาจะเห็นการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติอันละเอียดอ่อนของเสด็จอาเก้าหรือไม่

ไม่มีใครรู้ ในวินาทีซึ่งหิมะหยุดตกราวกับปาฏิหาริย์ของพระเจ้า เสด็จอาเก้าคืนสภาพกลับมาเป็นปกติ ดวงตาสดใสและลึกล้ำ......

ที่แท้ ที่แท้นี่ก็คือความมั่นใจของจักรพรรดิ

ขนตายาวกะพริบอย่างแผ่วเบาราวกับแมลงปอร่วงหล่นบนใบบัว น้ำตาคลอ เสด็จอาเก้าค่อยๆลืมตามขึ้น เห็นหิมะซึ่งอยู่ตกอย่างกะทันหัน เสด็จอาเก้าเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าอันแจ่มใส รอยยิ้มอันเลือนรางปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของเขา

ทายาทสกุลฝู่ ข้าประเมินเจ้าต่ำเกินไป!

“หิมะหยุดแล้ว หิมะหยุดแล้ว หิมะหยุดแล้ว จักรพรรดิรู้สึกซาบซึ้งจากใจจริง หิมะหยุดแล้ว หิมะหยุดแล้ว!”

“พระเจ้าทรงคุ้มครองตงหลิง พระเจ้าทรงตอบรับคำขอของจักรพรรดิ หิมะหยุดตกแล้ว.....”

ไม่รู้ว่าใครเป็นคนตะโกนออกมา ในที่สุดคำสาปก็ถูกทำลาย ทุกคนตื่นขึ้นมาจากภวังค์

ตุบ......

เหล่าขุนนางในพระราชวัง ราชองครักษ์ต่างคุกเข่าลง เสด็จอาเก้ากับซู่ชินอ๋องเองก็ไม่สามารถละเลยได้ หากตอนนี้เจ้าไม่ทำตาม เจ้าจะกลายเป็นเป้าหมายและศัตรูต่อสาธารณชน

“ขอองค์จักรพรรดิอายุยืนนาน หมื่นปี หมื่น หมื่น ปี” ณ ตอนนี้ นอกจากประโยคนี้แล้วก็ไม่สามารถหาคำใดมาสรรเสริญความยิ่งใหญ่ขององค์จักรพรรดิได้เลย ในตอนนี้......

พระเจ้าทรงมอบพลังอันยิ่งใหญ่ในการสนับสนุนองค์จักรพรรดิ

หิมะหยุดตกแล้ว!

ผู้ซึ่งปีติยินดีมากที่สุดในตอนนี้ก็คงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากองค์จักรพรรดิ ความปีติยินดีของเขาเหมือนคลื่นทะเลที่สาดซัด กลืนกินร่างกายของเขาไปทั้งตัว หิมะหยุดตกแล้ว เมื่อพิธีบูชาฟ้าสิ้นสุดลง หิมะหยุดตกในทันที นี่คือผลลัพธ์ที่ดีที่สุด เขาเป็นจักรพรรดิองค์แรกในจิ่วโจวที่อธิษฐานขอพรจากพระเจ้าและได้รับคำตอบรับกลับมา

ฮ่าฮ่าฮ่า......หากไม่ใช่เพราะเหตุนี้ ยังมีเหตุผลอันใดอีก จักรพรรดิลุกขึ้นยืนพร้อมหัวเราะออกมาดังลั่น ในตอนนี้ทุกคนเข้าใจได้ทันทีว่าเขาภาคภูมิใจมากแค่ไหน

หิมะจะหยุดลงตอน 9 โมง 45 นาที เป็นอย่างที่คิด หิมะหยุดตกเวลานั้นจริง นี่คือสิ่งซึ่งพระเจ้าลิขิตให้ข้า ข้าคือบุตรแห่งมังกรที่แม้แต่ฟ้ายังต้องเชื่อฟัง

คาวนี้ข้าอยากจะรู้ว่าพวกเจ้าที่บอกว่าข้าไม่คู่ควรแก่ตำแหน่งจักรพรรดิ ยังจะมีใครกล้าบอกว่าข้าไม่คู่ควรอยู่อีกหรือไม่ และในใต้หล้ายังมีใครกล้าเป็นศัตรูกับข้า ผู้ซึ่งเป็นศัตรูกับข้าก็เท่ากับว่าเป็นศัตรูกับสวรรค์

มีความสุข อิ่มเอิบใจ

ความรู้สึกของจักรพรรดิในตอนนี้ดีกว่าตอนที่ได้ยินว่าเหล่าพี่น้องและพระบิดาของเขาตายจากโลกนี้ไปแล้วเสียอีก ราชวงศ์ตงหลิงนอกจากเขาแล้วก็ไม่มีใครสามารถเป็นจักรพรรดิได้อีก เขาเป็นคนเดียวที่มีคุณสมบัติได้นั่งบนบัลลังก์กษัตริย์แห่งตงหลิง เขาคือพระจักรพรรดิแห่งตงหลิง

ตอนนี้จักรพรรดิดีใจจนไร้ขอบเขต โชคดีที่เขาควบคุมสติสัมปชัญญะได้ดี การขึ้นครองตำแหน่งจักรพรรดิมาหลายปีทำให้จิตใจของเขาแข็งแกร่งและแน่วแน่กว่าเดิมมาก ดังนั้นเขาจึงไม่ทำอะไรที่ดูเหมือนการเสียสติ

จักรพรรดิยืนตระหง่านอยู่บนศาลเจ้า มองลงมายังเหล่าข้าราชบริพารที่กำลังคุกเข่าอยู่แทบเท้าของเขา

เหล่านี้คือข้าราชบริพารของเขา ทุกคนในใต้หล้าล้วนต้องยอมจำนนต่อแทบเท้าเขา

จักรพรรดิกลางมือออกทั้งสองข้าง กล่าวออกมาเสียงดังว่า “ทุกคนยืนขึ้น”

ในตอนนี้เลือดในร่างกายของจักรพรรดิร้อนรุ่มเป็นอย่างมาก เขาเชื่อว่าชีวิตนี้ เขาจะสามารถทำให้จิ่วโจวรวมเป็นหนึ่งได้สำเร็จ และได้รับการสวามิภักดิ์จากประชาชนทุกคน

ในขณะเดียวกันก็แอบรู้สึกเสียใจเล็กน้อย หากรู้ตั้งแต่แรกว่าคำพูดของฝู่หลินเป็นความจริง เขาควรจะทำพิธีบูชาฟ้าต่อหน้าประชาชนทุกคน ทำให้ประชาชนในตงหลิงได้เห็นถึงความยิ่งใหญ่ในตัวจักรพรรดิของพวกเขา ว่ามันยิ่งใหญ่มากเพียงใด!

น่าเสียดาย แต่ตอนนี้จักรพรรดิก็พอใจกับผลลัพธ์ที่ออกมา เขาชื่อว่าเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้จะต้องแพร่กระจายออกไปในทุกซอกทุกมุมบนแผ่นดินจิ่วโจว ในตอนนี้จักรพรรดิมีความทะเยอทะยานเป็นอย่างมาก เขาเชื่อว่าสักวันหนึ่งเขาจะสามารถพิชิตใต้หล้าได้!

“พระเจ้าทรงคุ้มครองตงหลิง พระองค์ผู้ทรงปรีชาญาณ ขอองค์จักรพรรดิอายุยืนนาน หมื่นปี หมื่น หมื่น ปี” ผู้คนด้านล่างของศาลเจ้ายังคงไม่ลุกขึ้นยืน แต่แสดงความเคารพจากส่วนลึกของจิตวิญญาณอีกครั้ง ในตอนนี้คำสรรเสริญของพวกเขาล้วนออกมาจากจิตใจอย่างแท้จริง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางสนมแพทย์อัจฉริยะ