ไม่ว่าหลานอีหลินจะมาจากที่เดียวกับนางหรือไม่ โดยพื้นพื้นฐานเฟิ่งชิงเฉินสามารถมั่นใจได้ว่าแม่นางคนนี้ไม่ได้มีจิตใจชั่วร้ายแต่อย่างใด อย่างน้อยก็ไม่เหมือนกับหลี่เซี่ยงที่หวังจะครอบครองทุกอย่างไว้เพียงผู้เดียว แต่......
จะพูดอย่างไรดี หลานอีหลินไม่ใช่คนไม่ดี แต่นางแสดงออกมาชัดเจนเกินไป นางเป็นคนมั่นใจในตัวเอง มีความรู้สึกหยิ่งในศักดิ์ศรีเป็นอย่างมาก ราวกับนอกจากนางแล้ว ทุกคนต่างเป็นคนโง่เขลา โดยเฉพาะสายตาที่จ้องมองนาง มักจะมีความเห็นอกเห็นใจและความรู้สึกที่ตนเองอยู่เหนือกว่าออกมาให้เห็น
นางยังไม่ได้พูดอะไรตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ แต่หลานอีหลินกลับทำให้นางกลายเป็นคนน่าสงสารโดยปริยาย ผู้หญิงที่ต้องการความช่วยเหลือจากวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของนาง หลานอีหลินพูดไม่หยุด ว่าตนเองสามารถเปลี่ยนให้นางมีความมั่นใจและมีเสน่ห์มากขึ้น ทำให้ผู้ชายเป็นหมื่นเป็นพันหลงใหลในตัวนาง
เมื่อได้ยินแผนที่หลานอีหลินวางไว้คร่าว ๆ เฟิ่งชิงเฉินรู้สึกเสียววาบ หากนางทำเช่นนั้นจริง นั่นคงถือว่าเป็นโศกนาฏกรรมครั้งใหญ่
เฟิ่งชิงเฉินปฏิเสธความหวังดีของหลานอีหลิน ให้ตายยังไงก็ไม่ยอมให้หลานอีหลินช่วยทำให้ตนเองสวยขึ้น และไม่ต้องการให้หลานอีหลินช่วยจัดเตรียมเสื้อผ้าให้ด้วย
มองดูกางเกงอันแปลกประหลาดที่หลานอีหลินสวมอยู่ เฟิ่งชิงเฉินรู้ได้ทันทีว่าผู้หญิงคนนี้ไม่มีพรสวรรค์ด้านการออกแบบเลย เหมือนวาดภาพเสื้อผ้าในยุคปัจจุบันออกมาโดยไม่คิดอะไร ส่วนเมื่อเดินบนถนน คนที่หันมามอง เมื่อสวมเสื้อผ้าของนางจะต้องมีมากกว่าสวมชุดบิกินี่ หรือเสื้อผ้าเปลือยอกและต้นขาอย่างแน่นอน รู้ได้เลยว่าวันงานแต่งงานของนางจะเป็นเช่นไร
ความงดงามในสมัยโบราณและในสมัยปัจจุบันนั้นแตกต่างกัน สิ่งซึ่งเป็นที่นิยมในสมัยนี้อาจไม่เป็นที่นิยมในอดีต ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ดีหรือไม่ดี แต่มันขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวยมากกว่า เฉกเช่นเดียวกับการเลิกทาสในสมัยปัจจุบัน
ได้ยินการปฏิเสธของเฟิ่งชิงเฉิน หลานอีหลินไม่ได้โกรธแต่อย่างใด ดวงตาคู่นั้นของนางสว่างขึ้น จากนั้นก็เริ่มเล่าเรื่องราวที่สร้างขึ้นมาด้วยตนเอง
ใจความสำคัญคือเพราะหน้าตาของนางขี้เหร่จึงถูกผู้ชายทอดทิ้ง นางถูกความรักทำร้าย ดังนั้นนางจึงทำการปรับเปลี่ยนด้านการแต่งการของตนเองตลอดทั้งวันทั้งคืนเพื่อแต่งตัวตามสมัยนิยม ไม่สนใจในรูปลักษณ์ของตนเอง จากนั้นเป็นต้นมาก็หมดหวังเรื่องผู้ชาย
แน่นอนว่าหลานอีหลินไม่เปิดโอกาสให้เฟิ่งชิงเฉินพูด นางเล่าเรื่องของตนเองอย่างไม่สนใจใคร หลังพูดจบก็ไม่ลืมที่ตบไหล่ของเฟิ่งชิงเฉินและกล่าวปลอบใจออกมา “แม่นางเฉินชิง เจ้าอย่างกังวลไปเลย ชายผู้นั้นทอดทิ้งเจ้าไป เป็นเพราะไม่เข้าใจในความดีของเจ้า เจ้าวางใจ ผู้ชายคนต่อไปจะต้องดีกว่าอย่างแน่นอน ข้าจะช่วยเจ้าตามหาคนที่ดีกว่า”
เฮ้อ......สำหรับพลังแห่งจินตนาการอันน่ากลัวของหลานอีหลิน เฟิ่งชิงเฉินรู้สึกนับถือเป็นอย่างมาก แม่นางผู้นี้ยกตนเองขึ้นเป็นจักรพรรดินี และทำเหมือนนางก็เป็นวิญญาณเร่ร่อนที่อยู่บนโลกอันกว้างใหญ่ที่รอคอยความช่วยเหลือจากนาง
หลังจากกล่าวคำปลอบใจ หลานอีหลินก็ไม่ลืมที่จะถามออกมาว่าความคิดของตนเองถูกต้องหรือไม่ “แม่นางเฉินชิง ข้าเดาถูกทั้งหมดเลยใช่หรือไม่ ?”
อีกฝ่ายพูดมาถึงตรงนี้แล้ว นางยังจะพูดอะไรได้อีก หากนางบอกว่าไม่ใช่ผู้หญิงคนนี้คงคิดว่านางกำลังปกปิด เฟิ่งชิงเฉินทำได้เพียงฝืนยิ้มออกมาเท่านั้น
และด้วยการที่นางไม่ปฏิเสธ ในดวงตาของหลานอีหลินเหมือนกับเห็นการยอมรับโดยธรรมชาติ หลานอีหลินรู้สึกภูมิใจเป็นอย่างมาก จากนั้นนางก็ปลูกฝังทฤษฎีความเสมอภาคระหว่างชายและหญิง ทฤษฎีที่ว่าผู้หญิงสามารถยืนหยัดได้ด้วยตัวเอง ทำให้ตนเองแข็งแกร่ง พูดแม้กระทั่งว่า......
“ชายหญิงเท่าเทียมกัน ไม่ว่าเพศไหนก็เป็นมนุษย์ ผู้ชายสามารถมีภรรยาได้ถึงสามสี่คน ผู้หญิงเองก็สามารถมีสามีสามสี่คนได้ด้วยเช่นกัน ข้าหลานอีหลินต้องการเป็นสตรีผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในแผ่นดินจิ่วโจวทางด้านนี้ หากชายที่ข้ารักไม่สามารถให้คำสัญญากับข้าได้ว่าจะรักเดียวใจเดียวไปชั่วชีวิต ข้าจะเตะเขาด้วยเท้าของข้า หากเขามีชู้ ข้าเองก็จะมีด้วยเช่นกัน ฮึ......”
จากคำพูดอันหาญกล้านี้ ทำให้พวกของเสด็จอาเก้าและหวังจิ่นหลิงทั้งสองคนถึงกับผงะ ทั้งสองจ้องมองหลานอีหลินราวกับว่านางเป็นตัวประหลาด ชายทั้งสองตั้งคำถามเดียวกันในหัวใจ แม่นางผู้นี้เป็นทายาทของตระกูลหลานจริงงั้นหรือ หยกที่ห้อยคอเป็นของจริงหรือเปล่า? สตรีแห่งตระกูลหลานนั้นหาญกล้าเช่นนี้เลยงั้นหรือ?
แต่ทันใดนั้นเองทั้งสองคนก็นึกได้ว่า ในอดีตเหมือนจะมีสตรีผู้หญิงของตระกูลหลานที่มีสามีสิบกว่าคน
เหงื่อไหล......
เสด็จอาเก้าและหวังจิ่นหลิงปาดเหงื่อในเวลาเดียวกัน เสด็จอาเก้าอดไม่ได้ที่จะถามตนเองว่าเขาไปช่วยตัวหายนะเอาไว้หรือเปล่า หวังจิ่นหลิงเองก็ถามหาความรับผิดชอบจากเสด็จอาเก้า เจ้าไปพาตัวหายนะมาทำไม ชิงเฉินเป็นแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว หากนางฟังคำพูดของหลานอีหลิน การตามจีบชิงเฉินจะไม่เป็นเรื่องยากขึ้นอย่างนั้นหรือ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางสนมแพทย์อัจฉริยะ
ขอบคุณน่ะค่ะที่ต้องอดหลับอดนอนอัพเดต สู้ๆๆๆๆน่ะค่ะเป็นกำลังใจให้ค่ะ ผู้อ่านก็ไม่ได้หลับได้นอนเหมือนกัน ติดงอมเลย...
ง่ายๆๆยึดอำนาจ...
มาต่อได้ไหมมมมมมมม พลีสสสสสสสสสสสสสสสสส...
Update ให้หน่อยค่ะ จอดอยู่ที่ 1430 นานแล้ว ขออีกสัก 29 ตอนนะคะ Pleaseeeeee Admin ที่น่ารัก...
ไม่อัพเดตแล้วหรอค่ะ...
สามารถซื้ออ่านผ่านช่องทางไหนได้บ้างค่ะ...
ไทม์ไลน์บอก อัพถึง บท1459 แต่ยังดูได้แค่ บท1430...
Update ให้หน่อยคร่า รออ่านอยู่ คร่า...
ไม่ Update นานแล้ว ไปเที่ยวเพลินเลย สงสารคนรอเถอะ เข้ามาทุกวัน อ่านช้ำไป 2 รอบแล้ว...
ตอนที่ 1425 หายไปค่ะ...