นางสนมแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 740

ความรักแบบเจ้าเล่ห์ของผู้นำเผ่าเสวียนเซียวกงและฮูหยินแห่งผู้นำเผ่าเสวียนเซียวกงทำให้ฟองสบู่เล็ก ๆ ชั่วร้ายในหัวใจของหวังจิ่นหลิงเพิ่มขึ้นทีละน้อย หวังจิ่นหลิงเชื่อว่าเขาไม่ใช่คนเลว แต่ในเวลานี้กลับอดไม่ได้ที่จะเล่นละครอย่างน่ารังเกียจภายในใจ ยิ้มแย้มอย่างอ่อนโยน ทว่าสีหน้ากลับแสดงออกถึงความขบขัน

"ผู้นำเผ่า ท่านต้องทำความคุ้นเคยกับชื่อตงหลิงจิ่วและหวังจิ่นหลิงให้มาก" เมื่อพูดถึงตอนนี้ หวังจิ่นหลิงหยุดครู่หนึ่ง เพื่อให้ผู้นำเผ่าและฮูหยินแห่งผู้นำเผ่าเสวียนเซียวกงมีเวลา และกลั่นกรองข่าวที่นางนำมา

"พวกเจ้า..." ผู้นำเผ่าคิดว่าตัวเองเป็นคนที่เคยพบเจอฝูงชนขนาดใหญ่มาก่อน ทว่าเมื่อเห็นสองคนนี้ซึ่งอายุพอ ๆ กับลูกชายของตนเอง มีความเป็นไปได้อย่างสูงว่าจะเป็นคู่ต่อสู้ของเขา และตะลึงงันในจุดนี้

หวังจิ่นหลิงพยักหน้าอย่างสุภาพ "ถูกต้อง ท่านผู้นำเผ่า ให้ข้าแนะนำตัวก่อนเถิด ข้าชื่อหวังจิ่นหลิง ส่วนเขาคือเสด็จอาเก้าแห่งตงหลิง ยินดีที่ได้พบท่าน"

ทัศนคติของหวังจิ่นหลิงเป็นมิตร น้ำเสียงของนางอ่อนโยน และไม่มีความนัยที่เป็นศัตรู แต่คำพูดของนาง ทำให้และผู้นำเผ่าและฮูหยินแห่งผู้นำเผ่าเสวียนเซียวกงกลายเป็นหินในทันที

เสด็จอาเก้า? หวังจิ่นหลิง?

สหายของเส้าฉี?

สองคนนี้มาที่เผ่าเสวียนเซียวกงอย่างอุกอาจเช่นนี้ มันจะมากเกินไปแล้ว คนเหล่านี้เห็นข้าอยู่ในสายตาบ้างหรือไม่

"เส้าฉีเจ้าคบคิดกับคนนอก เพื่อนำสองคนนี้มาที่เผ่าเสวียนเซียวกงงั้นรึ? เจ้ากำลังพยายามที่จะกบฏหรือไม่?" หลังจากที่ท่านผู้นำเผ่าเสวียนเซียวกงกลับมาได้สติ ประโยคแรกที่เอ่ยมาก็เป็นคำตำหนิเสวียนเส้าฉี ทั้งน้ำเสียงที่โกรธเกรี้ยว ทั้งสายตาที่ตำหนิกล่าวโทษเช่นนั้น แม้แต่เฟิ่งชิงเฉินที่ด้านข้างยังรู้สึกเห็นใจเสวียนเส้าฉีเช่นกัน

การมีท่านพ่อเช่นนี้ ไม่มีสิ่งใดที่จะเจ็บปวดไปมากกว่านี้แล้ว

เสวียนเส้าฉีคุ้นเคยกับมันแล้ว และถามด้วยการเสียดสีเล็กน้อย "ในสายตาของท่าน ข้าเป็นคนแบบนี้หรือ?" เมื่อเห็นการตำหนิและไม่รู้จะเอ่ยปากออกมาอย่างไร เสวียนเส้าฉีจึงกล่าวเสริมอีกหนึ่งประโยค "หรือท่านฮูหยินคิดว่า ข้าสมคบคิดกับคนนอกเช่นกัน?"

ฮูหยินแห่งผู้นำเผ่าเสวียนเซียวกงดูอึดอัดเล็กน้อย แต่นางก็ฝืนยิ้มและกล่าวว่า "เส้าฉี ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นเด็กดี เจ้าจะทำเรื่องสมรู้ร่วมคิดกับคนนอกได้อย่างไร การที่เจ้าพาพวกเขามา ต้องมีเหตุผลบางอย่างใช่ไหม? มีเรื่องอะไรพวกเรามานั่งพูดคุยกันเถอะ พระสวามีท่านอย่าโกรธเส้าฉีเลย เส้าฉีคนนี้ไม่ใช่ว่าท่านไม่รู้เกี่ยวกับเขา หลังจากที่พี่สาวของเขาจากไป เขาก็โดดเดี่ยวมาก แต่เขาก็ยังเป็นเด็กดีคนหนึ่ง"

ทุกประโยคเป็นการเอ่ยชมสิ่งที่ดีสำหรับเส้าฉี แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ไม่มีความรู้สึกจริงใจในนั้นเลย

"ท่านอ่า ไม่ว่าจะเรื่องใดก็เอาแต่หาเรื่องเขา และไม่ดูเลยว่าตอนนี้เขาเปลี่ยนไปอย่างไรแล้ว แม้แต่ศัตรูยังพามาถึงที่เผ่าเสวียนเซียวกงอย่างอุกอาจ เห็นว่าเสวียนเซียวกงของเราเป็นอะไรไปแล้ว

"เส้าฉี หากในใจของเจ้ายังมีเสวียนเซียวกง ยังมีข้าที่เป็นท่านพ่อของนี้ของเจ้า ก็นำเพื่อนทั้งสามคนนี้ของเจ้าออกไปซะ เรื่องที่แล้วมาข้าจะไม่ถือสา ถือว่าเจ้ายังเป็นนายท่านน้อย" ตอนแรกที่รู้ว่าคนที่เขาพามาเป็นเสด็จเก้าและหวังจิ่นหลิง เขายังคงตกใจมาก แต่เขากลับทำใจให้สงบลงอย่างรวดเร็ว

เมื่อเส้าฉีนำผู้คนเหล่านี้มา ก็หมายความว่าผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาไม่ได้มีใครติดตามเขามาเลย พวกเขาทั้งสองคนนี้มีความกล้าหาญที่บุกมาถึงเผ่าเสวียนเซียวกง นับได้ว่าแข็งแกร่งมาก

ต้องบอกว่า ท่านผู้นำเผ่าเสวียนเซียวกงชื่นชมความกล้าหาญของเสด็จอาเก้าและหวังจิ่นหลิง แต่ยังคิดว่าพวกเขาโง่เขลา และการมาที่เสวียนเซียวกงเพียงลำพัง พวกเขาคิดว่าพวกเขาจะยังสามารถกลับออกไปได้อย่างนั้นหรือ?

สีหน้าของผู้นำเสวียนเซียวกงดูมั่นใจ เส้าฉียืนอยู่ที่นั่นโดยไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ และมองไปที่เสวียนเซียวกงด้วยความสงสาร

ท่านพ่อของเขา ตอนที่เขายังเป็นเด็กเขาคิดท่านพ่อเป็นผู้ชายที่แข็งแกร่ง เมื่อเห็นว่าท่านพ่อถูกผู้หญิงนางหนึ่งหลอกลวงจนโงหัวไม่ขึ้นเช่นนี้ เขาก็ไม่มีจิตใจที่อยากจะบูชาพ่อของเขาอีกต่อไป

"สวามี ไม่ต้องกังวลไป เส้าฉีเป็นเด็กที่มีเหตุผล เขารู้ว่าต้องทำอย่างไร เส้าฉี เจ้าก็คิดอย่างนั้นใช่ไหม?" ฮูหยินแห่งผู้นำเผ่าเสวียนเซียวกงขยิบตาให้เสวียนเส้าฉี ส่งสัญญาณให้เขารีบทำให้พ่อของเขาสงบลงโดยเร็ว

ฉากนี้ เสวียนเส้าฉีมองออก แต่ผู้นำเสวียนเซียวกงจะมองไม่ออกได้อย่างไร นี่คือหฮูหยินแห่งผู้นำเผ่าเสวียนเซียวกงของผู้นำเสวียนเซียวกงผู้ที่เป็นอัจฉริยะ ถ้านางต้องการแอบทำดีกับเสวียนเส้าฉีจริง ๆ ทำไมทุกครั้งต้องทำให้ผู้นำเสวียนเซียวกงเห็นสิ่งนี้เสมอ

ต้องบอกว่า การที่ท่านพ่อของเสวียนเส้าฉีถูกผู้หญิงคนนี้หลอก ไม่ใช่เหตุผลอื่นใด เป็นเพราะผู้หญิงคนนี้มีฝีมือสูงมาก จนใคร ๆ ที่ได้สัมผัสต่างอดประหลาดใจไม่ได้

ไม่มีอะไรผิดปกติกับสิ่งที่เธอพูดบนพื้นผิว มันมุ่งตรงไปที่เสวียนเส้าฉีอย่างสมบูรณ์ แต่ถ้าคุณฟังอย่างระมัดระวัง คุณจะพบว่าคำพูดนั้นเต็มไปด้วยข้อกล่าวหา และกล่าวหาเสวียนเส้าฉีว่าเป็นผู้กระทำความผิดเสมอ บางทีเพราะสิ่งนี้จะทำให้ความสัมพันธ์ของพ่อกับลูกชายแย่ลงไปเรื่อย ๆ ได้

เฟิ่งชิงเฉินมองไปที่เสวียนเส้าฉีอย่างเห็นใจ การที่เขาไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับพ่อของเขา และผู้หญิงคนนี้ต้องมีส่วนอย่างมาก อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงคนนี้เป็นผู้ทำให้ครอบครัวแตกแยกอย่างที่มีฝีมืออย่างมาก

เสวียนเส้าฉียิ้มอย่างไม่แยแส ทุกครั้งที่เขาเห็นพ่อของเขา มันเป็นสถานการณ์ที่ไม่ต่างกันนัก เขาพบกับมันหลายครั้ง และกลายเป็นความชินชาไปแล้ว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางสนมแพทย์อัจฉริยะ