องค์ชายาหมื่นพิษ นิยาย บท 139
สรุปบท บทที่ 139 ตัดสายใยสะบั้นสัมพันธ์1: องค์ชายาหมื่นพิษ
สรุปตอน บทที่ 139 ตัดสายใยสะบั้นสัมพันธ์1 – จากเรื่อง องค์ชายาหมื่นพิษ โดย หลิงหลิง
ตอน บทที่ 139 ตัดสายใยสะบั้นสัมพันธ์1 ของนิยายประวัติศาสตร์เรื่องดัง องค์ชายาหมื่นพิษ โดยนักเขียน หลิงหลิง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
เซียวปี้เฉิงมองดวงหน้านั้น ในใจมีอารมณ์แปลกประหลาด
ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไร ดวงหน้าอันคุ้นเคยนี้ไม่ทำให้เขารู้สึกทะนุถนอมอีก เหลือเพียงความผิดหวังและความจืดจางไร้ที่สิ้นสุด
“ไม่ต้องเล่นละครแล้ว ระหว่างเจ้ากับข้าเปิดใจพูดกันตรงๆ เถอะ”
ฉู่หยุนหานกำมุมเสื้อ พยายามรักษาสีหน้าตัวเอง “พี่ปี้เฉิง ข้าไม่เข้าใจว่าท่านพูดอะไร ตอนนี้ท่าน...”
เซียวปี้เฉิงพูดขัดนางด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก “ในเมื่อฟังไม่เข้าใจ เช่นนั้นเปิ่นหวัง(*สรรพนามแทนตนของอ๋อง)ก็จะอธิบายให้ชัดเจนขึ้นอีกหน่อย”
เซียวปี้เฉิงไม่เคยเรียกตัวเองว่า ‘เปิ่นหวัง’ ต่อหน้านาง พอเห็นสีหน้าที่จู่ๆ กลายเป็นเย็นชาและเคร่งขรึมของอีกฝ่ายแล้ว ในใจฉู่หยุนหานก็เกิดลางร้ายขึ้น
“เรื่องในคืนงานเลี้ยงเทศกาลโคมลอย ข้ารู้หมดแล้ว”
นัยน์ตาฉู่หยุนหานหดเล็ก
“การแต่งกับตวนอ๋องไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เจ้าต้องการมาตลอดหรอกหรือ เพื่อบรรลุเป้าหมาย เจ้าพยายามวางยาข้า สุดท้ายก็ทำให้ข้าแต่งกับหยุนหลิงตามต้องการแล้ว”
ครั้นถูกพูดความลับที่อยู่ในใจส่วนลึก ฉู่หยุนหานก็พลันหน้าซีด หัวใจเต้นระรัว
ภายใต้สายตาดุจเปลวเพลิงและความกดดันของเซียวปี้เฉิง นางแทบหายใจไม่ออก ตื่นตระหนกจนมือมีเหงื่อ แต่กลับจำต้องทำท่าตกใจและเสียใจสุดแสน
“พี่ปี้เฉิง ทำไมท่านคิดกับข้าอย่างนี้ล่ะ! ข้าจริงใจกับท่านนะ!”
รอยยิ้มบนใบห้าเซียวปี้เฉิงเสียดแทงมากขึ้นอีกระดับ “จริงใจ?”
ก็แค่ไม่ได้เป็นพระชายาตวน และเห็นว่าตาของเขาหายดีแล้ว ก็เลยนึกเสียใจเท่านั้น
ฉู่หยุนหานกัดฟัน จิกเล็บเข้าฝ่ามือ ไม่กล้าสบตากับเขาเล็กน้อย เบนสายตาออกด้วยความละอายใจ
“เจ้านึกว่าทำลายชื่อเสียงของหรงฉาน โยนความผิดให้หยุนหลิงแล้ว ตัวเองจะมีโอกาสเป็นคนชุบมือเปิบได้เป็นพระชายาตวนหรือ น่าเสียดาย...เกมตานี้เดินผิดไปก้าวหนึ่ง ล้มทั้งกระดาน”
ฉู่หยุนหานตะลึงงันมองเขา ความรักซึ้งบนดวงหน้ายังไม่ทันเก็บ ก็ระคนกับความตะลึงงันหวาดกลัว ชวนให้ดูแปลกพิลึกบิดเบี้ยว
เซียวปี้เฉิงเห็นท่าทางนางอย่างนี้แล้ว รู้สึกเพียงเหนื่อย ไม่อยากพูดต่อไปอีกชั่วขณะ
“ระหว่างเจ้ากับข้า เป็นเจ้าที่ทรยศความรัก ละทิ้งคุณธรรมก่อน นับแต่นี้ เจ้ากับข้าต่างคนต่างเส้นทาง ตัดสายใยสะบั้นสัมพันธ์ ไม่เกี่ยวข้องกันอีก”
เขาหมุนตัว น้ำเสียงแข็งเย็นประหนึ่งเหล็กเย็นที่ฝังอยู่ในน้ำแข็งหิมะเป็นร้อยปีพันปี แต่กลับมีจิตสังหารระคนเล็กน้อย
“แต่ ถ้าเจ้าคิดร้ายกับหยุนหลิงแม้อีกเพียงนิดเดียว ข้าจะไม่ไว้ไมตรีเหมือนครั้งนี้อีกเด็ดขาด!”
หลังจากทิ้งคำพูดนี้แล้ว เซียวปี้เฉิงก็ออกจากสวนด้านหลังอย่างไม่หันหลังกลับ
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายาหมื่นพิษ