องค์ชายาหมื่นพิษ นิยาย บท 110

เห็นเซียวปี้เฉิงเหมือนจะไม่สงสัย ฉู่หยุนหานก็แอบโล่งอก

คืนนี้นางมาเพราะคำสั่งของเหลียนฮูหยิน แอบจุดกํายานดับวิญญาณให้ฉุ่หยุนหลิงบนเรือสำราญ!

เพราะความเห็นแก่ตัวของนางเอง อยากหลอกใช้หยุนหลิงที่กำลังจะตายให้ถึงที่สุด ก็ถึงวางแผนนี้ จึงทำให้เสียเวลาไปมาก

แต่ในเมื่อเซียวปี้เฉิงมองไม่เห็น นางก็ไม่กลัวอะไรแล้วล่ะ

นึกถึงตรงนี้ ฉู่หยุนหานก็ถามไปว่า “พี่ปี้เฉิง ตอนนี้ก็ผ่านไปเดือนกว่าแล้ว ดวงตาของพี่เป็นยังไงแล้วบ้าง?”

เซียวปี้เฉิงใบหน้ากระตุก สายตาเต็มไปด้วยความสับสน

“หยุนหลิงบอกว่า อีกสักพักก็จะดีแล้วล่ะ”

ได้ยินชื่อหยุนหลิง ใบหน้าของฉู่หยุนหานก็เย็นชาขึ้นมาทันที อาจเป็นเพราะคิดว่าเซียวปี้เฉิงมองไม่เห็น นางจึงไม่ได้ปกปิดอารมณ์ของตัวเอง

“งั้นก็ดีเลย ข้าดีใจแทนพี่ปี้เฉิงด้วยนะ!”

น้ำเสียงของนางมีความดีใจและตื่นเต้น และมีความเฝ้ารอ แต่ใบหน้ากับเย็นชาอย่างกับน้ำแข็ง

มองดูท่าทีของฉู่หยุนหลิง เซียวปี้เฉิงก็รู้สึกปวดใจขึ้นมา ไม่เจอกันแค่สองวัน เด็กที่เติบโตมาด้วยกันก็กลับกลายเป็นคนแปลกหน้าไปเสียแล้ว

หรือว่า ที่จริงแล้วฉู่หยุนหานเป็นคนแบบนี้อยู่แล้ว แต่แค่เขาไม่รู้ก็เท่านั้น?

ทันใดนั้น เซียวปี้เฉิงก็พบว่าเขาจำฉู่หยุนหานในตอนที่อ่อนโยนและใจดีคนนั้นไม่ได้แล้ว

เห็นสีหน้าของเซียวปี้เฉิงมีความเศร้าโศก ฉู่หยุนหานก็หวั่นไหว มองดูสายตาที่อ่อนโยนของเขา

“ใช่สิ พี่ปี้เฉิง……เดือนนี้ข้าจะแต่งเข้าจวนตวนอ๋องนะ”

น้ำเสียงของฉู่หยุนหานมีความผิดหวัง มองดูชายที่เป็นที่รักตรงหน้า สายตาเต็มไปด้วยความเสียใจและหลงใหล

ตอนนี้นางไม่ได้เสแสร้ง นางเคยรักผู้ชายตรงหน้านี้จริงๆ เคยเพ้อฝันว่าอยากแต่งงานอยู่กับเขาไปตลอดชีวิต

ไม่ว่าจะเป็นหน้าตาหรือความสามารถ เซียวปี้เฉิงก็ชนะตวนอ๋องกว่ามาก เพราะความรักของเซียวปี้เฉิง นางก็เคยเป็นผู้หญิงชนชั้นสูงที่มีคนอิจฉามากที่สุด

แต่น่าเสียดายที่เขาตาบอด