องค์ชายาหมื่นพิษ นิยาย บท 114

สายตาของเซียวปี้เฉิงยังคงจับจดอยู่กับเรือเล็กลำนั้น

ราวกับยืนยันการคาดเดา หลังจากชายที่ว่ายน้ำเก่งไม่ต่างจากลู่ชีช่วยฉู่หยุนหานแล้ว กลับไม่ได้มาขอความช่วยเหลือพวกหยุนหลิงที่อยู่ใกล้ที่สุด ในทางกลับกัน กลับพาฉู่หยุนหานไปทางริมฝั่งที่มีคนอยู่มาก

ชัดเจน อีกฝ่ายแค่ช่วยคนตามแผนที่วางไว้เท่านั้น ไม่รู้ว่าผู้ที่ช่วยคือใคร

“โถ หาเรื่องใส่ตัวเองแท้ๆ กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมคืนสนอง”

เมื่อเห็นภาพนี้ หยุนหลิงก็อดหัวเราะไม่ได้ ดวงหน้าสุขสันต์

ในที่สุดเซียวปี้เฉิงก็เปลี่ยนอารมณ์ สีหน้าย่ำแย่สุดขีด

หากฉู่หยุนหานวางแผนยิงนัดเดียวได้นกสองตัวแบบนี้จริง เช่นนั้นอีกฝ่ายก็มีจิตใจชั่วช้ายิ่งนัก เหนือความคาดหมายของเขามาก!

งานชมดอกไม้ไฟ ทำให้ภาพพจน์ของฉู่หยุนหานในใจเซียวปี้เฉิงตกฮวบ แหลกเหลวโดยสิ้นเชิง

ในม่านรัตติกาล ขณะที่หยุนหลิงกำลังหัวเราะ พลังวิญญาณก็จับกลิ่นอายของไป๋ลู่ได้อย่างว่องไว

สาวใช้คนนั้นมีวรยุทธ์ชัดเจน สามารถลอบเข้าเรือสำราญได้อย่างไม่มีสุ้มเสียง อีกทั้งยังสามารถออกไปได้อย่างเงียบเชียบเช่นกัน ดูท่าจะมีฝีไม้ลายมือไม่เบา

นางเก็บรอยยิ้ม หรี่ดวงตา แล้วจู่ๆ ก็เลิกแขนเสื้อขึ้น ปรากฏเกาทัณฑ์แขนเสื้อเล็งไปที่ไป๋ลู่

ใต้ต้นหลิวริมฝั่งน้ำ ไป๋ลู่กำลังมองฉู่หยุนหานถูกคนช่วยขึ้นฝั่งด้วยสีหน้าตึงเครียด ร้อนรนดั่งไฟ

“คุณหนู...”

ผิดแผนขนาดใหญ่ ไม่ควรเป็นเช่นนี้!

นางมีฐานะพิเศษ เหลียนฮูหยินกำชับว่าจะเปิดเผยต่อหน้าผู้อื่นง่ายๆ ไม่ได้ ดังนั้นขณะที่ฉู่หยุนหานถูกหยุนหลิงถีบลงน้ำ นางจึงได้แต่มอง ไม่สามารถยื่นมือเข้าช่วย

สมาธิทั้งหมดของไป๋ลู่จดจ่ออยู่กับฉู่หยุนหาน ดังนั้นจึงไม่เห็นว่าหยุนหลิงที่อยู่บนเรือไม่ไกลกำลังเล็งเกาทัณฑ์มาที่ตัวเองเงียบๆ