องค์ชายาหมื่นพิษ นิยาย บท 123

คืนนี้การแสดงออกของตวนอ๋องผิดปกติ เดิมทีเขาเป็นคนอ่อนโยนเป็นมิตรกับทุกคน น้อยนักที่จะโมโหโกรธากับคนอื่น แต่ เขากลับแสดงออกจนแทบใกล้เคียงกับจะบ้าคลั่งเพราะเรื่องนี้

นั่นเพราะเขารู้สึกถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่งรางๆ ส่งผลให้จิตใจสับสน

หยุนหลิงหาวทีหนึ่ง ความง่วงปรากฏในดวงตาเล็กน้อย “งานดอกไม้ไฟดีๆ ยากนักที่จะไม่มีนักฆ่า ยังต้องถูกไอ้คนกลุ่มนี้ก่อเรื่องจนหมดสนุกอีก”

ถ้าออกบ้านต้องเจอเรื่องไร้สาระอย่างนี้ทุกวัน อย่างนั้นก็เป็นผู้หญิงติดบ้านอยู่ที่จวนจิ้งอ๋องยังจะสบายเสียกว่า

สีหน้าเซียวปี้เฉิงเคร่งขรึม ดวงตาที่หลุบลงทำให้คนมองไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไร

หลายปีที่ดวงตาเขามืดบอด จิตใจเขาห่อเหี่ยวมากกว่าเดิมมาก มีความคิดที่จะใช้ชีวิตไปวันๆ แต่ตอนนี้เพื่อหยุนหลิงแล้ว จิตใจของเซียวปี้เฉิงจึงเกิดความเปลี่ยนแปลงบางอย่างรางๆ

แม้ว่าเขาจะแสดงออกอย่างเด่นชัดมาโดยตลอด ว่าไม่ต้องการบัลลังก์ แต่แผนการร้ายทางลับก็ยังรุกล้ำเข้ามาอย่างท่วมท้นทุกอณู

หวงกุ้ยเฟยต้องการบ่มเพาะเขาให้เป็นเครื่องมือขึ้นสู่ตำแหน่งของเยียนอ๋อง ฉู่หยุนหานเห็นเขาเป็นบันไดที่จะทำให้นางได้เป็นบุตรีในภรรยาเอกและชายาเอก

หากเป็นแต่ก่อน เขาตัวคนเดียวก็ช่างเถอะ แต่บัดนี้ เขามีคนรักที่สำคัญยิ่งกว่าชีวิตของเขาเอง และลูก...

บางครั้ง การยอมก็ใช่จะได้ความสงบสุข ในทางกลับกัน ยังจะทำให้อีกฝ่ายหนักข้อมากกว่าเดิม กระทั่งทุกคนต้องการหลอกใช้ ต้องการเหยียบย่ำ

อำนาจเป็นของดีจริงๆ

...

ครั้นกลับถึงจวนเหวินกั๋วกง ฉู่หยุนหานก็เป็นหวัด จำเป็นต้องนอนพักรักษาตัว

ขณะเดียวกัน เรื่องที่เกิดขึ้นในคืนงานเลี้ยงบนเรือสำราญก็แพร่สะพัดในเมืองหลวงอย่างรวดเร็วด้วย

ยอดสตรีฉู่หยุนหานผู้บริสุทธิ์ผุดผ่องชื่อดังในเมืองหลวง ถูกผู้ชายช่วยขึ้นท่ามกลางสายตาธารกำนัล กิริยาหมดสิ้น

ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด สำหรับหญิงสาวที่ยังไม่ออกเรือน การโจมตีล้วนเป็นในแบบที่บ่อนทำลาย