องค์ชายาหมื่นพิษ นิยาย บท 164
สรุปบท บทที่ 164 ยอมรับสารภาพทันที 2: องค์ชายาหมื่นพิษ
อ่านสรุป บทที่ 164 ยอมรับสารภาพทันที 2 จาก องค์ชายาหมื่นพิษ โดย หลิงหลิง
บทที่ บทที่ 164 ยอมรับสารภาพทันที 2 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายประวัติศาสตร์ องค์ชายาหมื่นพิษ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย หลิงหลิง อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
“ข้าทำผิดไปแล้ว”
เขาไม่ควรลงโทษไม่ให้ลู่ชีทานข้าว ควรที่จะอุดปากนั้นไว้
สีหน้าเซียวปี้เฉิงยังคงยิ้มแย้ม เฉียวเย่ดูอยู่อย่างเหงื่อแตก แต่ลู่ชีที่ความตายกำลังจะมาเยือนกลับยังไม่รู้ตัว
เขานิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็หัวเราะขึ้นมา
“ใต้เท้าเฉียวบอกว่า รู้ผิดแล้วแก้ไข นับว่าเยี่ยม ข้าน้อยรู้ว่าท่านอ๋องไม่ได้ตั้งใจอย่างแน่นอน เป็นเพราะว่าเมื่อตอนบ่ายท่านอ๋องทะเลาะกับพระชายา จึงเอาความโมโหมาลงที่ข้าน้อย แต่ข้าน้อยไม่ถือสา”
เจ้านายที่เป็นถึงท่านอ๋องพูดขอโทษเขา เขาจะเพิกเฉยและเห็นเป็นเรื่องจริงจังไม่ได้
ริมฝีปากเฉียวเย่สั่นเทา ไม่รู้ว่าควรจะพูดว่าลู่ชีฉลาดหรือโง่ดี
จะบอกว่าเขาโง่ อย่างน้อยเขาก็รู้ว่าเมื่อตอนบ่ายท่านอ๋องกับพระชายาทะเลาะกัน ในใจหงุดหงิด บอกว่าเขาฉลาด เขากลับไม่รู้กาลเทศะ ทุกประโยคล้วนเป็นเหมือนดั่งทุ่นระเบิดทำให้ท่านอ๋องทวีความโกรธ
เซียวปี้เฉิงยังคงรักษารอยยิ้มบนใบหน้าไว้ พร้อมพูดขึ้นอย่างอ่อนโยนว่า “เพื่อเป็นการชดเชยเจ้า ขนมกุ้ยฮวาในครัวยกให้เจ้าทั้งหมดเลย”
ลู่ชีพูดขึ้นมาอย่างตื่นเต้นดีใจว่า “ขอบคุณท่านอ๋อง ขอบคุณท่านอ๋องให้รางวัล ฮ่าๆๆ.....”
รอยยิ้มเซียวปี้เฉิงเยือกเย็นลง พร้อมพูดขึ้นด้วยเสียงต่ำว่า “เฉียวเย่ เจ้าเอาตัวเจ้าคนนี้โยนเข้าไปในครัว ให้เจ๋อเฟิงเฝ้าไว้ หากไม่ทานขนมกุ้ยฮวาทั้งสิบจานจนหมด ห้ามให้เขาออกมาจากในครัว”
“ขอรับ ท่านอ๋อง”
เฉียวเย่มองดูลู่ชีที่ยังน้ำลายที่ไหล พร้อมพาเขาไปยังห้องครัว แล้วยกให้กับเย่เจ๋อเฟิง
“ใต้เท้าเฉียว คุณชายเย่ วันนี้ในครัวเหลือขนมกุ้ยฮวาไว้เยอะจัง มาเรามาทานด้วยกัน”
“ไม่ล่ะ เจ้าค่อยๆทานเองเถอะ”
หลังจากผ่านคืนนี้ไป ชั่วชีวิตนี้ลู่ชีคงไม่คิดอยากทานขนมกุ้ยฮวาอีกแล้วแหละ
เซียวปี้เฉิงหน้าบึ้ง อาบน้ำด้วยสีหน้าเรียบเฉย อาบน้ำได้ครึ่งหนึ่ง จู่ๆในลานก็มีเสียงตงชิงดังขึ้นมาว่า
“ท่านอ๋อง ใกล้เที่ยงคืนแล้ว พระชายาบอกว่าหากวันนี้ท่านไม่อยากชมเศษดาวตกด้วยกัน นางก็จะนอนก่อนแล้วนะ”
ได้ยินแบบนี้ เซียวปี้เฉิงนิ่งชะงัก รีบออกมาจากในถังอาบน้ำ รีบเช็ดตัวให้แห้งแล้วสวมเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว
“ข้าอ่านทบทวนตำราการศึกจึงล่าช้า จะรีบไปเรือนหลั่นชิงเดี๋ยวนี้”
พูดเสร็จ ภายใต้สายตาแปลกประหลาดใจพร้อมจนใจอย่างพูดไม่ออกของเฉียวเย่ เซียวปี้เฉิงเหยียบสวมรองเท้าที่กลับด้านอย่างรวดเร็ว แล้วมาถึงเรือนหลั่นชิงอย่างว่องไวที่สุด
“บ่ายวันนี้เป็นความผิดของข้า....เจ้าหายโกรธแล้วหรือยัง?”
เขาเคาะประตูห้องหยุนหลิง พร้อมสารภาพผิดทันที ก้มหน้าก้มตาอย่างหดหู่ใจเหมือนสุนัขล่าเนื้อตัวใหญ่ห้อยหัวลง
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายาหมื่นพิษ